Της Μαρίας Φράγκου
«Τα πράγματα στο Κυπριακό είναι οριακά. Κλείνει το παράθυρο λύσης. Οι ξένοι δεν πείθονται ότι θέλουμε λύση. Οι ξένοι έχουν κουραστεί από το Κυπριακό. Έχουμε κουράσει κι έχουμε κουραστεί. Δεν πρόκειται να συμβιβαστώ με τη μη λύση και να παραμείνω να πολιτεύομαι στη γενιά που θα ζήσει τη διχοτόμηση όχι πλέον ως de facto, αλλά ως de jure. Γελά όλος ο σοβαρός κόσμος με τα δύο κράτη. Ποια Ευρώπη θα δεχθεί να διαλυθεί για τα μάτια της Κύπρου; Θα δεχθούν η Κύπρος του ενός εκατομμυρίου να έχει δύο προέδρους στο Συμβούλιο της Ευρώπης και οι άλλες τεράστιες χώρες να έχουν από ένα; Θα αυτοπυρποληθεί η Ευρώπη για το χατίρι της Κύπρου;»… Εκατόν έντεκα λέξεις από τις πέραν των χιλίων των δηλώσεων του προέδρου του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, προχθές, στο Τρίτο Πρόγραμμα του ΡΙΚ και στην εκπομπή «Πρωινό Δρομολόγιο».
Όντως «τυφώνας» ο Αβέρωφ Νεοφύτου, όπως τιτλοφόρησε το σχετικό ρεπορτάζ της η εφημερίδα «Αλήθεια», παραθέτοντας τις δηλώσεις του προέδρου του ΔΗΣΥ. Ούτε με μία λέξη δεν διαφωνώ με τις διαπιστώσεις του κ. Νεοφύτου. Δεν ξέρω, όμως, πώς να σχολιάσω: «Για σε τα λέω πεθερά για να τα ακούει η νύφη»; «Στα αυτιά τίνος θα φθάσει η κραυγή Αβέρωφ»; Ή «άλλοι πίσω μας κι αυτός μπροστά μας»; Και τα τρία, με ερωτηματικό, σχόλια έχουν αποδέκτη τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Γιατί μπορεί στις ίδιες δηλώσεις ο συναγερμικός πρόεδρος να λέει πως «ο Πρόεδρος κάνει ό,τι μπορεί», εντούτοις δεν πείθει. Γιατί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν κάνει ό,τι μπορεί. Η μεταστροφή του Προέδρου της Δημοκρατίας στο Κυπριακό, μοιάζει με τον κυκλώνα που σάρωσε την Ελλάδα. Όλα τα πήρε στο διάβα του. Και ελπίδα και προσδοκία. Φθάσαμε στο παρά ένα της λύσης, το παραδέχεται και ο ίδιος. Γιατί, όμως, μείναμε ώς εκεί; Και γιατί από το παρά ένα, πήγαμε τόσο πίσω σήμερα; Δεν υπάρχει κανείς που να ισχυριστεί, έστω, και όχι να υποστηρίξει, πως σήμερα βρισκόμαστε στην Κραν Μοντανά εποχή. Το Κυπριακό σήμερα βρίσκεται τόσο πίσω, δεκαετίες πίσω που μόνο αιθεροβάμονες δεν το παραδέχονται.
Ναι, έχουμε κουράσει κι έχουμε κουραστεί. Ποιος θα μας ακούσει σήμερα, στην παγκόσμια σκηνή; Όταν δεκαετίες μετά, αναζητούμε άλλες λύσεις για το πρόβλημα ή ψάχνουμε ενόχους για τη συμφωνηθείσα μορφή λύσης και τη συμφωνηθείσα διαδικασία εξεύρεσης λύσης; Όταν δεκαετίες μετά επιχειρείται ανάλυση της ομιλίας Μακαρίου, κατά την τελευταία δημόσια παρέμβασή του ενώπιον του λαού, για να αποδείξουν οι γνωστοί πολέμιοι της λύσης πως ο Μακάριος κήρυξε, τάχα, τον μακροχρόνιο και σε αυτόν τον αγώνα πρέπει να επενδύσουμε; Για χάριν της συζήτησης, δεχόμαστε πως έτσι είπε ο Μακάριος. Μα ο μακροχρόνιος πόση διάρκεια έχει; Ή θα κλαίμε το βόρειο μέρος της Κύπρου και θα το τραγουδάμε όπως το «πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ’ναι»; Και δεν έχουμε και μαρμαρωμένο βασιλιά εμείς…
Γιατί τόσος ανοικτός πόλεμος της διαδικασίας και της μορφής λύσης του Κυπριακού, κ. Αβέρωφ Νεοφύτου; Το ξέρεις κι εσύ πολύ καλά. Αυτή η αποθράσυνση και αυτός ο πόλεμος σε ό,τι ενώνει τον τόπο και το λαό μας βρίσκεται σε εξέλιξη γιατί ο Πρόεδρος το επέτρεψε… Με το πίσω-πίσω στο Κυπριακό.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
