Έρευνα: Η σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών κυριαρχείται από µυστικότητα

Στόχος η επαναφορά της παιδικότητάς τους

Της Κάλιας Ανδρέου

Η σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων δεν καταγγέλλεται πάντα. Είναι ένα από τα εγκλήµατα που γίνεται εις βάρος ανηλίκων, µε τα θύµατα κάποιες φορές ή και στις περισσότερες περιπτώσεις, είτε να µιλούν χρόνια µετά, είτε να µη µιλούν ποτέ. Όσον αφορά το προφίλ των θυτών, αυτό δεν µπορεί να καθοριστεί. Δεν υπάρχει ένα συγκεκριµένο προφίλ του θύτη. Μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε.

Το ίδιο ισχύει και για το θύµα, µε τη διαφορά ότι πιο ευάλωτα παιδιά είναι αυτά που είναι πιο “ανοιχτά” σε οποιασδήποτε µορφής κακοποίηση, όχι µόνο σεξουαλικής. Στην Κύπρο και βάσει εθνικής στρατηγικής που έχει καθοριστεί πριν από τρία χρόνια το Σπίτι του Παιδιού είναι ο χώρος όπου όλα τα θύµατα εφόσον καταγγελθεί ένα περιστατικό- θα µεταφερθούν και εκεί θα γίνει η αξιολόγηση και η διερεύνηση του αδικήµατος. Το Σπίτι του Παιδιού αποτελεί µια συνεργασία µεταξύ τεσσάρων υπουργείων και του Hope For Children. Συγκεκριµένα εµπλέκονται οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευηµερίας, η Αστυνοµία Κύπρου, το Υπουργείο Υγείας και το Υπουργείο Παιδείας.

Από την 1η Ιανουαρίου του 2018 µέχρι και την 31η Οκτωβρίου του 2019, παραπέµφθηκαν από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευηµερίας και από την Αστυνοµία Κύπρου για διερεύνηση σεξουαλικής κακοποίησης εναντίον παιδιών, συνολικά 368 περιπτώσεις. Αξίζει να σηµειωθεί ότι από τις 368 περιπτώσεις, οι 230 αφορούν µόνο το 2019.

Μετά και από τις καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων, που έγιναν είτε στην Αστυνοµία είτε στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευηµερίας και ακολούθως έφτασαν στο Σπίτι του Παιδιού, συγκεντρώθηκαν στοιχεία που αντανακλούν την παγκύπρια εικόνα των καταγγελιών που αφορούν σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. Εντούτοις, δεν είµαστε σε θέση να γνωρίζουµε αν τα στοιχεία αυτά λειτουργούν ως αντανάκλαση της πραγµατικότητας, καθώς αφορούν ένα από τα εγκλήµατα που γίνονται εις βάρος των παιδιών, το οποίο κυριαρχείται από µυστικότητα και που δεν καταγγέλλεται πάντα.

Με αφορµή την Ευρωπαϊκή Ηµέρα για την Προστασία των Παιδιών από τη Σεξουαλική Εκµετάλλευση και τη Σεξουαλική Κακοποίηση, η κα Αναστασία Παπαδοπούλου, πρόεδρος του Συµβουλίου “Φωνή”, ανέφερε ότι πρώτιστος στόχος του ΣτΠ είναι η προστασία και το συµφέρον του παιδιού για να µπορέσει να αναπτυχθεί -αφού πρώτα ξεπεράσει το τραύµα- σε έναν υγιή ενήλικα. “Αυτός είναι και ένας από τους στόχους της εθνικής στρατηγικής, να αντιµετωπίζουµε τα παιδιά ως παιδιά και όχι µόνο ως θύµατα”. Ένα από τα πρώτα πράγµατα που πλήττεται µετά την κακοποίηση, όπως ανέφερε, είναι η παιδικότητα και η αθωότητά τους. “Και στόχος για όλους εµάς είναι να τα επαναφέρουµε”, πρόσθεσε.

Παραποµπές ανά επαρχία

Οι καταγγελίες που έγιναν και αργότερα παραπέµφθηκαν στο Σπίτι του Παιδιού αφορούσαν από τις 368 µεταξύ Ιανουαρίου του 2018 µέχρι και τον Οκτώβρη του 2019, 170 περιπτώσεις από Λευκωσία, 64 από Λάρνακα, 91 από Λεµεσό, 8 από Αµµόχωστο, 33 από Πάφο και 2 από άτοµα που διαµένουν στο εξωτερικό. Σηµειώνεται ότι µέσα σε αυτό το διάστηµα καταγγέλθηκαν 204 περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στην Αστυνοµία και 164 καταγγέλθηκαν στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευηµερίας. Εκ των 368 περιπτώσεων, οι 178 είχαν στο παρελθόν συνεργασία µε τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευηµερίας και οι 89 µε την Αστυνοµία. Οι άλλες βρίσκονται ακόµα υπό διερεύνηση.

Κορίτσια η πλειοψηφία των θυµάτων

Σύµφωνα µε τα στοιχεία από τις µέχρι στιγµής καταγγελίες που έφθασαν στο Σπίτι του Παιδιού, οι 241 αφορούσαν σεξουαλική κακοποίηση εναντίον ανήλικων κοριτσιών και 127 σεξουαλική κακοποίηση εναντίον ανήλικων αγοριών. Σηµειώνεται ότι ο µέσος όρος ηλικίας των παιδιών που παραπέµφθηκαν στο Σπίτι του Παιδιού είναι 11 ετών, ενώ έλαβαν υπηρεσίες και πέντε ενήλικοι άνθρωποι µε αναπηρία.

