ΕΛΑΜ: Οι απόψεις του κάθε άλλο παρά φιλολαϊκές μπορούν να θεωρηθούν

Το ΕΛΑΜ εκµεταλλεύτηκε το κενό του «απορριπτισµού» που άφησαν άλλα κόµµατα και έγινε πρωταγωνιστής του χώρου αυτού. Έδειξε να έχει µία συνέπεια και µετέτρεψε την άποψη του απορριπτισµού ως αποκλειστικά δική του

Του Κωστή Πιτσιλλούδη

Το ακροδεξιό και υπερεθνικιστικό έκτρωμα αντλεί τη δύναμή του από τους φόβους των πολιτών απέναντι στον «άλλον» έχοντας δύο πηγές υποστηρικτών, τόσο από τους ψηφοφόρους που έβρισκαν πολιτική στέγη σε άλλα δεξιά κόμματα όσο και από νέους ψηφοφόρους, γεγονός ιδιαίτερα ανησυχητικό για τις δημοκρατικές αξίες.

Η αντιμετώπιση των τοξικών ιδεών που πηγάζουν από το ΕΛΑΜ μπορεί να επέλθει μέσω της πληροφόρησης των πολιτών εντός του δημοσίου διαλόγου, της επαφής με την πολιτική συμμετοχικότητα, αλλά και μέσω πολιτικής οργάνωσης.

«Το ΕΛΑΜ είναι ένα νεοναζιστικό μόρφωμα, καθώς οι ίδιοι έχουν δηλώσει ότι είναι το κυπριακό παρακλάδι της Χρυσής Αυγής, μίας καταδικασμένης εγκληματικής οργάνωσης», ανέφερε στη «Χαραυγή» ο ακαδημαϊκός του Παντείου Πανεπιστημίου, δρ Αντώνης Χατζηκυριάκου.

Τόνισε ότι είναι αντανάκλαση ευρωπαϊκών και παγκόσμιων τάσεων, κυρίως της ανόδου της κακώς λεγόμενης «εναλλακτικής δεξιάς» (alt-right), έχοντας παράλληλα και κάποια ιδιαίτερα κυπριακά χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι είναι ντροπή για την κυπριακή Δικαιοσύνη να παραμένει αδιάφορη σε σχέση με αυτό.

Ερωτηθείς εάν έχει μετατοπιστεί πολιτικά σε σύγκριση με την πρώτη περίοδο ίδρυσής του, ο δρ Χατζηκυριάκου απάντησε καταφατικά. Εξήγησε πως ιστορικά η ακροδεξιά στην Κύπρο είχε περίπου ένα 10% του συνόλου του εκλογικού σώματος, τονίζοντας ότι σε αυτή τη μαγιά των ΕΟΚΑΒητατζήδων έδωσε πολιτική σκέπη ο Γλαύκος Κληρίδης με τον ΔΗΣΥ, όμως ακροδεξιοί υπήρχαν και σε άλλους χώρους.

Παρατήρησε ότι υπάρχουν δύο πηγές υποστηρικτών του ΕΛΑΜ. H πρώτη αφορά τους ψηφοφόρους οι οποίοι παλαιότερα ψήφιζαν άλλα κόμματα, όπως ΔΗΣΥ, Νέους Ορίζοντες, ΕΥΡΩΚΟ, Αλληλεγγύη, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ. Όσον αφορά τη δεύτερη πηγή, ανέφερε ότι πρόκειται για νέους ψηφοφόρους, στους οποίους το ΕΛΑΜ απέκτησε πρόσφατα πρόσβαση, κυρίως μέσα από τα σχολεία και λόγω της οικονομικής κρίσης. «Αυτό πρέπει να προβληματίσει. Αν η πρώτη πηγή ψηφοφόρων αφορούν απλή μετατόπιση ακροδεξιών από ένα κόμμα σε άλλο, και άρα δεν έχουμε αριθμητική αύξηση του ακροδεξιού ακροατηρίου, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τη δεύτερη», ανέφερε.

