Η Ευρώπη του άνθρακα και χάλυβα

Του Άντρου Γ. Καραγιάννη*

Η ιστορική «∆ιακήρυξη Σουµάν», στις 9 Μαΐου 1950, πρότεινε τη δηµιουργία µιας ευρωπαϊκής κοινότητας άνθρακα και χάλυβα σε µια προσπάθεια διατήρησης συνθηκών διαρκούς ειρήνης µεταξύ των εχθρών του ∆εύτερου Παγκόσµιου Πολέµου και κυρίως για βελτίωση των σχέσεων µεταξύ Γαλλίας και Γερµανίας.

Τη «∆ιακήρυξη Σουµάν» ακολούθησε στις 18 Απριλίου 1951 η υπογραφή της Συνθήκης των Παρισίων για τη δηµιουργία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ). Ιδρυτικά της µέλη ήταν έξι ευρωπαϊκά κράτη (Βέλγιο, Γαλλία, Γερµανία, Ιταλία, Λουξεµβούργο, Ολλανδία), τα οποία συµφώνησαν σε µια νέα µορφή διεθνούς συνεργασίας συνεκµετάλλευσης του άνθρακα και του χάλυβα που θα εξασφάλιζε ειρήνη και ευηµερία στα κράτη-µέλη της ΕΚΑΧ.

Σήµερα, 72 χρόνια από τη δηµιουργία της πρώτης κοινότητας, η οποία ευελπιστούσε στην οικοδόµηση µιας καλύτερης Ευρώπης, η αλληλεγγύη, η ειρήνη και η σταθερότητα είναι προς αµφισβήτηση. Η Ευρώπη δυστυχώς δεν έµαθε από τα λάθη του παρελθόντος. Ιδιαίτερα οι χώρες κατασκευάστριες πολεµικού εξοπλισµού, αφού µε τα όπλα τους πολεµούσαν οι αντίπαλοι στους δύο Παγκόσµιους Πολέµους.

Εν έτει 2023 οι δύο µεγάλες δυνάµεις τής άλλοτε ΕΚΑΧ και της σηµερινής ΕΕ, Γαλλία και Γερµανία, έχουν διχαστεί, µε την πρώτη να τάσσεται καθαρά υπέρ της Ουκρανίας, όπως και τα υπόλοιπα µέλη της ΕΕ, στηριζόµενη από την αναδυόµενη δύναµη στην ΕΕ, την Πολωνία. Η Πολωνία αποτελεί την ηγετική δύναµη της οµάδας Βίσεγκραντ µαζί µε την Τσεχία, Ουγγαρία και Σλοβακία, που τάσσονται, µαζί µε άλλες πρώην ανατολικές χώρες, ενάντια στη Ρωσία και υπέρ των ΗΠΑ.

Ο σηµερινός Γερµανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς αναγκαστικά ακολούθησε την ουκρανική πορεία της χώρας του, αφού οι εταίροι του στη συγκυβέρνηση, Πράσινοι και Φιλελεύθεροι, εναντιώνονται στη Ρωσία και Κίνα, κάτι που δεν έπραττε η προκάτοχός του Άνγκελα Μέρκελ.

Η γερµανική κυβέρνηση επιβίωσε από τη λήψη κυρώσεων ενάντια στη Ρωσία µετά την εισβολή στην Ουκρανία, όµως δεν φαίνεται να µπορεί να αντέξει άλλες κυρώσεις ενάντια στην Κίνα, µόνιµο µέλος του Συµβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ήδη οι πρώτοι τριγµοί στον γερµανικό συνασπισµό έχουν προκαλέσει εντάσεις λόγω της άρσης εκµετάλλευσης της φθηνής ενέργειας από τη Ρωσία, της αύξησης των αµυντικών δαπανών και της διατήρησης και ενίσχυσης των εµπορικών σχέσεων µε την Κίνα.

Η πίεση που ασκήθηκε προς τον Γερµανό Καγκελάριο, τόσο από την αντιπολίτευση όσο και από τους κυβερνητικούς εταίρους, για απαλλαγή από το ρωσικό φυσικό αέριο, οδήγησε στη σύναψη συµφωνίας µε το Κατάρ για αγορά φυσικού αερίου από το 2026 µέχρι το 2041. Η Γερµανία έθεσε τον µεγαλεπήβολο στόχο µέχρι το 2037 να καταστεί κλιµατικά ουδέτερη, όπως έγραψε η εφηµερίδα Sueddeutsche Zeitung.

Η στροφή της Γερµανίας προς άλλες αγορές φυσικού αερίου, εξαιρουµένης της Ρωσίας, αναδεικνύει ότι για τον κυβερνητικό συνασπισµό το οικονοµικό συµφέρον βρίσκεται πάνω από βασικές ευαισθησίες των Γερµανών, που εστιάζονται στις χιλιάδες εργάτες που πέθαναν στις οικοδοµές των γηπέδων του Κατάρ. Εύκολα ξεχάστηκαν επίσης τα περιβραχιόνια των διεθνών παικτών της γερµανικής εθνικής οµάδας ποδοσφαίρου µε το µήνυµα One Love, όπως και οι διαδηλώσεις των νέων της «τελευταίας γενιάς» υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος.

Σήµερα, 70 και πλέον χρόνια από τη γέννηση της ΕΚΑΧ, η ΕΕ συνεχίζει να διατηρεί ή επιστρέφει στη χρήση άνθρακα, ενώ η τιµή του χάλυβα έχει εκτοξευτεί στα ύψη. Η Ευρώπη της ασφάλειας, της ειρήνης και της δηµοκρατίας συνεχίζει να κατασκευάζει και να εξάγει όπλα, τα οποία στρέφονται ενάντια σε αµάχους σε άλλες ηπείρους αναγκάζοντας τους κατατρεγµένους να ψάξουν ένα καλύτερο µέλλον σε χώρες της ΕΕ. Τελικά, φαίνεται ότι οι αρχές και οι αξίες των έξι ιδρυτικών χωρών-µελών της ΕΚΑΧ αποδείχθηκαν «άνθρακες ο θησαυρός».

* ∆ήµαρχος ∆ερύνειας

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy