«Δεσμεύεται» ξανά η κυβέρνηση αλλά…

Του
Γιώργου Λεωνίδα*

 

Στο ίδιο έργο θεατές οι εργαζόμενοι με αρνητικό πρωταγωνιστή για ακόμα μια φορά την ίδια την κυβέρνηση. Στα πλαίσια της συζήτησης για την ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού η κυβέρνηση Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ, αν και «δεσμεύεται», ανακοίνωσε την απόφασή της για αναβολή της έναρξης κοινωνικού διαλόγου για την εισαγωγή κατώτατου μισθού.

Σύμφωνα με τον Υπουργό Οικονομικών μόνο όταν εξομαλυνθούν οι συνθήκες στην αγορά εργασίας και εφόσον το ποσοστό ανεργίας μειωθεί κάτω από το 5% θα υλοποιηθεί η δέσμευση της κυβέρνησης. Αναμφίβολα, αυτή η λανθασμένη αντίληψη δημιουργεί μια αρνητική εξέλιξη και βάζει στον «πάγο» μια σημαντική διεκδίκηση της εργατικής τάξης για άγνωστο -και μάλλον μεγάλο- χρονικό διάστημα, λαμβάνοντας υπόψη το ότι ο δείκτης της ανεργίας στη χώρα μας συνεχώς ανεβαίνει και με το τέλος του 2020 ακούμπησε το 8%.

Δυστυχώς και πάλι οι κυβερνώντες αποδεικνύουν με τον πιο περίτρανο τρόπο ότι η στήριξη των εργαζόμενων και η προστασία τους από την ασυδοσία και την εκμετάλλευση των εργοδοτών δεν αποτελούν προτεραιότητα. Οι προεκλογικές τους δεσμεύσεις για θέσπιση κατώτατου μισθού είναι φανερό ότι για ακόμα μια φορά αποσκοπούσαν στο να χαϊδέψουν τα αυτιά των ψηφοφόρων, αφού είναι άγνωστο πότε θα επαναφερθεί το θέμα και πότε θα τεθεί σε εφαρμογή.

Στην ουσία οι κυβερνώντες προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους ότι δεν είναι τώρα η ώρα για την προστασία και τη ρύθμιση των μισθών και των δικαιωμάτων τους, αλλά όταν και εφόσον επανέλθει η χώρα μας σε φάση ανάπτυξης. Αυτή η απόφαση έρχεται σε συνέχεια της έντονης συζήτησης που προηγήθηκε το τελευταίο διάστημα αναφορικά με το 13ο μισθό και είναι αλληλένδετη με τις απειλές των εργοδοτών για τη μη καταβολή του. Με τη στάση της αυτή η κυβέρνηση αφήνει απερίσπαστη την εργοδοτική πλευρά να συνεχίσει την ανελέητη επίθεση για περαιτέρω μειώσεις στους μισθούς και τα ωφελήματα.

Όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες λόγω της υγειονομικής και της οικονομικής κρίσης, διανύουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο και η ανάγκη για πολιτικές που θα διευκολύνουν και θα στηρίξουν πραγματικά τους εργαζόμενους και τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού είναι επιτακτική. Χιλιάδες εργαζόμενοι στον τόπο μας ασφυκτιούν ένεκα της κρίσης και αντιμετωπίζουν τρομερές δυσκολίες στην καθημερινότητά τους. Μέρα με τη μέρα παρατηρείται διεύρυνση της κοινωνικής ανισότητας, αφού την ίδια ώρα που τα κέρδη των επιχειρήσεων αυξάνονται, οι απολαβές των εργαζόμενων ακολουθούν μια συνεχή πτωτική πορεία.

Αναντίλεκτα, λοιπόν, η άμεση έναρξη κοινωνικού διαλόγου για καθορισμό κατώτατου μισθού σε όλα τα επαγγέλματα είναι για το συνδικαλιστικό κίνημα εκ των ων ουκ άνευ. Η διασφάλιση ελάχιστων όρων απασχόλησης για όλους τους εργαζόμενους που δεν καλύπτονται από συμφωνημένες συλλογικές συμβάσεις αποτελεί αδήριτη ανάγκη. Δεν χωράνε πλέον ούτε άλλες αναβολές ούτε και άλλες γενικές και αόριστες δεσμεύσεις από τους κυβερνώντες.

* Επαρχιακός Γραμματέας Παγκύπριας Συντεχνίας Εργατοϋπαλλήλων Κυβερνητικών (ΠΑ.ΣΥ.Ε.Κ.) ΠΕΟ Πάφου