Ευγνωµονούµε την Κύπρο

Του Πάνου Τριγάζη*

Ο µήνας Ιούλιος ήταν µήνας µνήµης των µαρτυρίων της Κύπρου, µε αφορµή τη συµπλήρωση 45 χρόνων από το διπλό έγκληµα εις βάρος του κυπριακού λαού, το χουντικό πραξικόπηµα και την τουρκική εισβολή. Υπό το βάρος της προδοσίας της Κύπρου και άλλων εγκληµάτων της χούντας (σφαγή στο Πολυτεχνείο), κατέρρευσε το δικτατορικό καθεστώς που είχε επιβληθεί το 1967.

Εορτάζοντας, λοιπόν, τα 45 χρόνια αποκατάστασης της δηµοκρατίας στην Ελλάδα, ευγνωµονούµε και τον λαό της Κύπρου, διότι και το δικό του αίµα έπνιξε την προδοτική χούντα, κάτι που δεν πρέπει να ξεχνούν οι δηµοκρατικές δυνάµεις της Ελλάδας. Ταυτόχρονα, ευγνωµονούµε όσους και όσες αγωνίστηκαν εναντίον της φασιστικής δικτατορίας, πολλοί εξ αυτών φτάνοντας µέχρι την υπέρτατη θυσία. Υπενθυµίζω ότι εξορίστηκαν και φυλακίστηκαν από τη χούντα δηµοκρατικοί πολίτες όλων των αποχρώσεων και όχι µόνο αριστεροί, οι οποίοι, κατά γενική οµολογία, σήκωσαν το κύριο βάρος του αντιδικτατορικού αγώνα.

Ανεξάρτητα από τον πολιτικό δρόµο που επέλεξαν κατοπινά, οφείλουµε όλους να τους τιµούµε.
∆ιαφωνώ, εποµένως, µε την άποψη που απαξιώνει τη γενιά του Πολυτεχνείου, επειδή κάποιοι εκπρόσωποί της µεγαλώνοντας υπηρέτησαν κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν∆. Με την ίδια λογική θα απαξιώναµε την ΚΝΕ, επειδή πρώην γραµµατέας της έγινε πρόσφατα πρώτος τη τάξει υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Παρότι συµπληρώθηκαν 45 χρόνια κυπριακής τραγωδίας, το νησί «της αγάπης και του ονείρου» παραµένει de facto διχοτοµηµένο, ενώ νέοι κίνδυνοι διαγράφονται από τις προκλήσεις και απειλές της Άγκυρας, που στο όνοµα της τουρκοκυπριακής κοινότητας «εισβάλλει» στην ΑΟΖ της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας. Ευτυχώς, πρώτη φορά, η ΕΕ πήρε καθαρή θέση καταδικάζοντας την κυβέρνηση Ερντογάν, θέση που δεν έµεινε στα χαρτιά, αλλά συνοδεύτηκε και από κυρώσεις, ύστερα από συντονισµένες πρωτοβουλίες του πρώην Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του Προέδρου Αναστασιάδη.

Πρόκειται για νέο κεκτηµένο, το οποίο καλείται να υπερασπιστεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως καλείται να υπερασπιστεί και το κεκτηµένο της διάσκεψης του Κραν Μοντανά το 2017, όπου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ µε ΥΠΕΞ τον Νίκο Κοτζιά έθεσε, πρώτη φορά, στο τραπέζι των συνοµιλιών για τη λύση του Κυπριακού το ζήτηµα της κατάργησης των αναχρονιστικών διεθνών εγγυήσεων.

Επειδή κάποιοι στην Ελλάδα και την Κύπρο επικαλούνται τις αποφάσεις του ΟΗΕ για το Κυπριακό όταν τους συµφέρει, υπενθυµίζω ότι µέρος των αποφάσεων αυτών είναι η αναζήτηση λύσης ∆∆Ο µε πολιτική ισότητα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, που πρώτος αποδέχτηκε ο αείµνηστος Πρόεδρος Μακάριος το 1977. Ρίχνουν νερό στον µύλο της οριστικής διχοτόµησης του νησιού οι δυνάµεις που αρνούνται τη λύση αυτή.

Καταλήγω µε την υπενθύµιση ότι, εν αντιθέσει µε τη ∆εξιά, η Αριστερά της Ελλάδας έχει δώσει πολλές µάχες για την Κύπρο, πάντοτε συµπορευόµενη µε τη µεγάλη κυπριακή Αριστερά, ιδιαίτερα µε το ΑΚΕΛ, όπως συµβαίνει και σήµερα.
*Συγγραφέας του βιβλίου «Λαµπράκης-Κύπρος: Κοινή Πορεία Ειρήνης», που µόλις κυκλοφόρησε στην Αθήνα