Τόνισε πως το γεγονός ότι το ΕΛΑΜ βρίσκει ευήκοον ους στη νεολαία είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό και προς εκείνη την κατεύθυνση πρέπει να γίνει πολιτική δουλειά βάσης και εξήγησε ότι οι οικονομικές απόψεις του ΕΛΑΜ κάθε άλλο παρά φιλολαϊκές μπορούν να θεωρηθούν, υπενθυμίζοντας πως υπερψήφισε τον τελευταίο προϋπολογισμό.

Αναφερόμενος στους τρόπους αντιμετώπισης του ΕΛΑΜ, τόνισε ότι ο φασισμός αντιμετωπίζεται με πολιτική οργάνωση, δράσεις στο δρόμο και υπεράσπιση του δημοσίου χώρου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και με άμεση επαφή με τον κόσμο και πολιτική συμμετοχικότητα. Υπογράμμισε επίσης ότι είναι άκρως ανησυχητικό πως, για παράδειγμα, στη Δερύνεια, μία από τις ιστορικά πλέον προοδευτικές κοινότητες, το ΔΗΣΥ, οι Κυνηγοί και το ΕΛΑΜ έχουν περισσότερες ψήφους από το ΑΚΕΛ και πρόσθεσε ότι χρειάζεται να ενεργοποιηθούν παλαιότεροι και να δημιουργηθούν καινούργιοι μηχανισμοί πολιτικής οργάνωσης που θα αναχαιτίσουν αυτή την ακροδεξιά στροφή.

Ανέφερε πως η πολιτική απομόνωση και δραστική αντιμετώπιση του ΕΛΑΜ και άλλων νεοναζιστικών και φασιστικών μορφωμάτων είναι επιτακτική. «Ο φιλελεύθερος φιλόσοφος Καρλ Πόπερ περιέγραψε το 1945 το παράδοξο της ανοχής: όσο ανεχόμαστε τους μισαλλόδοξους, τόσο θέτουμε σε κίνδυνο την κοινωνία της ανεκτικότητας», κατέληξε.

«Κατά τα πρώτα χρόνια ίδρυσής του το ΕΛΑΜ είχε φασιστικές και ναζιστικές θέσεις, τόσο στα εθνικά ζητήματα όσο και στα πολιτικά και κοινωνικά θέματα», ανέφερε σε δηλώσεις του στη «Χ» ο κοινωνιολόγος Νίκος Περιστιάνης. Στη συνέχεια, πρόσθεσε, έχοντας διαπιστώσει ότι η μεγάλη του ταύτιση με τη Χρυσή Αυγή και με φασιστικές θέσεις τού δημιουργούσαν προβλήματα στη δημόσια εικόνα, για μία σειρά από λόγους, επικεντρώθηκε σε άλλα πράγματα. Ο δρ Περιστιάνης έφερε ως παράδειγμα τη δολοφονία του Π. Φύσσα και τη συμπεριφορά της Χρυσής Αυγής έναντι των ξένων, αλλά κυρίως τη φυλάκιση της αρχηγικής ομάδας της, που η συνέχιση της ταύτισης του ΕΛΑΜ θα λειτουργούσε επιζήμια.

Τόνισε ότι υπήρξε μία συνειδητή απομάκρυνση του ΕΛΑΜ από τη Χρυσή Αυγή κατά τα τελευταία πέντε χρόνια και μία φανερή αλλαγή προσωπείου προς πιο αποδεκτές συντηρητικές θέσεις, για τις οποίες υπάρχει χώρος στην κυπριακή κοινωνία.

Εξήγησε ότι το ΕΛΑΜ πλέον δίνει έμφαση στο τρίπτυχο πατρίδα – θρησκεία – οικογένεια και μπορεί να ονομαστεί ως ένα ακροδεξιό, συντηρητικό και επικίνδυνο κόμμα. «Εντός αυτού του άξονα κινούνται και άλλα δεξιά κόμματα, όχι όμως με τον τρόπο που το εννοεί το ΕΛΑΜ. Το πλαίσιο που κινείται το ΕΛΑΜ είναι πολύ πιο ακραίο», δήλωσε.

Τόνισε επίσης ότι το ΕΛΑΜ εκμεταλλεύτηκε τα κενά που παρουσιάστηκαν από τα παραδοσιακά δεξιά κόμματα. Αναφερόμενος στο ζήτημα της θρησκείας, τόνισε ότι τα πιο πολλά κόμματα που βρίσκονται στο χώρο της Δεξιάς, ίσως και πέραν αυτής, δεν είναι εχθροί της θρησκείας, αλλά ούτε και κατ’ ανάγκη φίλοι της. Αυτά τα κόμματα, πρόσθεσε, κρατούν μία θέση σεβασμού προς τη θρησκεία και την Εκκλησία, βλέποντάς τα ως πολιτιστικά και κοινωνικά στοιχεία, χωρίς όμως να ταυτίζονται με τις θεολογικές θέσεις και να υιοθετούν κατ’ ανάγκη θέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ο δρ Περιστιάνης υπογράμμισε ότι δεξιά κόμματα, όπως ο ΔΗΣΥ και το ΔΗΚΟ, μπορεί να είναι κοντά στην Εκκλησία, όμως ταυτίζονται απόλυτα με τις θέσεις της, έχουν δηλαδή μία κοσμική ιδεολογία και άποψη, όπως για παράδειγμα στο θέμα των εκτρώσεων.

Ως εκ τούτου, τόνισε ότι ο παραδοσιακός συντηρητικός κόσμος που ευθυγραμμίζεται με τις απόψεις της Εκκλησίας και του περίγυρού της, όπως τα κατηχητικά, οι γυναικείες οργανώσεις, αλλά και οι φιλανθρωπικές οργανώσεις της Εκκλησίας, δεν νιώθει κατ’ ανάγκη ότι καλύπτεται επαρκώς από τα παραδοσιακά κόμματα, με αποτέλεσμα να στραφεί προς το ΕΛΑΜ.

«Από την πλευρά του το ΕΛΑΜ, πιστεύω, πηγαίνοντας με φιλανθρωπική διάθεση στον απλό τον κόσμο αυτός τους καλοδέχεται. Φυσικά, το ΕΛΑΜ μέσω των φιλανθρωπιών του θέλει να προωθήσει τα δικά του συμφέροντα, έχοντας υστερόβουλους λόγους. Πρέπει όμως να σημειώσουμε ότι δεν πρέπει να κρίνουμε την ειλικρίνειά του, αλλά το αποτέλεσμα της στάσης του», ανέφερε.

Το ΕΛΑΜ στα εθνικά θέματα, σημειώνει ο δρ Περιστιάνης, κτίζει στους φόβους του κόσμου απέναντι στον «άλλο», τον θρησκευτικό ή και εθνικό «άλλον».

«Κτίζουν πάνω στο φόβο της συνύπαρξης με τους Τουρκοκυπρίους, δημιουργώντας ερωτηματικά και κινδύνους», εξήγησε.

Σύμφωνα με τον δρα Περιστιάνη, τα άλλα πολιτικά κόμματα άφησαν κενό τον ακραίο χώρο της απόρριψης της ομοσπονδίας, ειδικά μετά από την υιοθέτηση της Τουρκίας και του κ. Τατάρ της θέσης περί δύο κρατών, αναγκάζοντας τα ε/κ κόμματα να υπερασπίζονται τη ΔΔΟ. Το ΕΛΑΜ, τόνισε, εκμεταλλεύτηκε το κενό που δημιουργήθηκε και έγινε πρωταγωνιστής του απορριπτικού χώρου. «Φάνηκε ότι κάποια κόμματα δεν ήταν ειλικρινή στις απόψεις τους στο Κυπριακό, ενώ το ΕΛΑΜ έδειξε να έχει μία συνέπεια και μετέτρεψε την άποψη του απορριπτισμού ως αποκλειστικά δική του», εξήγησε.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy