Εκδήλωση για τον Κ. Παρτασίδη στην Λεμεσό – Μας γεμίζουν περηφάνια τέτοια άτομα σημείωσε ο ΓΓ του ΑΚΕΛ

Εκδήλωση για τον Κώστα Παρτασίδη, διοργανώθηκε σήμερα στο Παττίχειο Θέατρο Λεμεσού, με τον Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ, να σημειώνει το έργο του κ. Παρτασίδη, ο οποίος είναι κομμάτι και μέρος της Ιστορίας, σε μία εποχή που την Ιστορία την έγραφαν μονίμως άλλοι…

Αναλυτικά η ομιλία του κ. Άντρου Κυπριανού:

Ανεβαίνω στο βήμα της αποψινής εκδήλωσης με ιδιαίτερη περηφάνια και συγκίνηση. Ονόματα όπως αυτό του Κώστα Παρτασίδη μας γεμίζουν σεμνή περηφάνια, γιατί ξεπήδησαν από τα σπλάχνα του Λαϊκού Κινήματος. Έγραψαν μαζί με άλλους της γενιάς του, Ιστορία.

Έγιναν κομμάτι και μέρος της Ιστορίας, σε μια εποχή που την Ιστορία την έγραφαν μονίμως άλλοι.  Η δράση και η προσφορά του Κώστα Παρτασίδη είναι η ιστορία ενός αγωνιστή που υπηρέτησε την ανάγκη των πολλών και έγραψε μαζί τους Ιστορία. Την Ιστορία της Λεμεσού, του ΑΚΕΛ και της Κύπρου.

Ο Κώστας Παρτασίδης υπήρξε από τους πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής του τόπου για δεκαετίες. Ως ηγετικό στέλεχος των Συντεχνιών, επικεφαλής της ομάδας των μελών της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ που κατατάχθηκαν εθελοντικά στο Σύνταγμα των Κυπρίων εθελοντών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ως δημοτικός σύμβουλος και Δήμαρχος Λεμεσού.

Τι ήταν εκείνο που νίκησε τα κατεστημένα της πλουτοκρατίας που επικρατούσαν στην κυπριακή κοινωνία των δεκαετιών του ’40 και του ’50; Τι ήταν εκείνο που εδραίωσε την Αριστερά και ανέδειξε στελέχη της απέναντι στους οικονομικούς και πολιτικούς ταγούς της Δεξιάς εκείνης της περιόδου; Τι ήταν εκείνο που έπεισε τους πολλούς να στηρίξουν ένα υποψήφιο δήμαρχο μόλις 30 ετών, έναντι των περιώνυμων και εύπορων αντιπάλων του; Πείστηκαν γιατί ο Κώστας Παρτασίδης ήταν ένας από αυτούς. Ήξερε τι σημαίνει μεροκάματο. Ήταν στο πλευρό των πολλών. Είχε ήδη αγωνιστεί μαζί τους στους μικρούς και μεγάλους αγώνες για τη ζωή και την αξιοπρέπεια τους. Αυτό τον καταξίωσε στη συνείδηση του λαού∙ αυτό τον ανέδειξε στη Δημαρχία της Λεμεσού. Η αλήθεια είναι ότι και εκείνος δικαίωσε στο πολλαπλάσιο την εμπιστοσύνη των συμπολιτών του. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ένα από τους δεκάμηνους απολογισμούς της θητείας του δημοτικού συμβουλίου επί Κώστα Παρτασίδη αναφέρεται ότι ο μόνος Δήμος της Κύπρου που προσέφερε περίπου 15% του προϋπολογισμού του, κάθε χρόνο για την ανακούφιση της φτωχολογιάς, ήταν ο Δήμος Λεμεσού.

Τι είναι εκείνο που σήμερα οδηγεί τον κάθε καλόπιστο παρατηρητή να παραδεχθεί ότι ο Κώστας Παρτασίδης καταξιώθηκε με το έργο του ως ένας από τους Δημάρχους της Λεμεσού που επί των ημερών του η πόλη ξεχώρισε και πρωτοπόρησε; Ο Κώστας Παρτασίδης ήταν Δήμαρχος των έργων! Η όλη του στάση ζωής και η κοσμοθεωρία που υπηρετούσε ήταν η πυξίδα της προσφοράς του στην πόλη και στον τόπο. Πίστευε βαθιά στην ανάγκη της ανύψωσης του βιοτικού επιπέδου της φτωχολογιάς. Στην ανάγκη ο πολιτισμός να φωτίσει τη συνείδηση του κάθε ανθρώπου. Ο Κώστας Παρτασίδης ήταν ένας βαθιά καλλιεργημένος άνθρωπος. Αυτό το χαρακτηριστικό του το κατέκτησε με την αυτομόρφωση. Αυτή του την αγάπη προς τη γνώση και τον πολιτισμό ήθελε να εμφυσήσει σε όλους και ιδιαίτερα στους νέους.

Θα μπορούσαν να λεχθούν πολλά για την κοσμογονία που συντελέστηκε στη Λεμεσό επί δημαρχίας Παρτασίδη. Με το πλούσιο έργο του σε υποδομές, πολιτισμό και κοινωνική μέριμνα.

Στον απολογισμό του έργου του δεν εντοπίζουμε μόνο τα σπουδαία έργα της ανέγερσης των εργατικών πολυκατοικιών, της δημιουργίας του γραφείου κοινωνικής μέριμνας, των υποδομών φροντίδας για παιδιά, άπορους και ηλικιωμένους. Εξέχουσα θέση έχουν και τα έργα και οι πρωτοβουλίες για τα γράμματα και τον πολιτισμό, όχι για τους λίγους, αλλά για όλους. Από τις λαϊκές γιορτές του Κρασιού και του Κατακλυσμού μέχρι τη Βιβλιοθήκη, τα Μουσεία, τις συναυλίες και τις ιστορικές εκθέσεις Τέχνης που γίνονταν στο Δημοτικό Μέγαρο με έργα πρωτοπόρων Κυπρίων όπως ο Χριστόφορος Σάββα ή αντίγραφα έργων των μεγάλων καλλιτεχνών της εποχής μας όπως ο Πικάσο.

Ο Κώστας Παρτασίδης φυλακίστηκε δύο φορές από τους αποικιοκράτες. Η πρώτη ήταν το 1950, μετά την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για μετονομασία της οδού Πάλμερ στη Λεμεσό, σε οδό 28ης Οκτωβρίου. Οι αποικιοκράτες καθαίρεσαν τους εκλεγμένους και στη θέση τους διόρισαν κυβερνητικούς υπαλλήλους. Εκείνο το διάστημα η Λεμεσός αλλά και η υπόλοιπη Κύπρος συγκλονίστηκε από τις συνεχόμενες διαδηλώσεις. Ο Δήμαρχος Παρτασίδης και οι δημοτικοί σύμβουλοι σύρθηκαν στα δικαστήρια και στις φυλακές, αλλά δε συμμορφώθηκαν.  Λίγα χρόνια αργότερα, το Δεκέμβρη του 1955 ο Κώστας Παρτασίδης συνελήφθη και φυλακίστηκε ξανά μαζί με άλλα 134 στελέχη του ΑΚΕΛ, όταν οι Βρετανοί έθεσαν το ΑΚΕΛ, τις Λαϊκές Οργανώσεις και τον προοδευτικό τύπο στην παρανομία. Έμεινε στη φυλακή περισσότερο από ένα χρόνο. Η υγεία του πλήγηκε ανεπανόρθωτα μετά και από ένα καρδιακό επεισόδιο. Όμως δεν έπαψε να προσφέρει. Ούτε ακόμα και όταν δεν ήταν πλέον Δήμαρχος. Ο Κώστας Παρτασίδης συνέχισε τη δράση του στο Λαϊκό Κίνημα και στον τόπο μέχρι την τελευταία του πνοή, ως ανώτατο στέλεχος του ΑΚΕΛ, διευθυντής της «Χαραυγής» και της «Δημοκρατίας».

Μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες οικονομικά και πολιτικά συνθήκες της αποικιοκρατίας, τα στελέχη και οι δήμαρχοι του Λαϊκού Κινήματος, υπηρέτησαν τον λαό και την πρόοδο, κτίζοντας για το κοινό καλό. Είναι γι’ αυτό που φυσιογνωμίες όπως τον Κώστα Παρτασίδη ήταν ψηλά στη συνείδηση του λαού. Γιατί οι αγωνιστές που η Αριστερά τους εμπιστεύτηκε και αυτοί την ανέβασαν ακόμα πιο ψηλά, δεν έπαψαν ποτέ να παλεύουν για τον Άνθρωπο, να δημιουργούν, να συνθέτουν πάντα «μια καινούρια Ιστορία και όλο να πηγαίνουν μπροστά» όπως έγραψε ο ποιητής.

Όλα αυτά και άλλα πολλά αποτελούν την παρακαταθήκη του Κώστα Παρτασίδη. Είναι σημαντικό να μιλούμε σήμερα για το έργο του, γιατί αυτό μπορεί να εμπνεύσει τις νέες γενιές του Λαϊκού Κινήματος και του τόπου μας.

Υπάρχουν ανάμεσα στα πολλά δύο χαρακτηριστικά γεγονότα που μιλούν από μόνα τους για τη στόφα του Κώστα Παρτασίδη. Για το χαρακτήρα και το ήθος που τον διέκρινε και πρέπει να διακρίνει κάθε άνθρωπο της Αριστεράς.

Το πρώτο είναι η εθελοντική του κατάταξη μετά την απόφαση του Κόμματος το 1943 στον πόλεμο ενάντια στον χιτλεροφασισμό. Ο Παρτασίδης τότε ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ, ήταν δηλαδή μέλος της ηγεσίας του Κόμματος. Αυτό το ρόλο του τον τίμησε. Δεν κρύφτηκε πίσω από την εντολή, αλλά μπήκε μπροστά για να γίνει η απόφαση πράξη. Έδωσε παράδειγμα ως μέλος της ηγεσίας. Παράδειγμα το οποίο παραμένει ζωντανό μέχρι σήμερα για να διαπαιδαγωγεί τις νεότερες γενιές της Αριστεράς.

Το δεύτερο είναι κάτι που ίσως θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο από πολλούς. Στο πλούσιο άλμπουμ της ζωής του μπορεί κάποιος να εντοπίσει φωτογραφία του στη φυλακή που βρέθηκε ως στέλεχος του ΑΚΕΛ μαζί με άλλους συντρόφους του. Εκεί ποζάρουν όλοι μαζί στο προαύλιο της φυλακής μπροστά από μια μικρή αυλή την οποία είχαν οι ίδιοι διακοσμήσει, φυτεύοντας διάφορα λουλούδια. Ακόμα και εκεί, στην ερημιά, στο άγονο περιβάλλον μιας φυλακής όπου τους έριξαν για τις ιδέες τους, ακόμα και εκεί ο Παρτασίδης και οι συντρόφοι του δημιουργούσαν. Ακόμα και εκεί έσπερναν τη ζωή και την ομορφιά, ακόμα και εκεί επέμεναν να δημιουργούν για το κοινό καλό, ακόμα και εκεί άφηναν τη σφραγίδα τους.

Το παράδειγμα του Κώστα Παρτασίδη, έμεινε ως ανεξίλητη σφραγίδα στην πόλη που τόσο αγάπησε και υπηρέτησε με συνέπεια. Με την ίδια συνέπεια και προσήλωση που υπηρέτησε τα ομορφότερα ιδανικά που γέννησε ποτέ ο ανθρώπινος νους, αγωνιζόμενος για το κοινό καλό. Η ζωή, το έργο και η προσφορά του σηκώνουν τα όρια του χρόνου και θυμίζουν πρώτα και κύρια στο δικό μας πολιτικό χώρο ότι πρέπει πάντα να επενδύουμε στην ανανέωση και σε ριζοσπαστικές προτάσεις. Να τολμούμε και να τραβούμε μπροστά.