Επιστροφή!

Της Νίκης Κουλέρμου

Ενα ζωντανό οδοιπορικό, μια διά ζώσης μεταφορά ανησυχιών ένθεν κακείθεν του συρματοπλέγματος για την ενδεχόμενη εδαφική αναπροσαρμογή στην περίπτωση της λύσης και τη συνακόλουθη μετακίνηση μετεγκατάσταση μετέφερε η «Χαραυγή» της Κυριακής στους αναγνώστες της.

Ενα ζωντανό ρεπορτάζ με τις κοινές ανησυχίες Ε/κ και Τ/κ που κατοικούν από τη μια στη Μόρφου και άλλες κατεχόμενες κοινότητες σε σπίτια και χώρους εργασίας που ανήκουν στους Ε/κ και από την άλλη Ε/κ που ζουν ή και εργάζονται σε περιουσίες που ανήκουν σε Τ/κ.

Φυσιολογικές και ανθρώπινες ανησυχίες για το πώς θα ξεριζωθούν ή θα ξαναπροσφυγοποιηθούν από τη μια μέρα στην άλλη για να επιστρέψουν σε σπίτια και περιουσίες που άφησαν πίσω τους το 1974, λόγω της εισβολής και της βίαιης μετακίνησής τους… Ανησυχούν για το ενδεχόμενο να επιστρέψουν οι ενήλικες, αυτοί που το 1974 μόλις είχαν γεννηθεί…, όχι όμως και τα παιδιά τους που έχουν ήδη αποκατασταθεί και ριζώσει στις ελεύθερες περιοχές…

Προβληματίζονται και δεν έχουν βρει απαντήσεις για την ανταλλαγή της περιουσίας που στο μεταξύ χρησιμοποιούν για επαγγελματικούς ή οικιστικούς σκοπούς στην προσφυγιά και έχει μια άλφα αξία έναντι της άλλης που θα τους δοθεί και έχει μια βήτα αξία. Ανησυχούν και δεν πήραν ακόμα απαντήσεις για την αδικία ή όχι που πιθανόν να προκύψει. Ο Ρετζέπ κατάγεται από την Αξίλου της Πάφου, έζησε στη Λεμεσό όπου έκτισε σπίτι αλλά δεν πρόλαβε να το χαρεί… Πόσες τέτοιες ιστορίες δεν ακούσαμε αλήθεια από Ε/κ πρόσφυγες;

Ο Ρετζέπ θέλει να επιστρέψει αλλά υπάρχουν και άλλοι που δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τη Μόρφου…. Πόσοι Ελληνοκύπριοι θέλουν άραγε να επιστρέψουν σ’ αυτό το σπίτι που άφησαν πίσω τους πριν 42 χρόνια, υπό τη μια ή την άλλη διοίκηση;

Ερωτήματα σκληρά, αλλά πραγματικά. Που απασχολούν τον κόσμο, αλλά δεν έχουν απαντηθεί ακόμα αρμοδίως και επίσημα γιατί ούτε στις συνομιλίες έχουν βρεθεί ικανοποιητικές λύσεις για όλους και για κάθε κατηγορία. Εχουν κατηγοριοποιηθεί οι περιουσίες και έχουν τεθεί κάποια κριτήρια. Τίποτε πέραν αυτού.

Κανένας δεν γνωρίζει σε ποια κατηγορία εμπίπτει, αν θα επιστρέψει και θα αποκατασταθεί, αν θα δοθεί και ποια «θεραπεία» θα δοθεί σε κάθε περίπτωση… Είναι πολύ χαρακτηριστικό το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν οι δύο συνάδελφοι στο ενδιαφέρον ρεπορτάζ τους: Και στις δύο πλευρές οι πλείστοι των ενδιαφερομένων δεν έχουν γνώση και δεν είναι ενημερωμένοι για το τι έχει συμφωνηθεί μέχρι στιγμής στις συνομιλίες ή σε ποια σημεία υπάρχουν συγκλίσεις, τουλάχιστον στα σημεία που αφορούν το περιουσιακό, την επιστροφή των εκτοπισμένων και τις θεραπείες που προτείνονται.

Αυτό τι σημαίνει; Οτι ο κόσμος δεν είναι ενήμερος ούτε καν για τα όσα τον αφορούν άμεσα και ότι πιθανόν την ώρα που θα κληθεί να αποφασίσει τι θα πράξει να μην είναι έτοιμος να το πράξει! Στο μεταξύ όμως οι διάφοροι καλοθελητές προπαγανδίζουν και εμπορεύονται το φόβο για το άγνωστο αύριο, την επομένη της λύσης. Στο όνομα του άγνωστου και καπηλευόμενοι το φόβο για το άγνωστο πολιτικοί και πολιτικάντηδες υποσκάπτουν την προοπτική της λύσης.

Αντί να συνεισφέρουν στη λύση και τη βιωσιμότητα και λειτουργικότητά της σε πνεύμα συνεργασίας και ομοθυμίας στο Ε. Συμβούλιο, αντί να βάλουν στη γωνιά την αδιαλλαξία του Ερντογάν που θέλει να είναι εσαεί εγγυητής και κηδεμόνας των Τ/κ και να τους αποκαλεί τρόφιμους, αντί να ακούσουν τις ανησυχίες και των Ε/κ και των Τ/κ βάζουν πάνω απ’ όλα τις δικές τους ανησυχίες: Οτι πιθανόν να χάσουν το εφαλτήριο της δικής τους πολιτικής επιβίωσης, το άλυτο Κυπριακό.