Εκποιήσεων συνέχεια και… ο σώζων εαυτόν

 Της Αργύρως Γεωργίου Θωμά

Με την πρόφαση το κράτος να αναλάβει την ευθύνη, οι δανειολήπτες που κινδυνεύουν με εκποίηση της περιουσίας τους έμειναν και πάλι ξεκρέμαστοι μετά την απόρριψη προχθές από την ολομέλεια της Βουλής της πρότασης για αναβολή των εκποιήσεων για ακόμη δυο μήνες.

Το επιχείρημα ότι άλλη μια αναβολή δεν θα λύσει το πρόβλημα των εκποιήσεων είναι σωστό, ωστόσο δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται μονοδιάστατα, καθώς το βασικό ερώτημα είναι γιατί η προηγούμενη κυβέρνηση δεν έκαμε κανένα βήμα για να θωρακίσει τους πολίτες να μην πολεμούν μόνοι τους το τραπεζικό σύστημα, αλλά και γιατί η Βουλή δεν κατάφερε να ομοφωνήσει και να εγκρίνει προτάσεις ενίσχυσης των δικαιωμάτων των δανειοληπτών.

Τα κόμματα ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ είναι εκτεθειμένα για την απόφαση του 2018 που λήφθηκε με τις δικές τους ψήφους στη Βουλή και έδωσε περαιτέρω όπλα στις τράπεζες να προχωρούν σε εκποιήσεις χωρίς να γίνονται βιώσιμες αναδιαρθρώσεις. Στην εξίσωση πρέπει να προσμετράται η ηθελημένη «αποτυχία» των τραπεζών να προχωρούν σε βιώσιμες αναδιαρθρώσεις δανείων, με αποτέλεσμα τα ΜΕΔ να αυξάνονται και να ξεφορτώνονται τελικά στις λεγόμενες εταιρείες εξαγοράς πιστώσεων (εδώ πρέπει να επισημάνουμε και το ερώτημα του Συνδέσμου κατά της Ασυδοσίας των Τραπεζών που ζητά να δοθούν στοιχεία αναφορικά με τη βιωσιμότητα των αναδιαρθρώσεων δανείων).

Επανέρχομαι όμως στο ξεπούλημα (η λέξη δεν είναι τυχαία) των ΜΕΔ από τις τράπεζες στις εταιρείες εξαγοράς πιστώσεων. Πουλούν οι τράπεζες στις εταιρείες αυτές Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια μικρομεσαίων επιχειρήσεων και νοικοκυριών, χωρίς να δίνεται το δικαίωμα εξαγοράς του δανείου του στον ίδιο τον δανειολήπτη, αν όχι στο ίδιο ποσοστό που ξεπουλήματος, τουλάχιστον σε μια άλλη προσιτή τιμή.

Καταλήγει λοιπόν το δάνειο σε μια από τις εταιρείες εξαγοράς, η οποία παίρνει άδεια λειτουργίας από την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου, χωρίς όμως να υπάρχει εποπτεία στον τρόπο που ασκούν τις δραστηριότητές της. Το επόμενο βήμα είναι η εν ψυχρώ εκτέλεση του ανθρώπινου δικαιώματος του κάθε πολίτη στη στέγη. Πού είναι το κράτος να τον προφυλάξει; Ποιος πρέπει να νοιαστεί να μη μείνουν άστεγες οικογένειες και αυτοεργοδοτούμενοι; Η απάντηση είναι γνωστή. Ο καθένας μόνος του και ό,τι καταφέρει. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν θα καλυτερεύσουν.

Η συνεχιζόμενη αύξηση των επιτοκίων, η αποτυχία εφαρμογής του σχεδίου ΕΣΤΙΑ, η αναμονή της απάντησης από την ΕΕ της πρότασης για την εφαρμογή του σχεδίου Ενοίκιο έναντι Δόσης (για το οποίο είναι άγνωστο ακόμη πόσοι θα μπορούν να επωφεληθούν), είναι τα δεδομένα που επίσης λειτουργούν σε βάρος των δανειοληπτών και πρέπει να μπαίνουν στην εξίσωση που πλέον είναι μόνο για δυνατούς λύτες. Κυβέρνηση και Βουλή πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να ενεργήσουν εμπρόθεσμα, καθώς οι εκποιήσεις τρέχουν!