Ανοιχτός ορίζοντας

Έρεβος,

η ιστορία πίσω από το έργο

Αργά το απόγευµα. Τηλέφωνο κτυπάει. Διστακτική φωνή μετά τα “Τί κάνεις, τί νέα;”  µου λέει μεταξύ άλλων πως “μαζευτήκαµε µια οµάδα και λέµε να ανεβάσουµε µια παράσταση για να βοηθήσουµε οικονοµικά τους ασθενείς µε λευχαιµία”, “πολύ ωραία, λέω, καλή σας επιτυχία” µε εµφανή διάθεση πειράγµατος διότι ξέρω τί έρχεται. Παύση, “αναρωτιόµαστε αν µπορείς να µας βοηθήσεις στο σκηνοθετικό κοµµάτι”, παύση ξανά. “Δεν ξέρω, είναι µεγάλη ευθύνη, θα σκεφτώ και θα σου πω.” Κλείνουµε και η φωνή µε παίρνει λίγες µέρες µετά να µου ανακοινώσει πως θα βγούνε για καφέ µε το παιδί που είχαν από κοινού την ιδέα και να πάω. Πρόκειται για τη Γιούλα Χριστοφή φυσιοθεραπεύτρια και τον Παντελή Σαββίδη νοσηλευτή. “Θέλουµε να ανεβάσουµε µια κωµωδία, λέει µεταξύ άλλων ο Παντελής, να περάσουµε κι εµείς και ο κόσµος καλά.” Εγώ διστάζω ακόµα. Λίγες µέρες µετά βρέθηκα στην πρώτη πρόβα. Ήταν πειστικοί! Τα παιδιά – εφτά στο σύνολο – προέρχονται από διαφορετικά υπόβαθρα µε κοινό τους την προσφορά στον άνθρωπο. Νοσηλευτές, φυσιοθεραπευτές, εκπαιδευτικοί. Ηλικίες από 23 µέχρι… δεν-κάνει-να-ρωτήσω! Με πολλά µποφόρ τρέλας όλοι. Ασκήσεις εµπιστοσύνης, αυτοσχεδιασµός, µοίρασµα να καταλάβουµε ποιός είναι ποιός… Κάποιοι ασχολούνται πρώτη φορά µε θέατρο. Ήρθαν µόνο για το σκοπό. Δεθήκαµε. Γέλια, νεύρα, αµηχανία, ξανά γέλια…

Συζητώντας, παρακολουθώντας τους γεννήθηκε ο “Έρεβος”. Η ιστορία και οι χαρακτήρες συνονθύλευµα από πλάκες που κάνουµε µεταξύ µας, βιώµατα, τραύµατα, συµπεριφορές, ανάκατα µε στοιχεία που κράτησα μέσα µου παρατηρώντας ανθρώπους και καταστάσεις, στο δρόµο, στο τρένο, γύρω, πλάϊ µου.

Πρόκειται για μαύρη κωµωδία, για τη «συναισθηµατική δυσκοιλιότητα» µε κάποια στοιχεία in-yer-face theatre, και µε τη χρήση φόρµας να βοηθάει στο να ειπωθεί η ιστορία. Γράφτηκε σχεδόν αυτοµατοποιηµένα αφού αρχικά είχαµε αποφασίσει το ανέβασµα άλλου έργου για το οποίο τελικά δεν µας δόθηκε η άδεια να προχωρήσουµε. Η ιστορία πάει κάπως έτσι:

Μια ανασφαλής βουλιµική, ένας τύπος που φοβάται τη μοναξιά, ένας τύπος που δεν μιλάει, ένας ναρκισσιστής πατέρας, µια παθητική μητέρα, ο καταπιεσμένος γιος τους, πεθαίνουν. Τί συμβαίνει όταν εγκλωβίζονται στο απόκοσµο µέρος που διοικούν δυο παράξενα πλάσµατα ο Έρεβος κι ο Ίντ;  Θα τους δοθούν 24 ανθρώπινες ώρες να επιστρέψουν πίσω και να αλλάξουν κάτι από την τελευταία τους σκηνή πριν πεθάνουν. Αν τα καταφέρουν θα περάσουν στην Ανυπαρξία. Αλλιώς θα παραµείνουν εγκλωβισμένοι σε αυτό το παράξενο μέρος που είναι στρωµένο µε ελαστικά αυτοκινήτων και θα ζούνε ξανά και ξανά την τελευταία τους σκηνή πριν πεθάνουν. Α, και θα τρώνε μπιζέλια βραστά. Γιατί σε αυτό το μέρος µόνο μπιζέλια βραστά σερβίρουν. Θα καταφέρουν να μάθουν κάτι από αυτή την τελευταία τους περιπέτεια;

Το έργο αυτό αγγίζει µε κωµικό τρόπο ζητήματα όπως η μοναξιά που βιώνουν οι νέοι και η δυσκολία να δημιουργηθούν υγιείς σχέσεις, η οικογενειακή δυσλειτουργία, το αναπόφευκτο του θανάτου και το πόσο ίσοι είµαστε τελικά απέναντι στη μοιραία αυτή κατάληξη. Ως νέος άνθρωπος που προβληματίζεται µε αυτά που όλοι µας βιώνουµε έφερα στη σκηνή σκέψεις που όλοι κάνουµε κατά καιρούς µα µένουν να λουφάζουν µέσα µας. Τα καθαρά έσοδα θα δοθούν στο Σύνδεσµο Ύστερα Ήρθε Η Άνοιξη για ασθενείς µε αιματολογικές ασθένειες.

Το κωµικό στοιχείο λειτουργεί σαν βάλσαµο αφού επί σκηνής λέγονται πράγµατα που προβληµατίζουν και είναι τροφή για σκέψη. Το ερώτηµα που εγείρεται µεταξύ άλλων είναι: µήπως τελικά οι προτεραιότητές µας για το τί έχει νόηµα στη ζωή και το τί διαµορφώνει τις ζωτικές µας  ανάγκες είναι λάθος; Μήπως την έχουµε δει λάθος; Οι ανάγκες µας είναι δικές µας ή προϊόν επιβεβλημένων αναγκών; Και τελικά ζούµε ή υπάρχουµε απλώς;

Θα χαρούµε να σας δούµε την Κυριακή 1η Σεπτεµβρίου και ώρα 20:30 στο Παττίχειο Δηµοτικό Θέατρο Λεµεσού. Με αυτή την παράσταση ανοίγουµε και τον µήνα λευχαιμίας αφού ο Σεπτέμβριος κάθε έτους είναι αφιερωμένος στους ανθρώπους που παλεύουν µε την ασθένεια.

Στην παράσταση παίζουν οι: Γιούλα Χριστοφή, Παντελής Σαββίδης, Νίκη Νικολαϊδου, Τόνυ Έλληνας, Αναστασία Λυσανδρίδου, Γιάννος Καλάνας, Παντελής Σαββίδης ο 2ος. Η σκηνογραφία είναι του Γιώργου Παπαδόπουλου – Σκηνοτεχνική, το δηµιουργικό του Αρτέµη Ψαθά, η διοργάνωση της Ictus Films και του Σύνδεσµου Ύστερα Ήρθε Η Άνοιξη. Κείμενο – σκηνοθεσία Βαλεντίνα Φαίδωνος. Προπώληση εισιτηρίων soldoutticketbox.com

Α και, µπορεί τα παιδιά µου να είναι ερασιτέχνες ηθοποιοί µα δούλεψαν πολύ σκληρά οπότε το αποτέλεσµα δεν θα σας απογοητεύσει!

Βαλεντίνα Φαίδωνος

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy