Έπαιρνα όλα τα ξεριζωμένα, για να ζήσουν μια αλλιώτικη ζωή

Θέα/ Ορίζοντας

Έπαιρνα όλα τα ξεριζωμένα, για να ζήσουν μια αλλιώτικη ζωή

Ατομική έκθεση της κύπριας εικαστικού Κούλας Σαββίδου στο The Island Club

Το The Island Club ανακοινώνει την ατομική έκθεση Χρόνια Σύγχυσης, της κύπριας εικαστικού Κούλας Σαββίδου.

9. ΚΣ: Υπήρχαν λόγοι σοβαροί. Πολλά σοβαροί λόγοι, όμως…
   ΧΠ: Εν πρέπει να το μετανιώνεις γιατί…
   ΚΣ: Εν μετανιώνω.
   ΧΠ: …παλιά οι καριέρες εν εγίνουνταν έτσι γρήγορα. Εν σήμερα που θέλουμε όλα να συμβαίνουν στο άψε σβήσε.
   ΚΣ: Όι, εγώ ήμουν ξεκάθαρη, πάνω απ’ όλα μετρούν οι ανθρώποι που αγαπώ, τζαι άμαν υπάρχουν θέματα υγείας, τέρμα τα… Την τέχνη κάμνουμεν την για τους ανθρώπους που αγαπούμε. Για τους ανθρώπους, γενικά. Υπάρχει λόγος για να κάμνεις τέχνη, τζαι…
   ΧΠ: Ναι, επειδή βλέπω σε καμιά φορά ότι μετανιώνεις…
   ΚΣ: Όχι, εν τούτο που έλεα του Απόστολου, δεν μετανιώνω. Τζαι να ξανάρχιζα πάλε τώρα έτσι θα έκαμνα. Καθόλου. Εν εμετάνιωσα. Ποττέ.
10. ΧΠ: Τούτα τα έργα αρέσκουν μου πολλά, τζαι αρέσκει μου τζαι η σχέση τους, η κλίμακά τους στο χώρο εδώ στο σαλόνι σου… έτσι που αγγίζουν το ταβάνι.
    ΚΣ: Είχα έναν πολλά μικρό εργαστήριο με ψηλά ταβάνια στη Λεμεσό που ήμασταν…
    ΧΠ: Τζαι έκαμες τούτα τα ψηλά έργα.
    ΚΣ: Τζαι έκαμα τα ψηλά έργα τούτα, τα οποία έχω, τζαι είχα, δίπλα που το κρεβάτι μας, ήταν πάρα πολλά ωραία.
    ΧΠ: Ονομάζεις τα Δέντρα;
    ΚΣ: Όχι, Σιωπηροί Διάλογοι – Σιωπηρές Συμφωνίες.
    ΧΠ: «Συμφωνίες»;
    ΚΣ: Πάντα υπάρχει ένας διάλογος μεταξύ των έργων. Ναι. Διότι είχε μια άλλη διάσταση με τα φωσφορούχα τα χρώματα, μέσα στη νύχτα, τζαι με το φως το ultraviolet, όταν εσβήναν τα φώτα εδημιουργείτουν έναν άλλο τοπίο, που εσυνομιλούσεν με τα έργα τούτα, τζαι ήταν τρομερό, είναι…
    ΧΠ: Γιατί τούτον το μπλε;
    ΚΣ: Κοίταξε, για να ’μαι ειλικρινής, εχρειάζουνταν τούτο το χρώμα τα έργα, έτσι εβγήκε, τζαι αγαπώ το γενικά, αλλά είχαν το ανάγκη.
    ΧΠ: Εδοκίμασες δηλαδή άλλα χρώματα;
    ΚΣ: Πολλά.
    ΧΠ: Γιατί τούτο το έντονο μπλε βλέπω το τζαι σε άλλα διακοσμητικά αντικείμενα στο σπίτι σου. Τα παράθυρά σου είναι μπλε, ο τοίχος της κουζίνας, τα πλακάκια. Είναι σχεδόν παντού το ίδιο μπλε.
    ΚΣ: Είναι εντελώς τυχαία.
    ΧΠ: Όπως τζαι στα επιτοίχια έργα.
    ΚΣ: Καμία σχέση.
    ΧΠ: Eίναι ένα μπλε σχεδόν επικίνδυνο…
    ΚΣ: Μαγνητίζει σε.
    ΧΠ: Εν τζαι τα μάτια σου έτσι μαγνητικά μπλε.
    ΚΣ: Όι, τούτοι εν φακοί.
    ΧΠ: Α, ναι; Τι χρώμα εν τα μάτια σου;
    ΚΣ: Καφέ.
    ΧΠ: Παν σου πάντως έτσι.
    ΚΣ: Έτσι; Ευχαριστώ.

15. Για να απολιθωθεί η ξυλώδης μορφή ενός δέντρου και αυτό να μετατραπεί σε πέτρα χρειάζεται να περάσουν εκατομμύρια χρόνια. Η Κούλα βέβαια το πετυχαίνει γρηγορότερα.
16. ΚΣ: Ήβρα το στην άκρη του δρόμου και το λυπήθηκα Χριστόδουλέ μου… Γι’ αυτό έπαιρνα όλα τα ξεριζωμένα, για να ζήσουν μια αλλιώτικη ζωή.
17. «Θέλησα το δέντρο να ’ναι ξεριζωμένο σαν ένδειξη παρηγοριάς […] Γειά και χαρά σε όλους σας, φεύγω να σωθώ…!»
    – Σημείωμα της Κούλας Σαββίδου για την παράσταση Περιμένοντας τον Γκοντό

Χριστόδουλος Παναγιώτου

Η Κούλα Σαββίδου (γεν. 1956, Λονδίνο) είναι εικαστικός και έχει τη βάση της στη Λευκωσία. Αποφοίτησε από την Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών της Λυόν το 1981. Στις ατομικές της εκθέσεις συμπεριλαμβάνονται οι εξής: Των Μοναχικών Διάβαση – Αδιαβάτων Μονοπατιών, Κέντρο Τέχνης Diaspro, Λευκωσία (1995)· Installations, Studio Interior, Λεμεσός (1987)· Σιωπηροί Διάλογοι – Σιωπηρές Συμφωνίες, Κέντρο Τέχνης Diaspro, Λευκωσία (1987)· Γκαλερί Θεμέλιο, Λεμεσός (1984). Συμμετείχε στην Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών της Ευρώπης και της Μεσογείου στη Βαρκελώνη (1987), στη 17η Μπιενάλε Αλεξάνδρειας (1991), καθώς και στη Meditarraneo per l’ Arte Contemporanea (1989) και σε ομαδικές εκθέσεις σε Αθήνα και Λευκωσία

The Island Club
Αγορά Ανεξαρτησίας #18

Μέχρι 7 Μαΐου 2022
Πέμπτη με Σάββατο, 12:00-18:00.