Με αφορμή/ Ορίζοντας/ Φωτογραφία: Βαγγέλης Πατεράκης
Είμαστε γεμάτοι συναισθήματα, όλοι μας
Με αφορμή την παράσταση του έργου του Τάσου Ιορδανίδη Θέλω να σου κρατάω το χέρι που παρουσιάζεται στο Θέατρο ΘΟΚ την Τετάρτη 11 Μαΐου 2022 στις 18:00 και 20:30, ο Τάσος Ιορδανίδης και η Θάλεια Ματίκα μιλάνε στον Ορίζοντα:
Πως «προέκυψε» το έργο;
Τάσος Ιορδανίδης: Η ιδέα για το έργο ”γεννήθηκε” μία ”καραντινάτη” βραδιά και ανήκει στη Θάλεια.
Θάλεια Ματίκα: Ο Τάσος άκουγε ξανά και ξανά μία διασκευή του ”Ι wanna hold your hand”-το παθαίνει αυτό συχνά κατά περιόδους με κάποια κομμάτια…
Τάσος Ιορδανίδης: Και η Θάλεια, κάποια στιγμή ανέπτυξε τις σκέψεις της γύρω από τη θεματολογία καταλήγοντας με το ”Δε θα είχε ενδιαφέρον όλο αυτό που σου περιγράφω να γίνει ένα θεατρικό έργο”;
Θάλεια Ματίκα: Το επόμενο ”πλάνο” του Τάσου στο σπίτι ήταν πάνω από τον υπολογιστή να γράφει…
Όταν εκφράζεσαι καλλιτεχνικά για πράγματα που αγγίζουν βαθιά εσένα τον ίδιο, βρίσκεις κοινό τόπο με πολλούς
Πόσο εύκολο είναι να γράφεις/ να σκηνοθετείς και να παίζεις ένα έργο με πολλά (δραματοποιημένα) βιογραφικά στοιχεία;
Τάσος Ιορδανίδης: Να σας πω την αλήθεια, δεν έχω σκεφτεί ιδιαιτέρως το βαθμό δυσκολίας, γιατί όλο αυτό που έγινε και γίνεται, εμπεριέχει μία παιδικότητα. Μπήκαμε σε μία καλλιτεχνική διαδικασία, με τον ίδιο τρόπο που μπαίνουμε πάντα, απλώς κάπως πιο απενεχοποιημένα σε σύγκριση με τις προηγούμενες φορές.
Θάλεια Ματίκα: Είμαστε αρκετά – έως πολλά πλέον χρόνια μαζί- έχουμε μαζέψει πολλές κοινές εμπειρίες ζωής, έχουμε αντιμετωπίσει διάφορες και διαφορετικές εκφάνσεις του μυστηρίου μίας κοινής πορείας και ο αγώνας για τη διατήρηση μίας σχέσης, η συντροφικότητα και σε ένα μεγαλύτερο πλαίσιο αλλά και μέσα από την καθημερινότητα είναι κάτι που απ’ ό,τι φαίνεται, χωρίς να το υπεραναλύουμε και να το πολυσκεφτόμαστε, είναι κατι που μας αφορά και τους δύο πολύ.
Τάσος Ιορδανίδης: Το ευχάριστο είναι ότι αυτά που αναφέρετε και αναφέρονται ως βιογραφικά στοιχεία, τελικά ανήκουν στη βιογραφία ενός μεγάλου εύρους ανθρώπων. Και αυτό είναι απελευθερωτικό δημιουργικά και για τη συνέχειά μας ως καλλιτέχνες. Μέσα απ’ τη συγκεκριμένη δουλειά μου γεννήθηκε περισσότερο από ποτέ η αίσθηση του ότι όταν εκφράζεσαι καλλιτεχνικά για πράγματα που αγγίζουν βαθιά εσένα τον ίδιο, βρίσκεις κοινό τόπο με πολλούς.
Θάλεια Ματίκα: Γίνεσαι ”συνένοχος” με το κοινό και κινητοποιήστε- μετατοπίζεστε συναισθηματικά- μαζί. Και αυτό φέρει, δε σας κρύβω, μία λύτρωση.
«Η παγκόσμια δραματουργία έχει συχνά ασχοληθεί με το ζήτημα των ανθρώπινων σχέσεων, με τις ανάγκες των δύο φύλων, με τα θέλω τους και τα πρέπει τους» αναφέρει το δελτίο τύπου. Γιατί συμβαίνει αυτό πιστεύετε;
Τάσος Ιορδανίδης: Νομίζω, λόγω της άμεσης ή έμμεσης ταύτισης του θεατή.
Θάλεια Ματίκα: Απαιτητική, σε ψυχικό σθένος, η αντιμετώπιση της δικής σου ή μιας κοντινής σκηνικής πραγματικότητας…Πολύ γοητευτικό και για τον καλλιτέχνη και για το θεατή.
