- Οι νέοι εργαζόµενοι, σε αντίθεση µε τους πιο παλιούς, όταν µπαίνουν στην αγορά της εργασίας έχουν στην πλειοψηφία τους ελαστικούς όρους απασχόλησης και δεν προστατεύονται
- Οι σκανδιναβικές χώρες είναι µέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρα δεν υπάρχει κάποιο µέρος να κρυφτείς και να ζεις στο δικό σου παραµύθι, τον δικό σου παράδεισο
- «Ο µοναδικός δρόµος είναι να πηγαίνουµε πάντα µπροστά και να µην κοιτούµε ποτέ πίσω. Να αγωνιζόµαστε…»
Η πραγµατικότητα είναι πολύ διαφορετική από αυτό που προσπαθούν να καλλιεργήσουν για τις σκανδιναβικές χώρες σε σχέση µε τα εργασιακά.
Ο ∆ανός Εµίλ Όλσεν, µέλος του Προεδρικού Συµβουλίου της ΠΣΟ, µιλά στη «Χαραυγή» για τις πραγµατικότητες στη ∆ανία και τις σκανδιναβικές χώρες, σηµειώνοντας ότι είναι µέρος της ΕΕ, «άρα δεν υπάρχει µέρος να κρυφτείς και να ζεις στο δικό σου παραµύθι, τον δικό σου παράδεισο».
Υπό την ιδιότητά του ως συντονιστής της Επιτροπής Νεολαίας της Παγκόσµιας Συνδικαλιστικής Οµοσπονδίας, υπογραµµίζει ότι οι νέοι εργαζόµενοι δεν έχουν καµία προστασία. Επισηµαίνει δε, ότι ο ρόλος της ΠΣΟ είναι να βοηθήσει τους νέους εργαζόµενους να συνειδητοποιηθούν και να καταλάβουν το ρόλο τους στην κοινωνία.
Συνέντευξη στον Γιάννη Κακαρή
Ποια είναι τα κοινά προβλήµατα που αντιµετωπίζουν οι νέοι εργαζόµενοι σε όλο τον κόσµο;
Το πρώτο και βασικό ζήτηµα είναι ότι σε αντίθεση µε τους παλιούς εργαζόµενους, οι οποίοι όταν έµπαιναν στην αγορά εργασίας είχαν κάποιους κανόνες που τους προστάτευαν, οι νέοι εργαζόµενοι όταν µπαίνουν στην αγορά της εργασίας έχουν στην πλειοψηφία τους ελαστικούς όρους απασχόλησης και δεν προστατεύονται.
Χαρακτηριστικό παράδειγµα είναι οι διαδικτυακές πλατφόρµες (ντελίβερι), όπου οι εργαζόµενοι εργάζονται χωρίς κανένα δικαίωµα, χωρίς ρυθµισµένους όρους απασχόλησης.
Στον τοµέα αυτό η 3F έχει σηµαντική εµπειρία, αφού το 2018 διαπραγµατεύτηκε την πρώτη στον κόσµο συλλογική σύµβαση µε την πλατφόρµα καθαρισµού HILFR, ενώ το 2021 υπογράψαµε µε το Εµπορικό Επιµελητήριο της χώρας εθνική κλαδική συµφωνία για τις υπηρεσίες παράδοσης τροφίµων. Πολλές πλατφόρµες, βέβαια, λειτουργούν µε ένα επιχειρηµατικό µοντέλο φθηνής εργασίας και αρνούνται την εργασιακή ευθύνη. Εποµένως, υπάρχει ανάγκη για ένα καλύτερο θεσµοθετηµένο πλαίσιο ρύθµισης και για ευρωπαϊκή δράση.
