Του Κώστα Κωνσταντίνου
Το καλοκαίρι που πέρασε δημιουργήθηκε μια αλλιώτικη προσδοκία στους οπαδούς όλων των ομάδων σε όλα τα αθλήματα. Έβλεπαν ότι σιγά-σιγά τα άδεια γήπεδα θα γέμιζαν με κόσμο, δίνοντας παλμό, χρώμα, ή τέλος πάντων κάτι το αλλιώτικο στους αγώνες σε ανοικτά στάδια και κλειστά προπονητήρια, τα οποία λόγω πανδημίας έμειναν αρχικά άδεια και στην πορεία μισοάδεια-μισογεμάτα.
Στον πρώτο όμως μεγάλο αγώνα, σε κλειστό γήπεδο -ο οποίος δεν αξιολογήθηκε ως υψηλού κινδύνου από την Αστυνομία- η προσδοκία αυτή αντικαταστάθηκε από τρόμο. Δημοσιογράφος ο οποίος εργαζόταν για τις ανάγκες μετάδοσης του αγώνα Σούπερ Καπ Φούτσαλ Ομόνοια-ΑΠΟΕΛ, τραυματίστηκε από χτύπημα με καρέκλα, που έφυγε από την κερκίδα, στο κεφάλι με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Λίγες ώρες μετά, η τοποθέτηση της Αστυνομίας ήρθε να διαλύσει τις ψευδαισθήσεις ακόμη και του πιο δεδηλωμένου υπέρμαχου της κάρτας φιλάθλου, ότι η κάρτα ήρθε για να αντιμετωπίσει την παραβατικότητα στα γήπεδα και συνάμα αποκαθήλωσε την επιχειρηματολογία όσων υποστήριξαν και εν τέλει ψήφισαν τον περιβόητο νόμο Ιωνά ή αλλιώς «Τρομονόμο». Τι ανέφερε η Αστυνομία; Δεν υπήρχε κάρτα φιλάθλου, ανέφερε ο εκπρόσωπος της Δύναμης στον ΣΠΟΡ FM 95.0, την περασμένη Πέμπτη, ούτε κλειστό κύκλωμα γιατί ήταν κάτω από 2.000 άτομα στο γήπεδο. Μετά τα γεγονότα, είπε, υπάρχουν συζητήσεις για αλλαγές.
Ομολογουμένως πρόκειται για μια δήλωση που εγκυμονεί τεράστια ερωτηματικά, ως προς την τήρηση των προνοιών της νομοθεσίας από άλλα κλειστά και ανοικτά γήπεδα και ως προς την πραγματική χρησιμότητα της κάρτας, την οποία πολλοί αναγκάστηκαν να εκδώσουν καθηκόντως για να μη μείνουν εκτός γηπέδων. Γεννιέται επίσης και ένα άλλο ερώτημα. Κατά πόσο, στο τέλος της ημέρας, όσοι οργανωμένοι επέλεξαν να επιστρέψουν στα γήπεδα το έπραξαν εκ του ασφαλούς, και έχοντας τα νώτα τους καλυμμένα, αφού χωρίς κλειστό σύστημα παρακολούθησης η κάρτα φιλάθλου είναι άνευ αντικειμένου, καθώς η οποιαδήποτε προσπάθεια για ταυτοποίηση θα πέσει στο κενό.
Και φυσικά το ζήτημα δεν έχει να κάνει με την Αστυνομία, αλλά με τον νομοθέτη, το κράτος και τον ίδιο τον Οργανισμό Αθλητισμού. Μετά τα επεισόδια στο κλειστό γήπεδο της Λευκωσίας έφτασε η ώρα της αυτοκριτικής και της αποδοχής της ωμής πραγματικότητας. Την ώρα της κρίσης αποδείχθηκε ότι η εφαρμογή του νόμου, αλλά και ο ίδιος ο νόμος πάσχουν σοβαρά. Μόνο που οι πατριάρχες του πλέον δεν βρίσκονται στις θέσεις τους λόγω ανασχηματισμού και εξαιτίας της αλλαγής σκυτάλης στην ηγεσία των ημικρατικών οργανισμών. Θα ήταν όμως ορθό και πρέπον να μας πουν ένα mea culpa.
Aκολουθήστε μας στο Google News
