EE – ΗΠΑ και στο βάθος η Τουρκία

Του

Κωστή Πιτσιλλούδη

 

Οι ΗΠΑ με τον νέο τους Πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν, θέλουν να ξαναεπιστρέψουν στη διεθνή σκηνή και αυτό σκοπεύουν να το πετύχουν (και) μέσω των Ευρωπαίων συμμάχων τους, αφήνοντας πίσω τις πολιτικές εσωστρέφειας που εφάρμοζε η κυβέρνηση Τραμπ, που ακολουθούσε το δόγμα «Πρώτα η Αμερική».

Μπορεί ο Μπάιντεν να προτάσσει την κλιματική αλλαγή και το εμπόριο, αλλά το ουσιώδες για τις ΗΠΑ είναι η αναχαίτιση της επιρροής της Κίνας και της Ρωσίας στον ευρωπαϊκό χώρο και την επιστροφή τους στον «κλασικό» αμερικανικό επεκτατισμό. Γι’ αυτό και δίνουν ιδιαίτερο βάρος στην «επιστροφή» τους προς τους Ευρωπαίους συμμάχους, καθώς η Ρωσία και κυρίως η Κίνα διεισδύουν ολοένα και περισσότερο στις ευρωπαϊκές αγορές.

Ενδεικτικά, το εμπόριο μεταξύ Κίνας και ΕΕ το 2020 είχε αξία ύψους 709 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σε σύγκριση με εισαγωγές και εξαγωγές αξίας 671 δισεκατομμυρίων δολαρίων μεταξύ ΗΠΑ-ΕΕ.

Μέσα σε αυτές τις ανακατατάξεις, δίνεται η ευκαιρία για ομαλοποίηση των σχέσεων της Ελλάδας και της Τουρκίας, στο πλαίσιο της αλληλεξάρτησής τους με τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ο απευθείας δίαυλος επικοινωνίας των δύο ηγετών, Μητσοτάκη και Ερντογάν, το μορατόριουμ στις προκλήσεις στο Αιγαίο και οι προθέσεις για επίλυση των διαφορών τους αναδεικνύουν την αναγκαιότητα θετικής προσέγγισης στα προβλήματα που χρόνισαν και διαστρεβλώθηκαν τόσο, παίρνοντας τη μορφή της σχεδόν εμπόλεμης κατάστασης στο Αιγαίο.

Από την πλευρά της η ΕΕ, όπως και η σύμμαχος τους ΗΠΑ, θέλει να κτίσει γέφυρες συνεργασίας με την Τουρκία, για μία σειρά από οικονομικούς και γεωστρατηγικούς λόγους, των οποίων ένα από τα κλειδιά είναι η επίλυση των ελληνοτουρκικών και το Κυπριακό.

Παράλληλα, μέσα σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο δίνεται μία ευνοϊκή συγκυρία προς την Κυπριακή Δημοκρατία να περιλάβει το παράνομο άνοιγμα μέρους της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου, αλλά και την έναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό, ενώπιον της Συνόδου Κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που ξεκινάει σήμερα και ολοκληρώνεται αύριο.

Όσοι ονειρεύονται απομόνωση της Τουρκίας και τιμωρητικά μέτρα εναντίον της πραγματικά εθελοτυφλούν, για προφανέστατους λόγους οικονομικών συμφερόντων. Αυτό διέπραξε η κυβέρνηση Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ, μέσω των πολιτικών της, τουλάχιστον από το 2017 και ένθεν, αναμένοντας απέλπιδα, από συνομιλίες, συνέδρια και συνόδους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να τιμωρήσουν την Τουρκία.

Στην πολιτική σκακιέρα ουδείς δεν είναι μόνος και οι πολιτικές κινήσεις εκάστου από τα εμπλεκόμενα μέρη δεν γίνονται, δυστυχώς, ανάλογα του δικαίου αλλά ανάλογα της ισχύος, της δύναμης και το κυριότερο των δυνατοτήτων του.

Ο στόχος για απομόνωση της Τουρκίας ήταν τόσο τραγικός όσο και τα αποτελέσματα που επέφερε, με τη φιγούρα της Αμμοχώστου να παραπέμπει σε πρωταγωνίστρια τραγωδίας αρχαίου δράματος, χωρίς τέλος.