Ποια είναι τα βασικά προβλήµατα για τους νέους εργαζόµενους;
Οι νέοι έχουν επηρεαστεί σε µεγάλο βαθµό και από την απορρύθµιση των εργασιακών σχέσεων αλλά και από τον αποκλεισµό εκατοµµυρίων νέων από την εκπαίδευση. Μέχρι το 2020, που έχουµε διαθέσιµα στοιχεία, περίπου το 70% των χωρών καταγράφει αύξηση του αριθµού των νέων που δεν βρίσκονται ούτε στην εργασία, ούτε στην εκπαίδευση, ούτε σε πρόγραµµα εκπαίδευσης/κατάρτισης. Η παγκόσµια απασχόληση των νέων µειώθηκε κατά 8,7% το 2020 σε σύγκριση µε 3,7% για τους ενήλικες, ενώ η µεγαλύτερη πτώση σηµειώθηκε στις χώρες µε µεσαία εισοδήµατα.
Ποιες δράσεις µπορεί να αναπτύξει η ΠΣΟ για να βοηθήσει τους νέους;
Η ΠΣΟ προωθεί την ίση εκπροσώπηση νέων και γυναικών στη λειτουργία και δράση των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Προσπαθούµε να αναλαµβάνουν ισότιµα ευθύνη, ώστε να εκπαιδεύσουµε και τα µέλη µας αλλά και τους εργαζόµενους γενικότερα ότι πρέπει να αγωνίζονται από κοινού ενάντια στην κοινωνική εκµετάλλευση.
Στην πράξη, η βασική µας δουλειά είναι το να βοηθήσουµε τους νέους εργαζόµενους να συνειδητοποιηθούν, να καταλάβουν πώς δουλεύει η αγορά εργασίας και να καταλάβουν το ρόλο τους στην κοινωνία. Αυτό είναι βασικό και πρέπει εκεί να επικεντρωθούµε. Επειδή οι νέοι εργαζόµενοι δεν έχουν το επίπεδο συνειδητοποίησης που θα έπρεπε, οφείλουµε να τους στηρίξουµε σε αυτόν τον τοµέα, για να δηµιουργήσουµε ένα µηχανισµό που θα τους δηµιουργήσει αυτοπεποίθηση.
Η εικόνα που επικρατεί εδώ στην Κύπρο είναι ότι στις σκανδιναβικές χώρες δεν υπάρχουν προβλήµατα και ότι όλοι οι εργαζόµενοι ευηµερούν. Ποια είναι η πραγµατικότητα;
Είναι απλά ένα παραµύθι αυτό που προσπαθούν να καλλιεργήσουν. Η πραγµατικότητα είναι πολύ διαφορετική. Για παράδειγµα, πριν λίγες µέρες η κυβέρνηση ακύρωσε µία αργία. Ήταν η µέρα της προσευχής, η οποία καθιερώθηκε πολύ παλιά, αλλά ήταν µια µέρα για την οποία οι εργαζόµενοι είχαν ειδικές συµφωνίες για το πώς θα εργάζονται και πώς θα αµείβονται όταν και αν εργάζονταν. Τώρα που η κυβέρνηση κατάργησε την αργία αυτή, έγινε απλά µια καθηµερινή εργάσιµη µέρα. Άρα κατάργησε όλες τις αποφάσεις που υπήρχαν για εκείνη την ηµέρα.
Για να αντιληφθείτε τον αντίκτυπο, η οργάνωση FOA του Δηµοσίου έκανε έναν υπολογισµό πόσα λεφτά έχασαν οι εργαζόµενοι από αυτή την απόφαση. Μιλάµε, λοιπόν, για ένα ποσό 30 εκ. δανέζικες κορόνες (4,3 εκατ. ευρώ).
Ένα άλλο παράδειγµα είναι η ηλικία συνταξιοδότησης. Οι νέοι τώρα συνταξιοδοτούνται στο 74ο έτος. Η σοσιαλδηµοκρατική κυβέρνηση αύξησε το όριο συνταξιοδότησης, αναγκάζοντας τους εργαζόµενους να δουλεύουν τρία χρόνια περισσότερα, καταργώντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα που είχαν οι εργαζόµενοι να αφυπηρετούν πιο νωρίς.
Είναι πολύ σηµαντικό να σηµειώσουµε ότι οι σκανδιναβικές χώρες είναι µέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρα δεν υπάρχει κάποιο µέρος να κρυφτείς και να ζεις στο δικό σου παραµύθι, τον δικό σου παράδεισο. Επηρεαζόµαστε και εµείς όπως και όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες από όλες τις αποφάσεις της ΕΕ, π.χ. για το πώς αυξάνονται οι ώρες εργασίας και µειώνονται οι µισθοί. Επηρεαζόµαστε ακόµα, όπως όλη η Ευρώπη, από την αύξηση των τιµών, τον πληθωρισµό ο οποίος είναι ανεξέλεγκτος. Οι τιµές αυξάνονται σε όλα τα επίπεδα και αυτό επηρεάζει και τη δική µας αγοραστική δύναµη όπως και την αγοραστική δύναµη των υπόλοιπων εργαζοµένων στην Ευρώπη.
Ποιο µήνυµα θέλεις να στείλεις στους εργαζόµενους στην Κύπρο;
Όπως λέµε στη ∆ανία, µπορεί η κατάσταση να µην είναι όπως θα θέλαµε να ήταν, αλλά σίγουρα είναι πολύ καλύτερη σε σχέση µε το να µην οργανωνόµασταν και να µην παλεύαµε. Άρα για εµάς δεν υπάρχει άλλος δρόµος. Ο µοναδικός δρόµος είναι να πηγαίνουµε πάντα µπροστά και να µην κοιτάµε ποτέ πίσω. Να αγωνιζόµαστε.
Πρέπει να πάρουµε πίσω αυτά που µας ανήκουν, έτσι ώστε να δηµιουργήσουµε τη νέα κοινωνία, η οποία θα είναι απαλλαγµένη από την εκµετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Η οργάνωση σε συντεχνίες δίνει τη δυνατότητα καλύτερης διαπραγμάτευσης για τους εργαζόμενους
Είναι υψηλό το ποσοστό των εργαζομένων που οργανώνονται σε συντεχνίες στη Δανία;
Στη ∆ανία η πλειοψηφία των εργαζομένων είναι μέλη συνδικαλιστικών οργανώσεων, σε ποσοστό που θεωρείται από τα υψηλότερα στον κόσμο. Γενικά, αν συναθροίσουμε όλα τα συνδικάτα έχουμε γύρω στο 55% ποσοστό συνδικαλιστικοποίησης.
Το γεγονός αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να διεκδικούμε πιο αποτελεσματικά τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων σε αρκετούς χώρους εργασίας. Είναι μέσω αυτών των συλλογικών συμβάσεων που διασφαλίζονται οι μισθοί και οι συνθήκες εργασίας, αφού στη ∆ανία δεν υπάρχει θεσμοθετημένος κατώτατος μισθός.
Η 3F, η Ενωμένη Ομοσπονδία Εργατών ∆ανίας (Fagligt Fælles Forbund), έχει συνάψει συλλογικές συμβάσεις σε περισσότερους χώρους εργασίας από οποιοδήποτε άλλο συνδικάτο της ∆ανίας. Λειτουργεί 194 συλλογικές συμβάσεις σε ολόκληρη τη βιομηχανία και παρακολουθεί περίπου 7.846 τοπικές και ενταξιακές συμφωνίες που ισχύουν συχνά σε έναν μόνο χώρο εργασίας. Λειτουργεί, ταυτόχρονα, το μεγαλύτερο και ισχυρότερο ταμείο συνδικαλιστικών οργανώσεων και ανεργίας της ∆ανίας.
Υπάρχει όμως ανομοιογένεια. Στον δικό μου κλάδο, των οικοδομών, έχουμε ποσοστό συνδικαλιστικοποίησης 80%, αλλά υπάρχουν και άλλοι τομείς, όπως οι σερβιτόροι, οι οποίοι έχουν κάτω από το 20%.
Aκολουθήστε μας στο Google News
