Επιστήμονες ανέπτυξαν ουσία από δηλητήριο μυρμηγκιών που καταπολεμά την ψωρίαση

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη βιώνουν τον πόνο και τον ερεθισμό από την ψωρίαση, την επώδυνη κατάσταση του δέρματος.  

Οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ότι ενώσεις που προέρχονται από δηλητήριο ενός είδος μυρμηγκιών θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αυτή την ανίατη, αυτοάνοση ασθένεια και τα ευρήματά τους δίνουν ελπίδα για νέες θεραπείες.  

Η νέα έρευνα, με επικεφαλής μια ομάδα του Πανεπιστημίου Emory, διαπίστωσε ότι η ουσία solenopsin – το αλκαλοειδές που αποτελεί την κύρια τοξική συνιστώσα στο δηλητήριο των μυρμηγκιών της φωτιάς (fire ants) φέρει ισχυρή χημική ομοιότητα με μόρια λιπιδίων που ονομάζονται κεραμίδια για την προστασία του δέρματος.  

Τα κεραμίδια βοηθούν την επιδερμίδα να διατηρήσει την υγρασία και να αποκρούσει τους μικροοργανισμούς, γι ‘αυτό και χρησιμοποιούνται σε μια ποικιλία τοπικών φαρμάκων για το δέρμα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που θεραπεύουν το έκζεμα.   Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα με τα κεραμίδια – σε ορισμένες περιπτώσεις, το μόριο μπορεί να αποικοδομείται σε μια ένωση [sphingosine–1-phosphate (S1P)] που προάγει την κυτταρική ανάπτυξη αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε φλεγμονή. Εδώ είναι που το δηλητήριο των μυρμηγκιών έρχεται να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο.  

Έχοντας παρατηρήσει τις μοριακές ομοιότητες μεταξύ των solenopsins και των κεραμιδίων, ο δερματολόγος Jack Arbiser και η ομάδα του ανέπτυξαν δύο ανάλογα του συστατικού δηλητηρίου που έμοιαζαν με κεραμίδια, αλλά δεν είχαν τη δυνατότητα να μετατραπούν σε S1P. Για να δοκιμάσουν τα ανάλογα, τα χρησιμοποίησαν σε κρέμες δέρματος και έκαναν δοκιμές σε ποντίκια που είχαν εκτραφεί για να έχουν δέρμα με ψωρίαση.  

Μετά από 28 ημέρες θεραπείας, οι ποντικοί που έλαβαν θεραπεία παρουσίασαν μειώσεις στο πάχος του δέρματος (περίπου 30%) και επίσης εμφάνισαν περίπου 50% λιγότερα κύτταρα του ανοσοποιητικού που διεισδύουν στο δέρμα – χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ψωρίασης που συμβάλλουν στη επιδείνωση της κατάστασης.  

Τα ανοσοκύτταρα των ποντικών σε καλλιέργεια έδειξαν μεταξύ άλλων πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα μετά την εισαγωγή της ένωσης, βλέποντας μειώσεις στην παραγωγή της φλεγμονής.   Φυσικά, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι αυτά τα είδη αποκαταστατικών αποτελεσμάτων θα αναπαραχθούν σε δοκιμές με ανθρώπινο δέρμα, αλλά οι ερευνητές ελπίζουν ότι μελλοντική έρευνα είναι δικαιολογημένη.  

Εάν συμβεί αυτό, τα ανάλογά τους θα μπορούσαν να καταλήξουν δίπλα σε άλλα φάρμακα που ερευνώνται. «Είμαστε μακριά από μια θεραπεία ακόμα, αλλά μοιάζει να πλησιάζουμε συνεχώς και για μια κατάσταση που πιστεύεται ότι επηρεάζει σχεδόν 1 στους 25 ανθρώπους, αυτά είναι εξαιρετικά νέα» αναφέρουν οι επιστήμονες.  

Τα ευρήματα αναφέρονται στις επιστημονικές εκθέσεις του «Scientific Reports».