«Είτε θα ψηφίσεις τα κουνέλια, είτε θα τα φας»*

Του
Παναγιώτη Πενταλιώτη

Κουνέλι στιφάδο θα τρώμε για πέντε χρόνια, με το καινούργιο κοινοβουλευτικό σκηνικό, μετά και το αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής.

Τα κόμματα από το βράδυ της Κυριακής άρχισαν να αναλύουν τα αποτελέσματα και να κάνουν τις δικές τους εκτιμήσεις -τι πήγε στραβά ή ποια πολιτική τους στέφθηκε με επιτυχία και ποια όχι.

Για το ΑΚΕΛ, σίγουρα δεν είναι το αποτέλεσμα που περίμενε το κόμμα και ο κόσμος του. Όπως βέβαια δεν περίμενε κάποιος ότι ο Γιαννάκη με το απολυτήριο και τις γνώσεις του θα ήταν Επίτροπος Εθελοντισμού (μια θέση που δημιουργήθηκε για τον ίδιο). Και όμως ήταν.

Ο κόσμος φαίνεται να επέλεξε τη spectacular Λεμεσό, τους «βοηθούν κόσμο» και τρόφιμα «μόνο για Έλληνες». Ο κόσμος επέλεξε ίσως το αυθεντικό κέντρο, το «σωστό», εκείνο στο οποίο «ανήκουν οι νίκες» (if you Karogian what I mean).

To κυβερνητικό ή κυβερνών κόμμα θα μπορούσε να έχανε παραπάνω ποσοστά από τη «φθορά» της εξουσίας. Θεωρητικά, θα ανέμενε κάποιος, το κόμμα που όποια πέτρα και να σηκώσεις βρίσκεται από κάτω και ένα σκάνδαλο που φέρει το χρώμα του, να είχε ποσοστό λίγο παραπάνω από τον γενικό βαθμό του Γιαννάκη στο απολυτήριό του (και εννοώ τον αληθινό του γενικό βαθμό και όχι αυτόν που «διόρθωσε» με την πένα). Αυτό θα συνέβαινε σε μια άλλη χώρα, όχι όμως στην Κύπρο, που οι πολίτες φαίνεται να είναι τόσο πιστοί στον ΔΗΣΥ που όχι μόνο δεν του χάρισαν κάστανο, αλλά του τα έδωσαν κιόλας.

Λες και ήρθαν οι χιλιάδες των πολιτογραφήσεων που έδωσαν από το 2013 μέχρι σήμερα και συγκράτησαν τα ποσοστά του Συναγερμού. Γιατί δεν μπορεί οι πολίτες να συνεχίζουν να βρίσκονται αντιμέτωποι με τα προβλήματα της καθημερινότητας και με τις αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης ΔΗΣΥ και να τον ψηφίζουν κιόλας. Αυτό ονομάζεται βίτσιο και υπάρχουν ιστοσελίδες που το έχουν ως κατηγορία.

Ούτε μια εβδομάδα δεν έχει περάσει από τις Βουλευτικές και έρχονται στην επιφάνεια νέες αποκαλύψεις για τα διαβατήρια στα οποία αυξάνονται οι περιπτώσεις για τις οποίες γίνεται εισήγηση ανάκλησης πολιτογράφησης, ενώ ανεβαίνει και το ποσοστό των παράνομων πολιτογραφήσεων. Και όλα αυτά για να πλουτίζουν μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, φίλοι, συγγενείς και γαμπροί πάνω στη ράχη μας. Αλλά τα θέλει και εμάς… η ράχη μας.

Σπούδασαν μάλλον «Παράνομες Πολιτογραφήσεις», αλλά έδωσαν έμφαση στο παράνομες και βρίσκονται σε αυτή τη θέση λόγω των δεξιοτήτων τους που απέκτησαν στον εθελοντισμό του να πολιτογραφούν καθεστωτικούς της Καμπότζης και καταζητούμενους της Ιντερπόλ. Όπως ο Γιάννης Γιαννάκη που είχε δώσει έμφαση στις πολιτικές επιστήμες, από τη σπουδή του ως πολιτικός μηχανικός.

Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών είναι σε ισχύ από την περασμένη Κυριακή και για 5 χρόνια, είτε μας αρέσει είτε όχι. Τώρα υπάρχουν οι διεργασίες για την προεδρία της Βουλής και τα κόμματα κάνουν το πρώτο crash test συνεργασίας των 6 κόμματων (πλην των παιδιών με τα μαύρα, της «σποράς των ηττημένων του ’45»).

*«Στο παρά 5», 2007