Δύσκολο πράμα η δημοκρατία

Της Ελένης Μαύρου

Χωρίς τέλος το πολιτικό θρίλερ για το σκάνδαλο παρακολουθήσεων και υποκλοπών σε σειρά χωρών με προεξάρχουσα την Ελλάδα. Ο διεθνής Τύπος, από την Deutsche Welle έως τους New York Times, ασχολείται με το θέμα (με τους τελευταίους να αναφέρουν ότι το σκάνδαλο «θυμίζει τις σκοτεινές εποχές της στρατιωτικής χούντας στην Ελλάδα»). Η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ζητά από τα κράτη-μέλη που εμπλέκονται να εξετάσουν διεξοδικά υποθέσεις παρακολουθήσεων για να αποκατασταθεί η εµπιστοσύνη των πολιτών. Το Ευρωκοινοβούλιο συστήνει κλιμάκιο ερευνητών και ζητά από τον Ισραηλινό πρώην κατάσκοπο Ταλ Ντίλιαν εξηγήσεις για τη σχέση της Intellexa µε τις κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Κύπρου, της Γαλλίας, της Ουγγαρίας και της Πολωνίας.

Η ελληνική κυβέρνηση δικαιολογεί τις παρακολουθήσεις κάνοντας επίκληση του «εξωτερικού εχθρού» (σας θυμίζει κάτι;) και απαντά στον καταιγισμό των καταγγελιών… κατηγορώντας την αντιπολίτευση (αυτό, τουλάχιστον, σας θυμίζει κάτι;). Και μόνο, όμως, η αποκάλυψη ότι το 2021 εκδόθηκαν 15.475 διατάγματα άρσης απορρήτου για «λόγους εθνικής ασφάλειας» είναι αρκετή για να σκεφτεί κάποιος ότι «κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας».

Στην Κύπρο επικρατεί… βουβαμάρα. Μόνο το ΑΚΕΛ ζητά εξηγήσεις και έρευνα, λέγοντας το αυτονόητο: αν η κυβέρνηση ήταν αθώα, θα διέτασσε πρώτη απ’ όλους πλήρη εξιχνίαση της υπόθεσης.

Τι κι αν τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται μέρα με τη μέρα; Η κυβέρνηση του Συναγερμού αντιδρά στην υπόθεση των παρακολουθήσεων όπως αντιδρούσε επί χρόνια στις καταγγελίες για το σκάνδαλο των «χρυσών» διαβατηρίων -με το… κρύψε να περάσουμε.

Κι ας συνδέουν τα γεγονότα ευθέως την Κύπρο με το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων στην Ελλάδα.

Κι ας παραδέχεται η NSO Group (η εταιρεία που ανέπτυξε το κατασκοπευτικό λογισμικό Pegasus) ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου (21.06.2022) ότι χρησιμοποιεί την Κύπρο για εξαγωγές των προϊόντων της αλλά και για ανάπτυξη συστημάτων και λογισμικών.

Κι ας είναι ο ιδιοκτήτης της NSO και ιδιοκτήτης, την ίδια ώρα, του διαβόητου κατασκοπευτικού βαν, τη δράση του οποίου κατήγγειλε το ΑΚΕΛ το 2019.

Αλλά, τι το ψάχνουμε… Εδώ η κυβέρνηση πρωτοστάτησε στο κουκούλωμα της υπόθεσης του κατασκοπευτικού βαν που κυκλοφορούσε στους δρόμους της χώρας παγιδεύοντας τηλέφωνα ανυποψίαστων πολιτών. Γιατί μόνο κουκούλωμα μπορεί να χαρακτηριστεί η απόφαση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα να απαλλάξει τον Ταλ Ντίλιαν και όλα τα άλλα πρόσωπα από τις κατηγορίες επιτρέποντας απλώς την επιβολή ενός ανώδυνου προστίματος 76 χιλιάδων ευρώ στην εταιρεία. Την ώρα, μάλιστα, που υπήρχε θέμα σύγκρουσης συμφέροντος για τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα.

Άστε το γεγονός ότι ποτέ δεν πήραμε απάντηση για το πώς βρέθηκε στην Κύπρο ο «μετεωρολογικός» εξοπλισμός του βαν. Ούτε για τη συνεργασία που είχε η Αστυνομία και η ΚΥΠ αλλά και πολιτικά πρόσωπα με τις εταιρείες των Ισραηλινών κατασκόπων.

Έχει αποκαλυφθεί εδώ και καιρό ένα σκοτεινό δίκτυο, επικίνδυνο για τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου και αυτοί που έπρεπε να προστατεύουν τους θεσμούς και τη δημοκρατία είτε είναι εμπλεκόμενοι είτε δεν αντιλαμβάνονται τη δημοκρατική και θεσμική εκτροπή που συνιστούν αυτά τα φαινόμενα. Όποιο και αν ισχύει, όμως, είναι επικίνδυνο.

Στα ζητήματα δημοκρατίας δεν χωρούν περιθώρια ούτε εκπτώσεων ούτε συμβιβασμών. Γι’ αυτό πρέπει, άμεσα, να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση.