Ελεύθερος Ρώσος μεγιστάνας μετά από αίτημα έκδοσής του

Το Ανώτατο Δικαστήριο προχώρησε στην ακύρωση του εντάλματος σύλληψης Ρώσου μεγιστάνα, ο οποίος δραστηριοποιείται διεθνώς μέσω πλέγματος εταιρειών που εδρεύουν και στην Κύπρο.

Το ένταλμα σύλληψης εκδόθηκε κατόπιν αιτήματος του Γραφείου Διερεύνησης Οικονομικού Εγκλήματος και σκοπό είχε την ανάκριση τού εν λόγω εκατομμυριούχου αναφορικά με αδικήματα κλοπής μετοχών και δόλιας διάθεσης περιουσίας.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του “Φιλελεύθερου¨, η καταγγελία έγινε από επενδυτή ο οποίος υποστηρίζει ότι συνεπεία παράνομων ενεργειών έφυγαν από την κυριότητά του μετοχές αξίας πέραν των 100 εκατομμυρίων δολαρίων.

Στο πλαίσιο διερεύνησης της υπόθεσης υποβλήθηκε αίτημα δικαστικής συνδρομής προς τη Ρωσική Ομοσπονδία με το οποίο ζητείτο να εντοπιστεί ο καταγγελλόμενος και ανακριθεί. Όντως, λήφθηκε κατάθεση η οποία διαβιβάστηκε στην κυπριακή Αστυνομία. Το περιεχόμενο της, όμως, κρίθηκε από την Αστυνομία ως «ελλιπές και επιφανειακό», γι΄ αυτό τον περασμένο Μάιο έγιναν ενέργειες για έκδοση διεθνούς και ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης για σκοπούς ανάκρισής του.

Το εν λόγω ένταλμα αποτέλεσε αντικείμενο εξέτασης από το Ανώτατο Δικαστήριο στο πλαίσιο νομικού διαβήματος το οποίο έλαβαν οι δικηγόροι του Ρώσου καταγγελλόμενου.

Όπως διαπιστώθηκε, στο πλαίσιο υποβολής του αιτήματος, το ΓΔΟΕ παρέθεσε δημοσιεύματα αναφέροντας ότι «…καταδεικνύουν τη δράση του υπόπτου, τα οποία τον παρουσιάζουν ως έναν από τους Ρώσους ολιγάρχες, που βρέθηκαν ξαφνικά με τεράστια περιουσία στα χέρια τους μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1990. Αυτός φαίνεται να έχει αποκρύψει την αμύθητη περιουσία του στην Κύπρο και στις Μπαχάμες». Επί του προκειμένου, το Ανώτατο υπέδειξε ότι η ενέργεια του ΓΔΟΕ αποτελούσε από μόνη της λόγο ακύρωσης του επίδικου εντάλματος, αφού τέτοια στοιχεία δεν έχουν θέση σε αιτήματα έκδοσης ενταλμάτων σύλληψης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρχε ακόμα ένας λόγος ακύρωση του εντάλματος. Η Αστυνομία, ενώ γνώριζε ότι πριν την καταγγελία ο παραπονούμενος είχε ασκήσει αγωγές διεκδικώντας αποζημιώσεις, δεν το ανέφερε στο δικαστήριο. Όπως σημείωσε το Ανώτατο Δικαστήριο, «το στοιχείο αυτό, το οποίο κατά την άποψή μου ήταν ουσιώδες, δεν τέθηκε υπ’ όψιν του κατώτερου δικαστηρίου προκειμένου να το αξιολογήσει σε σχέση με το κατά πόσο η διαφορά των διαδίκων, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι η μεταβίβαση των μετοχών έγινε στη βάση γραπτών συμφωνιών, ήταν ενδεχομένως αστικής και όχι ποινικής φύσεως… Κατά συνέπεια, η υπό αναφορά παράλειψη θεωρώ πως συνιστά λόγο για ακύρωση του εντάλματος, καθότι, ενδεχομένως, το κατώτερο δικαστήριο να εκτιμούσε ότι η καταγγελία έγινε για εξυπηρέτηση αλλότριου σκοπού».