Επίθεση κατά της κοινωνίας από μία διεφθαρμένη ελίτ

Του
Κυριάκου Λοΐζου

 

Τα τελευταία γεγονότα που προέκυψαν με το κίνημα «Ως Δαμέ» μάς βάζουν να σκεφτούμε κατά πόσον η κυβέρνηση και τα δεκανίκια της επιτίθενται στο εν λόγω κίνημα για τις αναφορές του περί «βορρά και νότου» ή για το ότι χιλιάδες πολίτες κατέβηκαν -όχι μία φορά- στους δρόμους για να διαδηλώσουν κατά της σήψης και της διαφθοράς.

Είναι κρίσιμο να τονιστεί ότι οι υψηλά ιστάμενοι στην προεδρική «αυλή», αλλά και οι υπόλοιποι που για τα συμφέροντά τους ακολουθούν τη γραμμή Αναστασιάδη, ανησύχησαν πολύ για τη μαζικότητα των κινητοποιήσεων στην πρωτεύουσα και ανησυχούν για το πού θα οδηγήσει όλη αυτή η δικαιολογημένη οργή του κόσμου. Αν στη μεγαλειώδη για τα κυπριακά δεδομένα συγκέντρωση του Φεβρουαρίου τα πράγματα ήταν αλλιώς, δηλαδή, αν δεν κατέβαιναν πολλές χιλιάδες στους δρόμους, τότε όλοι αυτοί που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τις αναφορές περί βορρά και νότου, δεν θα ασχολούνταν καθόλου. Ασχολήθηκαν, ασχολούνται και θα ασχολούνται, διότι καταλαβαίνουν ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας βρίσκεται απέναντί τους.

Πόσο πιο όψιμη ευαισθησία σε τέτοιου είδους αναφορές, τη στιγμή που οι ίδιοι οι οποίοι φωνασκούν είναι αυτοί που βάζουν τρικλοποδιές στην επανένωση του νησιού; Πόσο πιο υποκριτική στάση, τη στιγμή που πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησης, πρώην και νυν, αναφέρονται ανερυθρίαστα σε λύση δύο κρατών; Αυτή η στάση τους θυμίζει συνδικάτα οργανωμένου εγκλήματος όπως η ιαπωνική «Γιακούζα», τα οποία δολοφονούν, ληστεύουν, απαγάγουν και εξαφανίζουν, αλλά όταν δουν μία μικροπαράβαση από κάποιον ο οποίος βρίσκεται στη σφαίρα επιρροής τους, του κόβουν το χέρι ή τον εκτελούν γιατί ήταν «βλάσφημος».

Η δήλωση του Προέδρου Αναστασιάδη κατά την οποία είπε «ουδέν σχόλιο για όσους περιφρονούν την Κυπριακή Δημοκρατία», αναφερόμενος στα περί «βορρά και νότου», δείχνει με εμφατικό τρόπο δύο πράγματα: από τη μια, την απαξίωσή του προς εκείνο το μεγάλο μέρος της κοινωνίας το οποίο είναι οργισμένο και κουρασμένο από τα σκάνδαλα και τον τραγικό ορίζοντα στο Κυπριακό και από την άλλη τον εγκλωβισμό του στην ίδια του την υποκρισία. Τι να μας πει ο Πρόεδρος για περιφρόνηση, τη στιγμή που με μαθηματική ακρίβεια μας γυρνά μισό αιώνα πίσω, σε όλα τα επίπεδα; Αλήθεια, μπορεί ο κ. Αναστασιάδης να πει σε κάποιον ότι υπονομεύει το όνομα και τη φήμη της Κυπριακής Δημοκρατίας, την ώρα που ο ίδιος ως ενορχηστρωτής σέρνει τη χώρα στους υπονόμους της διαφθοράς, της βίας και της ρεμούλας; Η κοινωνία πάντως, στο σύνολό της σχεδόν, στέκεται απέναντι σε οποιονδήποτε πραγματικά υπονομεύει την Κυπριακή Δημοκρατία.

Όσο για τους υπόλοιπους οι οποίοι περιμένουν με αγωνία το ξεροκόμματο από τη βρόμικη πίτα, η πολιτική ιστορία θα τους γράψει ως εκείνους οι οποίοι στάθηκαν «επάξια» δίπλα στον γυμνό βασιλιά, σε μία προσπάθεια να μην εξαφανιστούν από τον πολιτικό χάρτη. Ωστόσο, χάνονται, αργά και σταθερά.

Ως δαμέ!