Έμμεση προσπάθεια εκφοβισμού των δημοσιογράφων από Μητσοτάκη

Η απαξίωση του Θανάση Κουκάκη ρίχνει μαύρο στη χωρίς «εμπόδια» ενημέρωση

 

Η πολυαναμενόμενη δήλωση του Έλληνα Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, για τις υποκλοπές, το μεσημέρι της Δευτέρας, έδειξε ανάγλυφα τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται το δίκαιο, η δικαιοσύνη, οι θεσμοί γενικότερα. Αφού δεν είπε λέξη επί της ουσίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκλεισε ουσιαστικά το μάτι στην ακροδεξιά, ένα ακροατήριο το οποίο αρέσκεται σε τέτοιες πρακτικές, παραπέμποντας με αμεσότητα σε χρόνια που οι ίδιοι νοσταλγούν.

Ωστόσο, η μη αναφορά του Έλληνα Πρωθυπουργού στον δημοσιογράφο Θανάση Κουκάκη -θύμα των υποκλοπών με το σύστημα Predator- αποτελεί ευθεία απαξίωση τόσο του δημοσιογραφικού κόσμου (εκείνου που κάνει σωστά τη δουλειά του), όσο και της κοινωνίας ευρύτερα. Ακόμη χειρότερα, αυτή η στάση του κ. Μητσοτάκη έχει ως έμμεσο στόχο τον εκφοβισμό εκείνων των δημοσιογράφων, οι οποίοι προσπαθούν να κρατήσουν ψηλά τη σημαία μιας δημοκρατικής ενημέρωσης, όπως ο Θανάσης Κουκάκης.

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός έκανε μία αναφορά στον Νίκο Ανδρουλάκη, ενώ ήταν ηλίου φαεινότερον ότι ήταν κάτι περισσότερο από αγγαρεία, αφού δεν μπορούσε να το αποφύγει μετά το «σεισμό» που προκλήθηκε. Και ως εκεί, διότι ο Θανάσης Κουκάκης είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ θύμα αυτού του τεραστίων διαστάσεων σκανδάλου, σαν να μην πληγώθηκε ποτέ το ήδη λαβωμένο σώμα της ελεύθερης δημοσιογραφίας.

Η χωρίς κρατικές παρεμβάσεις παρακρατικού τύπου λειτουργία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ του τριγώνου κράτος – δικαιοσύνη – κοινωνία. Στην Ελλάδα, αλλά και στην Κύπρο, αυτή η γέφυρα έχει κατεδαφιστεί, επί τούτου, προ πολλού, καθώς πράγματι αποτελεί εμπόδιο σε σχέδια των οποίων η άκρη του νήματος φαντάζει τρομακτική και επικίνδυνη για το σύνολο των πολιτών, για τη δημοκρατία, για την ασφάλεια.

Εμείς οφείλουμε και θα συνεχίζουμε να εργαζόμαστε για το κοινό καλό, κόντρα στο σκοτάδι, κόντρα σε κάθε λογής εκφοβισμό.

Κυριάκος Λοΐζου