Τάσος Ιορδανίδης: Στη συγκεκριμένη θεματολογία, συνήθως πρωταγωνιστούν οι αντιφάσεις, οι όμορφες αλλά και οι άβολες καταστάσεις της ζωής, οι ανθρώπινες ανασφάλειες…
Θάλεια Ματίκα: Και ο κύριος άξονας, είναι οι επαναπροσδιορισμοί, ανάλογα με τις συνθήκες και η οριοθέτηση των συμπεριφορών που πηγάζουν απ’ αυτά τα θέλω και απ’ αυτά τα πρέπει, στα οποία εστιάσατε.
Τάσος Ιορδανίδης: Συναισθήματα. Είμαστε γεμάτοι συναισθήματα, όλοι μας. Είτε αυτά έχουν αρνητικό πρόσημο είτε θετικό. Και η μεγαλύτερη εκδήλωση και αποσαφήνιση βρίσκεται, νομίζω, μέσα στις κοντινές ανθρώπινες σχέσεις.
Γίνεσαι ”συνένοχος” με το κοινό και κινητοποιήστε- μετατοπίζεστε συναισθηματικά- μαζί. Και αυτό φέρει, δε σας κρύβω, μία λύτρωση
Τι «καινούργιο» προσφέρει κάθε νέο έργο ή παράσταση σε αυτό το θέμα; (Αν προσφέρει κατι καινούργιο, αν υπάρχει λόγος να προσφέρει κατι καινούργιο.)
Θάλεια Ματίκα: Σίγουρα δεν ανακαλύπτεται ξανά ο τροχός… Όμως παράλληλα με κάθε εποχή, αναπτύσσεται και μία άλλη συλλογική κοινωνική συνείδηση. Επομένως, αλλάζει με μία αναλογική ποσόστωση και η οπτική γωνία της αντίληψης γύρω από τη συγκεκριμένη θεματολογία.
Τάσος Ιορδανίδης: Έπειτα, αυτό που ενδεχομένως να προσφέρεται σε ένα πρώτο αλλά πολύ σημαντικό επίπεδο, είναι εξιστόρηση μίας νέας ιστορίας, ενός ”φρέσκου παραμυθιού”.
Η ιδέα για το έργο ”γεννήθηκε” μία ”καραντινάτη” βραδιά
Το έργο γράφτηκε στην καραντίνα. Δυο χρόνια μετά, πως κρίνετε εκείνη την «περίεργη περίοδο εγκλεισμού μας»; Πόσο σας επηρέασε ως άτομα, ως οικογένεια, ως καλλιτέχνες;
Τάσος Ιορδανίδης: Προσωπικά, πιστεύω ότι είναι ακόμα νωρίς για να κατανοήσουμε πλήρως τις συνέπειες και τα κατάλοιπα μίας τόσο πρόσφατης και άγριας συνθήκης. Και σε προσωπικό, και σε κοινωνικό, και σε πολιτιστικό, και σε πολιτισμικό και σε οικονομικό επίπεδο. Θεωρώ ότι ακόμη δεν είμαστε σε θέση να αποκωδικοποιήσουμε πλήρως τα μηνύματα αυτής της επιρροής.
Θάλεια Ματίκα: Καθημερινά, ανακαλύπτουμε συνέπειες αυτής της νέας πραγματικότητας που γεννήθηκε μέσω του εγκλεισμού. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμα δεν έχουμε πλήρως απελευθερωθεί.
Τάσος Ιορδανίδης: Ας ελπίσουμε ότι η ανθρωπότητα θα τα καταφέρει, για ακόμα μία φορά παρά τα λάθη,παρά τις αστοχίες παρά τα κακώς κείμενα που σίγουρα θα υπάρξουν και θα χρησιμοποιήσει γόνιμα τα καινούρια εργαλεία ζωής που θα δημιουργηθούν μετά απ’ όλη αυτή την περιπέτεια.
Αξίζει τελικά να υπάρχει κάποιος/κάποια που μπορείς να του λες: Θέλω να σου κρατάω το χέρι;
Τάσος Ιορδανίδης: Σαφέστατα
Θάλεια Ματίκα: Αλλά πρέπει πάντα να υπάρχει και κάποιος άλλος που θα σου απλώσει το χέρι του για να του το κρατήσεις.
Συγγραφέας: Τάσος Ιορδανίδης, Σκηνοθεσία-Μουσική επιμέλεια: Θάλεια Ματίκα, Σκηνικά-κοστούμια: Ηλένια Δουλαδήρη, Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη, Φωτογραφίες: Βαγγέλης Πατεράκης
Παίζουν: Τάσος Ιορδανίδης – Θάλεια Ματίκα
Λευκωσία, Θέατρο ΘΟΚ
Τετάρτη 11 Μαΐου 2022
18:00 και 20:30
Aκολουθήστε μας στο Google News
