Ε/κ και Τ/κ αγγίζουν το παρελθόν, την ψυχή και τις επιθυμίες του λαού μας

Δεν επιδιορθώνονται απλά πέτρινα κτίσματα…Την περασμένη εβδομάδα, στα τείχη της Αμμοχώστου, γράφτηκε άλλη μια σελίδα στην ιστορία της κοινής μας πατρίδας. Η πύλη Ραβελίν, με ιστορία πολέμων και συγκρούσεων, παραδόθηκε από την Τεχνική Δικοινοτική Επιτροπή για την Πολιτιστική Κληρονομιά, ανοικτή στο δρόμο για την ειρήνη, για τη συνεννόηση και τη συνεργασία. Όνειρό μας να δούμε να γίνεται ολόκληρη η Κύπρος μια Φαμαγκούστα, ειρηνική και πολυπολιτισμική, σύμφωνα με την Τεχνική Επιτροπή. Η Δικοινοτική Τεχνική Επιτροπή για την Πολιτιστική Κληρονομιά, λοιπόν, παρέλαβε την Πύλη Αμμοχώστου ανακαινισμένη και συντηρημένη. Για να επιβεβαιώνει πως η τύχη και η μοίρα του λαού μας είναι κοινή και κοινή θα συνεχίσει να είναι…

Ας αφήσουμε τους πρωταγωνιστές να μιλήσουν:

Αλί Τουντσάι: Τα τείχη συμβολίζουν μια ζωή συνύπαρξης και συνεργασίας ανάμεσα σε διαφορετικούς πολιτισμούς

Μια κουβέντα, λίγες λέξεις όλο νόημα και ουσία. Από τον Τάκη Χατζηδημητρίου για τον συνάδελφό του στη Δικοινοτική Επιτροπή. Τον Αλί Τουντσάι. «Η ομιλία του Αλί, ενός παιδιού που μεγάλωσε μέσα από τα τείχη και τώρα βλέπει πάνω απ’ αυτά ολόκληρη την Κύπρο, την κοινή πολιτιστική κληρονομιά. Έτσι συμβαδίζουμε Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι στην Τεχνική Επιτροπή».
Στην ομιλία του, ο Αλί Τουντσάι μίλησε για την προσπάθεια να οικοδομηθεί κλίμα εμπιστοσύνης και κουλτούρας ειρήνης που τόσο χρειαζόμαστε μεταξύ Τ/κ και Ε/κ. Αποσπάσματα της συγκλονιστικής του ομιλίας παραθέτουμε στη συνέχεια: «Βυζαντινοί, Λουζινιανοί, Ενετοί, Οθωμανοί και τόσοι άλλοι πολιτισμοί έχουν αφήσει την ανεξίτηλη σφραγίδα τους στην Αμμόχωστο. Τα μνημεία της πολιτιστικής της κληρονομιάς αποτελούν ιστορικά, καλλιτεχνικά και μνημειακά επιτεύγματα που προσδίδουν παράλληλα εγγενή αξία στους ανθρώπους που ζουν σ’ αυτή τη γεωγραφική περιφέρεια, ως αποτέλεσμα των πολιτισμικών, κοινωνικών και οικονομικών αλληλεπιδράσεων. Για αιώνες ολόκληρους, οι κάτοικοι της Αμμοχώστου ξυπνούσαν με τον ήλιο να ανατέλλει πάνω από τα τείχη. Πολλοί από μας μεγαλώσαμε αναπνέοντας τη μακραίωνη ιστορία των τειχών της πόλης. Παίξαμε με τα μοναδικά στο είδος τους πέτρινα κτίσματα που μας άφησε η ιστορία και γίναμε κομμάτι τους. Τα τείχη και η εντός των τειχών πόλη ένα ζωντανό περιβάλλον για το λαό της Αμμοχώστου….

Για κάποιους από εμάς που βρισκόμαστε σήμερα εδώ τα τείχη σήμαιναν άμυνα και ασφάλεια. Τα οχυρά αυτά στα οποία στεκόμαστε τώρα ήταν ιστορικά κτίρια όπου εμείς, πολλοί Τουρκοκύπριοι, περιλαμβανομένου και του εαυτού μου, αναζητήσαμε καταφύγιο χρησιμοποιώντας τη σήραγγα που οδηγεί μέχρι έξω από τα τείχη, σ’ αυτά χρωστάμε τη ζωή μας.
Οι άνθρωποι που ζούσαν εκτός μεγάλωναν παρακολουθώντας τα τείχη. Τα τείχη και ο κόσμος εντός τους ήταν γι’ αυτούς απρόσιτα. Για τους ανθρώπους που κοιτάνε από το Βαρώσι, τα τείχη και ο κόσμος πίσω απ’ αυτά ήταν ο άγνωστος και μυστικιστικός κόσμος των παιδικών τους ονείρων…

Υπήρξαν εποχές που τα τείχη αυτά αποτέλεσαν σύμβολο των επίδοξων κατακτητών του νησιού. Υπήρξαν εποχές που τα τείχη υψώνονταν ως εμπόδιο, χωρίζοντας τις δύο κοινότητες.
Με λίγα λόγια, τα τείχη μαρτυρούν την κοινή ζωή, το κάθε μωσαϊκό, η κάθε πέτρα κρύβουν πίσω απ’ τη μακραίωνη ιστορία τους τις λύπες, τις χαρές και τους διαφορετικούς πολιτισμούς που συνυπήρξαν εδώ. Για πολλούς από εμάς, τα τείχη μπορεί να είναι, από ιστορικής άποψης, σύμβολο δύναμης, εμπιστοσύνης και διαίρεσης. Δεν θα πρέπει ωστόσο να ξεχνάμε κάτι εξαιρετικά σημαντικό: ότι τα τείχη συμβολίζουν μια ζωή συνύπαρξης και συνεργασίας ανάμεσα σε διαφορετικούς πολιτισμούς…

Η πολιτιστική κληρονομιά και οι διαφορετικοί πολιτισμοί δεν θα πρέπει πλέον ν’ αποτελούν αιτία συγκρούσεων, αλλά παράγοντες που συμβάλλουν στη συνεργασία, την ειρήνη και την ευημερία Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων. Η πολιτιστική κληρονομιά δεν μπορεί να διασωθεί με την παρεμπόδιση της αναγκαίας τεχνικής και οικονομικής βοήθειας προς τη μία πλευρά ή την εξουσία επί της άλλης. Τέτοιες πολιτικές δεν έχουν συμβάλει παρά στην επιδείνωση της κατάστασης.

Η Τεχνική Επιτροπή για την Πολιτιστική Κληρονομιά μάς έχει διδάξει ότι μπορούμε να είμαστε αποτελεσματικοί μόνο όταν συνεργαζόμαστε, εργαζόμαστε και παράγουμε μαζί. Αποδείξαμε ακόμη ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά, προς όφελος όλων, μέσα από το σεβασμό, την εμπιστοσύνη και τη συνεργασία σε ισότιμη βάση. Τα δεκάδες μνημεία που έχουμε διασώσει σε ολόκληρο το νησί, από την Καρπασία μέχρι την Πάφο, αποτελούν την καλύτερη μαρτυρία.

Μέσα από το έργο μας, πέραν από την αποκατάσταση των μνημείων, καλλιεργούμε το κλίμα για οικοδόμηση εμπιστοσύνης και κουλτούρας ειρήνης που τόσο χρειαζόμαστε μεταξύ Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων.
Εμείς, ως Τεχνική Επιτροπή για την Πολιτιστική Κληρονομιά, έχουμε συμφιλιωθεί με τα ιστορικά μνημεία αυτού του τόπου. Όλοι οι χώροι λατρείας μωαμεθανών και χριστιανών στο νησί, ανεξαρτήτως προέλευσης, καθώς και όλα τα μνημεία από την εποχή των Βυζαντινών, των Λουζινιανών, των Ενετών, των Οθωμανών και άλλων, θα πρέπει να αποτελούν την κοινή μας κληρονομιά και τον κοινό μας πλούτο».

Τάκης Χατζηδημητρίου: Δεν ακούγονται πια πυροβολισμοί, όμως ο πόνος συνεχίζεται…

Μέσα από την προσωπική του εμπειρία, ο Τάκης Χατζηδημητρίου έδωσε το νόημα και το μήνυμα της εκδήλωσης και της κάθε εκδήλωσης που φέρνει κοντά το λαό μας από τη μια άκρη του νησιού μας ώς την άλλη.

«Ζωντανή και ανεξίτηλη είναι στη μνήμη μου η εμπειρία όταν στον καιρό των διακοινοτικών ταραχών βρέθηκα στη Σακχάρια, ως ανταποκριτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, ακριβώς απέναντι στην πύλη Ραβελίν, για να καλύψω επεισόδια με πυροβολισμούς.

Τότε ήταν οι Τουρκοκύπριοι σε άμυνα μέσα από τα τείχη. Βρίσκονταν στα βενετσιάνικα οχυρά και οι Ελληνοκύπριοι σε πολυβολεία στην απέναντι πλευρά. Μια σύγκρουση που τόσο τα οχυρά όσο και οι αιτίες θύμιζαν παρελθόν.

Τώρα βρίσκομαι στην από μέσα μεριά των τειχών. Βλέπω γύρω μου Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους να στοχάζονται το παρελθόν και να λογαριάζουν ένα διαφορετικό μέλλον.
Δεν ακούγονται πια πυροβολισμοί, όμως ο πόνος συνεχίζεται. Τότε ήταν οι Τουρκοκύπριοι. Αργότερα ήρθε η σειρά των Ελληνοκυπρίων να βλέπουν από μακριά την πόλη τους και τα σπίτια τους.
Στο μεταξύ μαζεύτηκε μέσα μας πολύς πόνος.
Τα τείχη, τα καμπαναριά, οι εκκλησίες και τα παλάτια της Αμμοχώστου μάς παρακολουθούν με πολλή συγκατάβαση. Μέσα από τους αιώνες της ιστορίας τους είδαν πολλά από τα καμώματα των ανθρώπων. Όλα κάποτε πέρασαν, όμως τα μνημεία έμειναν εκεί, θεατές και μάρτυρες των συμβάντων.

Τα μνημεία ξέρουν καλύτερα από κάθε άλλο ότι εκείνοι που βλάφτηκαν με όλα όσα έγιναν ήταν οι ίδιοι οι άνθρωποι της Φαμαγκούστας, των Βαρωσίων και της Κύπρου ολόκληρης… Σήμερα βλέπουμε την πύλη Ραβελίν με διαφορετική ματιά. Είναι ένα πανέμορφο κτίσμα, τέλειο σε γραμμές και αρμονικό στο σύνολό του. Θαυμαστό έργο ανθρώπων, χώρος για περιδιάβασμα και τόπος για ειρηνικά συναπαντήματα. Πουθενά αλλού ευδοκίμησε τόσο πολύ η ανάγκη της συνεργασίας, της συμπόρευσης και της ειρήνης όσο εδώ, μέσα στην πόλη της Αμμοχώστου. Το μήνυμά της είναι δυνατό και οι εμπειρίες της ζωντανές. Οι θύμησες οδυνηρές και η δίψα για καλύτερη ζωή άσβηστη. Γι’ αυτήν τη νέα πίστη , τη νέα εποχή, τη νέα ευκαιρία στην ιστορική μας πορεία εργάζονται μαζί οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι της Πρωτοβουλίας για την Αμμόχωστο…»

 

 

Οι Αμμοχωστιανοί στηρίζουν την προσπάθεια κι επικρίνουν το ΥΠΕΞ

Η πόλη της Αμμοχώστου είναι το καθρέφτισμα ενός πολιτιστικού μωσαϊκού ολοκλήρου του νησιού, αναφέρουν σε κοινή τους διακήρυξη η ομάδα «Αμμόχωστος η πόλη μας» και η τ/κ Πρωτοβουλία Αμμόχωστος, εκφράζοντας ευχαριστίες σε όσους Αμμοχωστιανούς και μη παρευρέθηκαν στην τελετή παράδοσης του προμαχώνα Ραβελίν που αναστηλώθηκε από την Τεχνική Επιτροπή για την Πολιτιστική Κληρονομιά. Επικρίνουν δε το ΥΠΕΞ για τη ρηματική διακοίνωση που αφορά την επίσκεψη σε αρχαιολογικούς χώρους στα κατεχόμενα. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στην κοινή τους διακήρυξη απευθύνουν στους πρέσβεις και στους επικεφαλής των διπλωματικών αποστολών, την επικεφαλής της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, Ελίζαμπεθ Σπέχαρ, την Τεχνική Επιτροπή για την Πολιτιστική Κληρονομιά, τους εκπροσώπους και αντιπροσώπους του προγράμματος UNDP και την ΕΕ.

«Είμαστε κληρονόμοι αυτών που μας άφησαν οι πρόγονοί μας. Για χρόνια τυφλωμένοι από τον εθνικισμό προσπαθήσαμε να καταστρέψουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά, αλλά και τους ίδιους τους εαυτούς μας». Αυτή η καταστρεπτική μανία δε διαχώριζε αν κάποιος ήταν Τούρκος, Έλληνας ή μουσουλμάνος ή χριστιανός, προστίθεται. Τώρα, αφού περάσαμε από τα χρόνια του αλληλοσπαραγμού, αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε, συνεργαστήκαμε και μάθαμε να μοιραζόμαστε την κοινή μας πολιτιστική κληρονομιά», δηλώνουν «Αμμόχωστος η πόλη μας» και «Πρωτοβουλία Αμμόχωστος.
Οι δύο Οργανώσεις Ε/κ και Τ/κ αναφέρουν ότι «σε αυτή την κρίσιμη στιγμή είμαστε μάρτυρες μιας προσπάθειας από πλευράς του Υπουργείου Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας να παγώσει τις προσπάθειες διατήρησης και συντήρησης αυτής της κοινής μας πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά και του διαλόγου ανάμεσά στις κοινότητες για τη συλλογική μνήμη του τόπου». Εκφράζουν επίσης τη διαμαρτυρία τους ενάντια σε οποιαδήποτε προσπάθεια αποτροπής πρόσβασης στους κοινούς πολιτιστικούς μας χώρους, «προσπάθεια που συντηρεί εθνικιστικές διακρίσεις και τη διαίρεση της χώρας μας», όπως αναφέρεται.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy