Ευρωπαϊκή Ένωση και αεροπορικές εταιρείες

Του Αμβρόσιου Προδρόμου*

Η συνεχιζόμενη υγειονομική κρίση, η οποία αγγίζει όλες τις οικονομίες του πλανήτη, έχει επηρεάσει σε τεράστιο βαθμό τις αεροπορικές εταιρείες, οι οποίες καταβάλλουν τεράστιες προσπάθειες για να επιβιώσουν, αφού το κόστος της καθήλωσης των αεροσκαφών, το κόστος του προσωπικού, αλλά και τα διαφύγοντα κέρδη αποτελούν τη μαύρη τρύπα για τη βιομηχανία. Αναλόγως πόσο καιρό θα μείνουν καθηλωμένα τα αεροπλάνα, τότε θα μπορεί να γίνει η όσο το δυνατό πιο λεπτομερής καταγραφή των απωλειών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Eurocontrol, το οποίο παρέχει τη δυνατότητα να γίνει αντιπαραβολή των πτήσεων κατά τις αντιστοιχες περιόδους, της περσινής και της φετινής περιόδου, η μείωση των πτήσεων αγγίζει το 88%. Επίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν από διάφορες αξιόπιστες πηγές, οι υπάρχοντες πτήσεις είναι κυρίως μεταφορές εμπορευμάτων (Cargo), κάτι το οποίο σημαίνει ότι η μείωση των επιβατικών αεροπορικών εταιρειών ξεπερνά το 95%. Όπως μπορεί εύκολα να αντιληφθεί κάποιος, η κατάσταση όσον αφορά το συγκεκριμένο τομέα, μετά το πέρας της υγειονομικής κρίσης, δεν θα είναι σε καμία περίπτωση η ίδια και πολλά θα αλλάξουν όσον αφορά τις πολιτικές των συγκεκριμένων εταιρειών.

Μια από τις μεγαλύτερες αεροπορικές εταιρείες στον κόσμο, και ίσως η μεγαλύτερη στην Ευρώπη, η γερμανική Lufthansa, έχασε πέραν του 40% από την αξία της μέχρι το τέλος του Μάρτη, η British Airways κοντά στο 50% και η Air France-KLM σχεδόν 60%. Η Lufthansa υπολογίζει ότι για κάθε μήνα καθήλωσης έχει ζημιές πέραν των €750 εκ., κάτι το οποίο την ανάγκασε να ζητήσει κρατική βοήθεια πέραν των €4 δις, επιπλέον των δικών της αποθεματικών που υπολογίζονται μεταξύ €6-8 δις. Επίσης, το γεγονός ότι τα τελευταία 3 χρόνια έχει μειωθεί το καθαρό κέρδος από €2,3 δις (2017) σε €1,2 δις (2019), τότε είναι εύκολο κάποιος να αναλογιστεί πού οδηγούνται κάποιες αεροπορικές εταιρείες στην Ένωση.

Το πρόβλημα φυσικά δεν μπορεί και δεν θα μείνει στις εταιρείες, αφού σε πολλές από αυτές υπάρχουν επενδυμένα κρατικά κεφάλαια. Φυσικά το πρόβλημα για τις κυβερνήσεις δεν περιορίζεται στο συγκεκριμένο σημείο, το οποίο πιθανόν να αποτελεί και το μικρότερο πρόβλημά τους. Η μεγάλη πρόκληση βασίζεται πάνω σε δύο βασικά θέματα. Το πρώτο είναι στο κατά πόσο μπορούν να αντέξουν να αφήσουν τις εταιρείες αυτές χωρίς σημαντικές ενισχύσεις και το δεύτερο αφορά στο κατά πόσο μπορούν να διχειριστούν τις χιλιάδες απολύσεις, οι οποίες θα επιβαρύνουν τα δημόσια οικονομικά. Δεδομένου ότι η ύφεση κατά τα επόμενα δύο τρίμηνα αναμένεται να κυμανθεί μεταξύ 10-20%, ανάλογα με τη χώρα, τότε το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο.

Είναι γεγονός ότι το κόστος επανεκκίνησης για τις αεροπορικές εταιρείες εντός της Ένωσης θα ξεπεράσει κάθε άλλον τομέα. Είναι σίγουρο ότι με τα πιο αισιόδοξα σενάρια, αυτό θα κυμανθεί μεταξύ €400-500 δις. Το μεγάλο ερώτημα είναι κατά πόσο οι εταιρείες έχουν από μόνες τους τα απαιτούμενα κεφάλαια, καθώς επίσης και αν οι κυβερνήσεις και οι τράπεζες είναι έτοιμες να δώσουν τέτοιες διευκολύνσεις. Δεδομένου ότι πολλές εταιρείες είναι χαμηλού κόστους, καθώς επίσης και το ότι για τους επόμενους μήνες δεν αναμένεται να υπάρξει τεράστια ζήτηση, τότε αντιλαμβανόμαστε πού μπορεί να οδηγηθεί ο τομέας.

Η Ένωση έχει μια τεράστια πρόκληση μπροστά της, την οποία θα πρέπει να υπερβεί. Ελπίζουμε ότι αυτό θα γίνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αφού η οικονομία δεν μπορεί να αντέξει χωρίς δυνατή αεροπορική βιομηχανία. Για χώρες όπως είναι η Κύπρος, όπου η εξάρτηση για τη διακίνηση με το εξωτερικό αποτελεί τη μόνη λύση, το πρόβλημα είναι ακόμα μεγαλύτερο. Αυτό φέρνει στο προσκήνιο δύο άλλα θέματα, αυτό της ακτοπλοϊκής σύνδεσής μας με την Ελλάδα, αλλά και την ανάπτυξη μιας νέας κρατικής αεροπορικής εταιρείας. Και τα δύο θα μπουν στο τραπέζι ούτως ή άλλως.

*Ακαδημαϊκός – Σύμβουλος Επιχειρήσεων και Εκπαίδευσης

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy