“Τα τελευταία 5 χρόνια η Κύπρος είχε μια κυβέρνηση, η οποία στον απολογισμό της επιδεικνύει παταγώδεις αποτυχίες στα θέματα ισότητας, οι οποίες καταγράφονται από διεθνείς εκθέσεις”
Ο Υποψήφιος Πρόεδρος Σταύρος Μαλάς μίλησε σε εκδήλωση για τη Γυναίκα αναφέροντας ότι, “δυστυχώς η ανισότητα της γυναίκας είναι υπαρκτή στην καθημερινή ζωή όλων μας”.
Αυτούσια η ομίλία
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Το τραγούδι «Ψωμί και Τριαντάφυλλα» που ακούσαμε στην αρχή περιλαμβάνει ένα στίχο που, πιστεύω, ότι συμπυκνώνει όλα όσα θέλω να μοιραστώ απόψε μαζί σας. Ο στίχος λοιπόν λέει κατά λέξη: «Τhe rising of the women means the rising of the race», δηλαδή «Η άνοδος των γυναικών σημαίνει άνοδο ολόκληρης της ανθρωπότητας».
Αυτή είναι η πυξίδα μου!
Αυτό είναι το όραμα μου!
Γιατί στη δική μου αντίληψη, δεν είναι μόνο οι γυναίκες που δικαιούνται και χρειάζονται την ισότητα των φύλων.
Είναι η κοινωνία στο σύνολο της που έχει ανάγκη τη βελτίωση της θέσης της γυναίκας σε όλο το φάσμα της ζωής.
Η ισότητα ανδρών και γυναικών -στην πράξη και όχι μόνο στα λόγια και στους νόμους- πρέπει να είναι υπόθεση και των ανδρών.
Γιατί καμιά κοινωνία, καμιά δημοκρατία, καμιά οικονομία δεν μπορεί να γνωρίσει την πραγματική ευημερία και πρόοδο, ενόσω ο μισός πληθυσμός -οι γυναίκες- είναι καθηλωμένες:
Από -ορατά και αόρατα- βαρίδια.
Από αναχρονιστικούς νόμους.
Από στερεότυπα.
Από την ανυπαρξία κοινωνικής πολιτικής.
Από κάθε μορφή βίας και υποτίμησης.
Δυστυχώς, η ανισότητα της γυναίκας είναι υπαρκτή στην καθημερινή ζωή όλων μας.
Ανισότητα είναι όταν το κράτος δεν έχει υποδομές που να στηρίζουν τη γυναίκα και ως μητέρα και ως εργαζόμενη.
Ανισότητα είναι όταν η νεαρή γυναίκα δεν προσλαμβάνεται γιατί ο εργοδότης προβλέπει ότι θα τεκνοποιήσει και δεν θέλει να της καταβάλλει όσα προνοεί η εργατική νομοθεσία.
Ανισότητα είναι το ανδροκρατούμενο υπουργικό συμβούλιο, η ανδροκρατούμενη Βουλή, η ανδροκρατούμενη Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Τα τελευταία 5 χρόνια η Κύπρος είχε μια κυβέρνηση, η οποία στον απολογισμό της επιδεικνύει παταγώδεις αποτυχίες στα θέματα ισότητας, οι οποίες καταγράφονται από διεθνείς εκθέσεις.
Εντούτοις, αγαπητές φίλες και φίλοι, απόψε δεν είμαι εδώ ούτε για να κάνω κριτική στους απερχόμενους, ούτε για σας περιγράψω την κατάσταση που -είμαι βέβαιος- ότι γνωρίζετε καλύτερα από μένα.
Σήμερα θέλω να σας παρουσιάσω, αναλυτικά και συγκεκριμένα, τις προγραμματικές μου θέσεις για την ισότητα των φύλων, η οποία -όπως έχω διακηρύξει επανειλημμένα- θα αποτελέσει κορυφαία προτεραιότητα της διακυβέρνησής μου. Μιας διακυβέρνησης, που φιλοδοξεί όχι απλά να είναι καλύτερη, αλλά να είναι διαφορετική.
Διαφορετική στις προτεραιότητες.
Διαφορετική στο ήθος.
Διαφορετική στις αξίες.
Μια διακυβέρνηση που θα γράψει και ένα νέο κεφάλαιο όσον αφορά την ισοτιμία των δύο φύλων και τη θέση της γυναίκας στην κυπριακή κοινωνία.
Πρώτο -και κεντρικό- ζήτημα αποτελεί η συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψης πολιτικών αποφάσεων.
Η Κύπρος δυστυχώς, βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις πανευρωπαϊκά και παγκοσμίως, επειδή ο κύριος Αναστασιάδης -όπως ο ίδιος δήλωσε- δεν βρήκε γυναίκες να διορίσει στο υπουργικό.
Έτσι καταλήξαμε στο σημείο, η Κύπρος να έχει τόσες γυναίκες υπουργούς όσες έχει και η Σαουδική Αραβία. Δηλαδή μία.
Σε ότι με αφορά, γνωρίζω πολύ καλά ότι η Κύπρος διαθέτει πολλές γυναίκες, ικανές και άξιες, που θα έπρεπε ήδη να βρίσκονταν σε θέσεις ευθύνης.
Το πρόβλημα δεν το έχουν οι γυναίκες.
Το πρόβλημα το έχουν όσοι δεν υπολογίζουν τις γυναίκες.
Αυτό που χρειάζεται είναι η πολιτική βούληση για την αξιοποίηση των γυναικών. Και εμείς αυτή τη βούληση την έχουμε! Για αυτό και τολμώ να είμαι πιο ξεκάθαρος από όλους τους υποψήφιους.
Εφόσον λοιπόν ο λαός το αποφασίσει, από τον ερχόμενο Φεβρουάριο, τουλάχιστον το μισό υπουργικό συμβούλιο καθώς και τα μισά διοικητικά συμβούλια των ημικρατικών οργανισμών θα αποτελούνται από γυναίκες.
Έπρεπε να ήταν αυτονόητο για ένα ευρωπαϊκό κράτος.
Αλλά θα το κάνουμε πράξη εμείς, ώστε από εδώ και στο εξής, κάθε γονιός να μπορεί να λέει στην κόρη του ότι όταν μεγαλώσει, κανένας και τίποτα δεν θα τη σταματήσει από το να γίνει αυτό που οραματίζεται και θέλει.
Δεύτερο: Ισότητα στην εργασία. Εμείς γνωρίζουμε και αναγνωρίζουμε ότι η ανεργία και η ανασφάλιστη εργασία πλήττουν περισσότερο τις γυναίκες και τα «γυναικεία επαγγέλματα». Για παράδειγμα, η απελευθέρωση των ωραρίων στο λιανικό εμπόριο, ανάγκασε εκατοντάδες γυναίκες να εργάζονται ακόμα περισσότερες ώρες, εκμηδενίζοντας έτσι τον χρόνο για την οικογένεια και τη ζωή τους.
Αν είχαμε μια κυβέρνηση με ευαισθησία για την ισότητα των φύλων, θα είχε συνυπολογίσει τις αρνητικές κοινωνικές συνέπειες που έχουν τα ανεξέλεγκτα ωράρια σε ένα τομέα με υψηλή απασχόληση γυναικών.
Για αυτό εμείς θα ρυθμίσουμε ξανά τα ωράρια των καταστημάτων, με δίκαιο για τους εργαζόμενους τρόπο, και θα διασφαλίσουμε την αργία της Κυριακής.
Προπαντός, όμως, θα διασφαλίσουμε αυστηρή και αποτελεσματική εφαρμογή της νομοθεσίας για την ίση μεταχείριση.
Παράλληλα, η διακυβέρνηση μας θα καταπολεμήσει στοχευμένα το φαινόμενο της ανισομισθίας ανάμεσα στα δύο φύλα.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα, το χάσμα στις αμοιβές των δύο φύλων στον ιδιωτικό τομέα της Κύπρου, αν συνεχιστούν οι σημερινοί ρυθμοί, θα εξαλειφθεί το 2049!
Επιπρόσθετα, το χάσμα όσον αφορά τις συντάξεις, είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη φτάνοντας σχεδόν το 50%, με αποτέλεσμα χιλιάδες συνταξιούχες να βρίσκονται στα όρια της φτώχειας.
Η δική μας κυβέρνηση θα διασφαλίσει:
αφ’ ενός την αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου για την ίση αμοιβή
και αφ’ ετέρου θα προχωρήσει στη δημιουργία παρατηρητηρίου με ευθύνη να ελέγχει την πορεία εξάλειψης της ανισομισθίας.
Έτσι λοιπόν, με πρόγραμμα και έλεγχο, θα παράξουμε απτά αποτελέσματα.
Τρίτο ζήτημα αποτελεί η προστασία της μητρότητας και της φροντίδας των παιδιών.
Η υπόθεση της μητρότητας δεν είναι απλώς μια ατομική ευθύνη της γυναίκας ή του ζευγαριού. Αποτελεί κοινωνική ευθύνη της Πολιτείας να στηρίξει τη μητρότητα –τη μητέρα αλλά και τον πατέρα- με νομοθεσίες, με μέτρα και κοινωνικές υποδομές.
Η δική μας κυβέρνηση λοιπόν θέτει πέντε στόχους:
Πρώτο: Να εργαστούμε για την επέκταση της άδειας μητρότητας και για εφαρμογή σχεδίου πληρωμένης γονικής άδειας, κάτι που αποτελεί καθολικό και διαχρονικό αίτημα των γυναικών, των νεαρών ζευγαριών, ολόκληρης της κοινωνίας.
Δεύτερο: Να προωθήσουμε άμεσα βελτιώσεις στο νόμο για την άδεια πατρότητας, αφού ο νόμος που έφερε η σημερινή κυβέρνηση αποκλείει τους πατέρες που δεν έχουν παντρευτεί. Κάθε πατέρας πρέπει να δικαιούται την άδεια, γιατί άλλωστε με αυτό τον τρόπο αντιμετωπίζουμε και το κοινωνικό στερεότυπο που θέλει αποκλειστικά τη μητέρα να έχει τη φροντίδα του νεογέννητου βρέφους.
Τρίτο: Να στηρίξουμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση στη λειτουργία κοινωνικών προγραμμάτων για παιδιά, ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρίες, τα οποία να είναι προσιτά, ποιοτικά και επαρκή για τις ανάγκες της σύγχρονης κυπριακής οικογένειας, ιδιαίτερα των μη προνομιούχων.
Τέταρτο: Να εφαρμόσουμε σχέδιο επιδότησης του κόστους φροντίδας για βρέφη, νήπια και παιδιά δημοτικού, των χαμηλόμισθων οικογενειών.
Πέμπτο: Να προωθήσουμε την επέκταση της δωρεάν υποχρεωτικής προδημοτικής εκπαίδευσης από την ηλικία των 4 χρόνων.
Τέταρτο ζήτημα: Η Καταπολέμηση της Βίας Κατά των Γυναικών.
Στο δικό μου κώδικα αξιών, αποτελεί ντροπή για όλους τους άνδρες, για όλη την κοινωνία, όταν ανεχόμαστε άντρες που ασκούν σωματική βία στις γυναίκες τους ή όταν θεωρείται «αθώο πείραγμα» η σεξουαλική παρενόχληση ενός εργοδότη σε βάρος μιας εργαζόμενης.
Δεν αρκούν όμως οι ηθικές διακηρύξεις.
Χρειαζόμαστε ολοκληρωμένες πολιτικές που να εκπονούνται επιστημονικά, να εφαρμόζονται συνολικά και να αξιολογούνται τακτικά.
Για αυτό εμείς θα προχωρήσουμε σε:
Καταρτισμό νέου Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Πρόληψη και Αντιμετώπιση Όλων των Μορφών Βίας Κατά των Γυναικών
Επανεξέταση των επιφυλάξεων και εξαιρέσεων από πρόνοιες της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης που έθεσε η σημερινή κυβέρνηση η οποία, προκειμένου να αποφύγει το οικονομικό κόστος, αποδυνάμωσε την αποτελεσματική προστασία των θυμάτων βίας. Κατά την άποψη μου, το κράτος πρέπει να είναι υπόλογο έναντι των γυναικών-θυμάτων, όταν αποδεδειγμένα αμέλησε ή αδιαφόρησε να τις προστατεύσει από την έμφυλη βία.
Αξιολόγηση της επάρκειας των υφιστάμενων καταφυγίων για τη φιλοξενία γυναικών-θυµάτων βίας, ώστε να διασφαλίσουμε ότι κάθε γυναίκα που βιώνει την έμφυλη βία θα μπορεί να βρει ένα χώρο προστασίας και στήριξης.
Υιοθέτηση Κώδικα Αντιμετώπισης της Σεξουαλικής Παρενόχλησης στο δημόσιο τομέα, ώστε το κράτος –ο μεγαλύτερος εργοδότης του τόπου- να δώσει το παράδειγμα για την καταπολέμηση του φαινομένου στο χώρο εργασίας.
Πέμπτο ζήτημα: Ένα σύγχρονο κράτος πρέπει να αναγνωρίζει έμπρακτα τη μονογονεϊκή οικογένεια ως μια νέα μορφή οικογένειας, η οποία έχει ιδιαίτερες και αυξημένες ανάγκες.
Η κυπριακή Πολιτεία οφείλει να αναλογιστεί επιτέλους πόσο πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα για μια γυναίκα που πρέπει να ανταπεξέλθει, μόνη της και με ένα μόνο εισόδημα, στη φροντίδα των παιδιών της.
Εμείς, μετά από διάλογο και με τον Σύνδεσμο Μονογονιών, έχουμε καταρτίσει ένα ολοκληρωμένο πλάνο για τον εκσυγχρονισμό του Οικογενειακού Δικαίου της Κύπρου με ενσωμάτωση της αρχής της έμφυλης ισότητας, σε συνδυασμό με μέτρα κοινωνικής στήριξης των χιλιάδων μονογονεϊκών οικογενειών, που σήμερα βρίσκονται στα όρια της φτώχειας.
Έκτος πυλώνας είναι η Υγεία των Γυναικών. Δυστυχώς, μέσα στο γενικότερο τοπίο κατάρρευσης των δημόσιων νοσηλευτηρίων, φτάσαμε στο σημείο, όπου στην Κύπρο του 21ου αιώνα, μια έγκυος γυναίκα να χάσει τη ζωή της επειδή δεν υπήρχε γυναικολόγος ή γυναικολογικό τμήμα στην περιοχή της.
Η δική μας κυβέρνηση μέσα στο πλαίσιο της συνολικής στρατηγικής για αναστήλωση των δημόσιων νοσοκομείων, θα διασφαλίσει την πλήρη στελέχωση (σε γυναικολόγους, μαίες, κοινωνικούς λειτουργούς) και κάλυψη των αναγκών στα γυναικολογικά τμήματα των Νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας.
Όσον αφορά δε, το μείζον ζήτημα του Καρκίνου, πρέπει να πω ότι –ανάμεσα σε αυτά για τα οποία νιώθω πραγματικά περήφανος για τη θητεία μου στο Υπουργείο Υγείας- είναι το μεγάλο βήμα που κάναμε τότε σε σχέση με την εθνική στρατηγική για την καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού, υλοποιώντας την εγκατάσταση οκτώ ψηφιακών μαστογράφων στα Γενικά Νοσοκομεία και σε Κέντρα Υγείας.
Σήμερα όμως, χρειάζονται πολύ περισσότερα.
Ανάμεσα σε αυτά που εγγυάται η δική μας διακυβέρνηση είναι ότι το Κέντρο Μαστού -το οποίο για τόσα χρόνια διεκδικούσαν οι γυναίκες του τόπου- θα στελεχωθεί επαρκώς και θα λειτουργήσει ολοκληρωμένα και αποτελεσματικά.
Επιπρόσθετα, θα προωθήσουμε την επέκταση του δωρεάν εμβολιασμού για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας στις ηλικίες 9-18 ετών και στα δύο φύλα.
Έβδομο ζήτημα αποτελούν τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα της γυναίκας.
Όποια άποψη και να έχει ο καθένας και η καθεμιά μας για το ζήτημα των αμβλώσεων, όλες και όλοι πρέπει να συμφωνούμε ότι είναι αδιανόητο μια γυναίκα να ρίχνεται στη φυλακή επειδή προχώρησε σε τερματισμό της εγκυμοσύνης της.
Υποστηρίζω, χωρίς μισόλογα και περιστροφές, την κατοχύρωση του δικαιώματος της γυναίκας να αποφασίζει η ίδια για το σώμα της.
Για αυτό είμαι υπέρ του εκσυγχρονισμού της νομοθεσίας για τις αμβλώσεις όπως προνοεί η Πρόταση Νόμου που εκκρεμεί στη Βουλή.
Παράλληλα όμως, είναι αδήριτη ανάγκη η Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση, η οποία να είναι περιεκτική, επιστημονικά τεκμηριωμένη και παιδαγωγικά προσανατολισμένη σε όλες τις βαθμίδες των σχολείων μας.
Έτσι θα προστατεύσουμε στο μέγιστο δυνατό βαθμό τα παιδιά μας -κορίτσια και αγόρια- από ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, από κινδύνους και κακοτοπιές στην προσωπική τους ζωή.
Ο όγδοος πυλώνας της πολιτικής μας για τις γυναίκες είναι η καταπολέμηση των αναχρονιστικών στερεοτύπων που συνεχίζουν να υπάρχουν στα μυαλά της κοινωνίας σε σχέση με τον ρόλο και τις δυνατότητες της γυναίκας.
Δικό μου όραμα είναι μια κοινωνία που οι πολιτικές ισότητας των φύλων να είναι περιττές γιατί οι πολίτες της Κύπρου, από παιδική ηλικία θα μεγαλώνουν στο πνεύμα της ισότητας και της ισοτιμίας των φύλων, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της πραγματικής δημοκρατίας.
Για αυτό εμείς θα εργαστούμε με το εκπαιδευτικό σύστημα και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που αποτελούν βασικούς φορείς αναπαραγωγής στερεοτυπικών αντιλήψεων, προχωρώντας σε:
Θεσμοθέτηση Κώδικα Δεοντολογίας των δημόσιων και ιδιωτικών ΜΜΕ σε σχέση με την εικόνα που προάγουν για τη γυναίκα.
Διάχυση των αρχών της ισοτιμίας και του αλληλοσεβασμού των φύλων στα αναλυτικά προγράμματα των σχολείων και σε όλη την εκπαιδευτική διαδικασία.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Για να γίνουν όλα αυτά χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση, με σύγχρονα εργαλεία πολιτικής και ευέλικτες δομές.
Χρειαζόμαστε μια διαφορετικού τύπου κυβέρνηση.
Μια κυβέρνηση δηλαδή που θα ενσωματώσει τη διάσταση του φύλου σε όλες τις κυβερνητικές πολιτικές και στον καταρτισμό του κρατικού προϋπολογισμού.
Κάθε υπουργείο -από το στάδιο του σχεδιασμού, της εφαρμογής, της παρακολούθησης και της αξιολόγησης των πολιτικών του- θα πρέπει να συνυπολογίζει τις επιπτώσεις που έχει στα δύο φύλα, κάθε απόφαση και μέτρο που λαμβάνει και να σχεδιάζει πώς θα εξαλείφει τις ανισότητες.