Αξίζει να σηµειωθεί ότι στο 51% των περιπτώσεων τα παιδιά φοιτούν στη Μέση Εκπαίδευση, το 26,8% στο Δηµοτικό, το 14,1% φοιτά στην Προσχολική Εκπαίδευση, το 6,5% δεν φοιτούν ή έχουν τερµατίσει τη φοίτησή τους και το 0,3% φοιτούν στην προπαρασκευαστική µαθητεία. Με βάση τα στοιχεία που κατατέθηκαν, το 42,7% των περιπτώσεων αφορά παιδιά που διαµένουν και µε τους δύο βιολογικούς τους γονείς. Το 35,9% αφορά περιπτώσεις παιδιών µε διαζευγµένους γονείς, το 7,6% περιπτώσεις που οι γονείς των παιδιών είναι σε διάσταση, ή προέρχονται από µονογονεϊκή οικογένεια, στο 2,4% τα παιδιά προέρχονται από διευρυµένη οικογενειακή κατάσταση, το 1,1% αφορά περιπτώσεις που ο ένας γονέας δεν βρίσκεται εν ζωή, το 0,8% το παιδί διαµένει σε ίδρυµα, ενώ στο 0,3% των περιπτώσεων το παιδί βρίσκεται είτε σε ανάδοχη οικογένεια είτε µε θετούς γονείς.

Κυπριακής καταγωγής η πλειοψηφία των θυτών

Κυπριακής καταγωγής φαίνεται να είναι η πλειοψηφία των ενήλικων φερόµενων ως θυτών. Συγκεκριµένα, το ποσοστό Κύπριων φερόµενων ως θυτών ανέρχεται στο 51,1% µε τα παιδιά-θύµατα να προέρχονται κυρίως από οικογένειες κυπριακής καταγωγής, ποσοστό που φτάνει στο 80,7%. Ενώ σε ποσοστό 5,7% τα παιδιά προέρχονται από οικογένεια ρουµανικής καταγωγής, το 6% από Βουλγαρία και το 2,4% από Ελλάδα. Αξίζει να σηµειωθεί ότι κατά το 30,2% των περιπτώσεων τα παιδιά αποκάλυψαν την κακοποίηση στον γονέα, ενώ για ένα ποσοστό της τάξης του 25,5% η αποκάλυψη δεν έγινε από τον ανήλικο. Στο 21,5% των περιπτώσεων τα παιδιά µίλησαν είτε σε ψυχολόγο είτε σε γιατρό, το 14,9% αποκάλυψε την κακοποίηση σε δάσκαλο, ή σε σύµβουλο ή στη διεύθυνση του σχολείου, το 5,2% µίλησε σε άλλο οικογενειακό µέλος και το 2,7% αποκάλυψε την κακοποίηση σε κοινωνικό λειτουργό. Σηµειώνεται ότι το 83% περίπου των θυτών είναι άνδρες, το 10,1% γυναίκες, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό βρίσκεται υπό διερεύνηση.

Γνωστός προς το παιδί ο θύτης

Αν και δεν έχει οριστεί ένα συγκεκριµένο προφίλ των θυτών, εντούτοις στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί, βάσει περιπτώσεων -καταγγελιών- που παραπέµφθηκαν στο Σπίτι του Παιδιού, δείχνουν ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων υπήρχε ενδοοικογενειακή σχέση µεταξύ του υπόπτου και του παιδιού, ενώ στις υπόλοιπες περιπτώσεις που η βία ήταν εκτός οικογένειας, και πάλι στην πλειοψηφία ο ύποπτος ήταν γνωστός προς το παιδί και συνήθως ανήκε στον κύκλο εµπιστοσύνης του.

Συγκεκριµένα, στο 40,8% των περιπτώσεων υπάρχει ενδοοικογενειακή σχέση µεταξύ υπόπτου και παιδιού, ενώ στο 53,5% η σχέση είναι εξωοικογενειακή. Από τις 197 περιπτώσεις στις 161 ο ύποπτος βρισκόταν στον κύκλο του παιδιού, δηλαδή ήταν είτε οικογενειακός φίλος είτε θείος, καθηγητής, συµµαθητής, γιατρός, γείτονας, σύντροφος γονέα, ξαδέλφι κτλ. Ενώ στις υπόλοιπες, ο ύποπτος ήταν άγνωστος προς το παιδί. Σηµειώνεται ότι στο 65,5% των περιπτώσεων, η κακοποίηση έγινε από ενήλικα, στο 27,7% έγινε µεταξύ ανηλίκων, ενώ το 6,8% µέχρι στιγµής βρίσκεται υπό διερεύνηση. Όσον αφορά το είδος της σεξουαλικής κακοποίησης, το 48,1% των περιπτώσεων έγινε µε σωµατική επαφή χωρίς διείσδυση, το 22,8% χωρίς σωµατική επαφή, δηλαδή είτε µε προβολή πορνογραφικού υλικού, είτε το παιδί ήταν µάρτυρας σε σεξουαλικές πράξεις, είτε µέσω διαδικτύου κ.ά. Κακοποίηση µε σωµατική επαφή και διείσδυση αφορά το 19,6%

 

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy