Παραθυρα
έργον ατελές από την Ομάδα 8×8
«Mια γυναίκα… δεν είναι σαν μια χώρα που αξιοποιεί τα ερείπιά της, τους τάφους της… που τα ξεπουλάει όλα για εθνικό συνάλλαγμα… ζώντας απ’ αυτά. Εγώ δε θέλω να ’μαι χώρα. Δεν είμαι χώρα. Δεν θέλω να είμ’ αυτή η χώρα (…) Εγώ θέλω να είμαι η ζωή, θέλω να ζήσω, θα ’θελα να ζήσω, θά ’θελα να μπορούσα να ζήσω, θα ’μουν ευτυχισμένη τώρα αν ήθελα να ζήσω…όμως αυτή η χώρα δε μ’ αφήνει να το θέλω, δε μ’ αφήνει να είμαι η ζωή, να δίνω τη ζωή…»
Η Θεατρική Ομάδα 8×8, μετά την πρώτη παρουσία της με το έργο «Σκακιστική Νουβέλα» του Στέφαν Τσβάιχ, επιστρέφει με το αναλόγιο «ἔργον ἀτελές», που βασίζεται στα κείμενα «Πεθαίνω Σαν Χώρα» και «Λήθη» του Έλληνα συγγραφέα Δημήτρη Δημητριάδη.
Ο λόγος του αιχμηρός, καταγγελτικός αλλά συγχρόνως ποιητικός, ακούγεται από τους ηθοποιούς, που σαν ένας σύγχρονος Χορός γίνονται μια κοινή αφηγηματική φωνή.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Βικτώρια Φώτα, Γιάννης Καραούλης Επιμέλεια σκηνικού χώρου / Κοστούμια: Ελένη Ιωάννου, Μουσική: Χριστίνα Γεωργίου, Σχεδιασμός φωτισμών: Σεσίλια Τσελεπίδη
Επί σκηνής: Μικαέλα Θεοδουλίδου, Γιάννης Καραούλης, Βικτώρια Φώτα, Βασίλης Χαραλάμπους
Ακούγεται η φωνή της Λένιας Σορόκου.
1 και 2 Απριλίου στις 20:00 στο Εγκώμιο Πολιτιστικό Κέντρο, Λευκωσία
4 Απριλίου στις 20:30 στον Πολυχώρο Συνεργείο, Λεμεσός
Όπως σημειώνει ο ίδιος ο Δημητριάδης αναφερόμενος στο έργο «Πεθαίνω Σαν Χώρα»:
«Εύχομαι να έρθει γρήγορα ο θάνατος αυτός, γιατί ούτως ή άλλως δεν μπορούμε να τον αποφύγουμε. Είναι νομοτελειακό. Βρισκόμαστε στην κίνηση ενός μηχανισμού ο οποίος δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν θα έχει ολοκληρώσει την τροχιά του. Μέσα σε όλο αυτό υπάρχει και πολλή ζωή γύρω μου. Και θα νικήσει στο τέλος».
Aκολουθήστε μας στο Google News
