Του
Δρος Αμβρόσιου Προδρόμου*
Στην προηγούμενή μας παρέμβαση είχαμε αναφερθεί στο μέγεθος αύξησης των ενοικίων κατά τον τελευταίο ένα χρόνο, και πιο συγκεκριμένα από το τρίτο τρίμηνο του 2021 μέχρι το τρίτο τρίμηνο του 2022, σε μια σειρά από μεγάλες πόλεις στην Ευρώπη, με μεγαλύτερη αύξηση να εμφανίζεται στο Άμστερνταμ από τα €1.650 στα €2.325 (+41%), στη Λισσαβόνα από τα €1.571 στα €2.200 (+40%) και στο Ρέικιαβικ από τα €1.590 στα €1.932 (+21%). Τα στοιχεία του έγκυρου οργανισμού Statista δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια αμφισβήτησης της πραγματικότητας. Μιας πραγματικότητας που μας φέρνει μπροστά σε μια σειρά από προβληματισμούς και διλήμματα τα οποία θα πρέπει, αργά ή γρήγορα, να αντιμετωπίσουμε ως κοινωνία. Στην παρούσα παρέμβαση, θα αναφερθούμε σε κάποιες επιπτώσεις, οι οποίες είναι όντως αναπόφευκτες λόγω της συγκεκριμένης αύξησης, ειδικά εάν ληφθεί υπόψιν το μέγεθος του πληθωρισμού και τα ανεπαρκή μέτρα αντιμετώπισής του.
Θα υπάρξει τεράστια μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών αφού ένα μεγάλο μέρος του μισθού οδηγείται προς το Ενοίκιο. Αυτό θα έχει τεράστιες επιπτώσεις σε μια σειρά από επιχειρήσεις οι οποίες δεν εμπίπτουν ανάμεσα στα απαραίτητα προϊόντα ή/και υπηρεσίες, δημιουργώντας τους έτσι σοβαρά προβλήματα. Ειδικά εάν αυτές οι επιχειρήσεις είναι μικρομεσαίες, χωρίς δυνατότητα πρόσβασης σε ρευστότητα, τότε το πρόβλημα αναμένεται να αυξηθεί δραματικά.
Δημιουργία κοινωνικών προβλημάτων όπως κοινωνική αποξένωση και απομόνωση. Είναι γνωστό ότι όσο μειώνεται το διαθέσιμο εισόδημα, τόσο αυξάνεται η κοινωνική αποξένωση και απομόνωση, αφού δεν υπάρχει πλέον η δυνατότητα διατήρησης κοινωνικής επαφής με φίλους και συγγενείς. Οι ψυχολόγοι γνωρίζουν πολύ καλά τις συνέπειες μιας τέτοιας κατάστασης, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πολλά και πολλαπλά προβλήματα με ανυπολόγιστες συνέπειες. Εξάλλου, το πρόσφατο παράδειγμα εγκλεισμού λόγω των μέτρων που (επαναλαμβάνουμε ότι το συγκεκριμένο μέτρο ήταν εντελώς λανθασμένο για την οικονομία) λήφθηκαν για τον έλεγχο της πανδημίας, μας δίνει αρκετή τροφή για σκέψη και κατανόηση του συγκεκριμένου προβλήματος.
Τα συγκεκριμένα κοινωνικά προβλήματα θα είναι μεγαλύτερα για τα παιδιά, αφού δεν θα μπορέσουν να αναπτύξουν τις απαραίτητες κοινωνικές δραστηριότητες, αλλά και δεξιότητες. Η δραματική μείωση του εισοδήματος αναμένεται να έχει τεράστιες επιπτώσεις στα παιδιά, με ανυπολόγιστες συνέπειες, αφού είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να αναγνωρισθεί άμεσα.
Η υπογεννητικότητα αποτελεί σήμερα παρά ποτέ άλλοτε το σημαντικότερο δημογραφικό πρόβλημα σε πάρα πολλές χώρες της Ευρώπης. Με μέσο όρο γεννήσεων ανά γυναίκα να είναι στο 1,53 για την Ένωση και 1,33 για την Κύπρο, ενώ αυτό θα έπρεπε να ήταν στο 2,1, το ύψος των ενοικίων δεν δίνει και σοβαρό κίνητρο σε ένα νέο ζευγάρι για δημιουργία οικογένειας. Γεγονός πραγματικά τραγικό.
Σε όλα τα πιο πάνω θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν ότι τον περασμένο Νοέμβριο ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει ξεπεράσει τα 8 δις, κάτι το οποίο οδηγεί σε τεράστια προβλήματα, και που διογκώνονται στην Ένωση λόγω της αύξησης των παράτυπων μεταναστών. Σίγουρα δεν μπορούμε σε λίγο χρόνο να απαριθμήσουμε όλες τις συνέπειες της αύξησης των ενοικίων. Τα κράτη θα πρέπει να ανταποκριθούν άμεσα και να αναπτύξουν τα απαραίτητα στρατηγικά σχέδια για την αντιμετώπιση τόσο των οικονομικών, όσο κυρίως των κοινωνικών προβλημάτων που προκύπτουν από τη συγκεκριμένη αρνητική κατάσταση.
*Ακαδημαϊκός, [email protected]
Aκολουθήστε μας στο Google News