Επιπρόσθετα, θα προχωρήσουμε σε μια κορυφαία μεταρρύθμιση δημιουργώντας μια ενιαία Αρχή Ισότητας η οποία θα συνενώσει όλους τους θεσμούς που δραστηριοποιούνται σήμερα στον τομέα της ισότητας των φύλων.
Μια Αρχή Ισότητας με ισχυρές αρμοδιότητες ώστε να μπορεί να υποβάλλει νομοθετικές εισηγήσεις στο Υπουργικό, να παρακολουθεί και να αξιολογεί τις πολιτικές ισότητες, να συντάσσει εκθέσεις, να επισημαίνει υποχρεώσεις προς την κυβέρνηση και τις υπηρεσίες.
Μια Αρχή Ισότητας με εκτελεστικές εξουσίες, ώστε να χειρίζεται και καταγγελίες για θέματα ισότητας των φύλων.
Όλα αυτά αγαπητές φίλες και φίλοι, καταδεικνύουν, ότι έχουμε
ΚΑΙ τη θέληση,
ΚΑΙ το όραμα,
ΚΑΙ το πρόγραμμα για να κάνουμε τη μεγάλη αλλαγή στα θέματα ισότητας των φύλων.
Για να κάνουμε το μεγάλο άλμα που χρειάζεται ο τόπος μας στη θέση της γυναίκας της Κύπρου.
Για αυτό σας ζητώ να με εμπιστευτείτε!
Για να πετύχουμε τη μεγάλη προοδευτική αλλαγή που χρειάζεται ο τόπος.
Για να ξανακτίσουμε το κοινωνικό κράτος.
Για να ξανακάνουμε την οικονομία να παράγει ευημερία για όλους και όχι για τους λίγους.
Για να οικοδομήσουμε μια ανοιχτή, πλουραλιστική και δημοκρατική κοινωνία, ισότητας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Για να πάρουν οι γυναίκες της Κύπρου τη θέση που τους αξίζει σε ένα πραγματικά σύγχρονο και Ευρωπαϊκό κράτος.
Στην εργασία.
Στην κοινωνία.
Στο κράτος.
Στη ζωή.
Αυτό το χρωστούμε σε όλες τις γυναίκες της γενιάς της δικής μου αξέχαστης μητέρας. Τη γενιά των γυναικών δηλαδή, που το μόνο που γνώριζαν ήταν να δίνουν αγάπη και να βάζουν τα πάντα πάνω από τον εαυτό τους.
Αυτό το αξίζουν οι γυναίκες της σημερινής γενιάς. Οι σύγχρονες δηλαδή γυναίκες, που δεν είναι -και δεν πρέπει να είναι- οι δυναμικές γυναίκες ΠΙΣΩ από πετυχημένους συζύγους. Αλλά οι δυναμικές και πετυχημένες γυναίκες ΔΙΠΛΑ στους άντρες.
Αυτό το οφείλουμε στα κορίτσια της Κύπρου, στη γενιά των παιδιών μας. Που πρέπει να είναι όλες βέβαιες ότι στην κοινωνία που θα μεγαλώσουν, κανένας και τίποτα δεν θα μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη ζωή και στα όνειρά τους επειδή είναι γυναίκες. Που άνδρες και γυναίκες ΙΣΟΤΙΜΑ θα διαμορφώνουν τη ζωή τους και την κοινωνία.
Γιατί έτσι, αγαπητοί φίλοι και φίλες, θα υψώσουμε τον ήλιο της δικαιοσύνης και της ισότητας και στο άλλο μισό του ουρανού, που είναι οι γυναίκες.
Έτσι λοιπόν θέλω να είναι το αύριο των γυναικών της Κύπρου.
Το αύριο της Κύπρου!
Το αύριο που μας ενώνει!
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
