Του Δρος Αμβρόσιου Προδρόμου*
Η συνεχιζόμενη οικονομική και πολιτική αστάθεια στην παγκόσμια οικονομία μάς φέρνει μπροστά στην ανάγκη να δούμε πλέον τα πράγματα πολύ πιο ψύχραιμα και να αναλύσουμε τα δεδομένα για το πού προχωρά η Οικονομία. Για την Ευρώπη τα δεδομένα είναι πλέον οριακά και οι πολίτες αλλά και οι επιχειρήσεις δεν μπορούν πλέον να αντέξουν τα βάρη που επωμίζονται, αφού από τη μια ο πληθωρισμός αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς και από την άλλη η ανεργία και η αβεβαιότητα για το μέλλον δεν μπορούν να δώσουν αισιόδοξα μηνύματα. Με τον χειμώνα να είναι προ των πυλών, η όποια αισιοδοξία δεν μπορεί να υπερβαίνει των πραγματικοτήτων.
Έχουμε πολλές φορές από αυτή τη στήλη καταγγείλει την επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία, εξάλλου και η δική μας πατρίδα αποτελεί θύμα ξένης επέμβασης. Από την άλλη όμως, εννέα ολόκληρους μήνες μετά την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων δεν μπορούμε παρά να μην εντοπίσουμε και να καταδικάσουμε τον τρόπο που ο (αμφι)λεγόμενος ηγέτης της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ολεξάντροβιτς Ζελένσκι, πρώην κωμικός και νυν τραγικός, έχει με τις αποφάσεις και ενέργειές του, πριν αλλά και μετά την επέμβαση της Ρωσίας, οδηγήσει τόσο τη χώρα του όσο και την υπόλοιπη Ευρώπη σε μια τεράστια κρίση, την μεγαλύτερη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Εννέα μήνες μετά την έναρξη του πολέμου, η Ευρώπη δεν έχει βρει τη δύναμη να δει κατάματα και να κατονομάσει τη βασική πηγή του κακού. Αν μπορούσε έστω και μια στιγμή να σκεφτεί ότι υπό τις διαταγές ενός παρανοϊκού -ο οποίος ανέλαβε, με τον όποιο τρόπο ανέλαβε, το υπερωκεάνιο το οποίο ονομάζεται Ουκρανία και αυτός νόμισε ότι του δόθηκε μια βαρκούλα για το μπάνιο- έχουν εξολοθρευθεί πέραν των 30.000 ρωσόφωνων στην Ουκρανία, απλά γιατί δεν ανήκαν στην καθαρή ουκρανική φυλή, τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Αν μπορούσαν, έστω και μια φορά, εκ των προτέρων, και ενώ γνώριζαν τις σφαγές στις συγκεκριμένες περιοχές, να επενέβαιναν για να σταματήσουν, τότε τα πράγματα σήμερα θα ήταν εντελώς διαφορετικά.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, η Ευρώπη μέσα (και) από δικά της λάθη έχει βρεθεί σε δύσκολη κατάσταση. Αυτό που εξοργίζει περισσότερο στην περίπτωση του εντελώς παρανοϊκού Βολοντιμίρ Ζελένσκι είναι το τελευταίο περιστατικό με τους ουκρανικούς πυραύλους που κατά λάθος κτύπησαν εδάφη της Πολωνίας. Ενώ όλοι -ακόμα και το επίσημο ΝΑΤΟ, όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμα και οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ- είναι ξεκάθαροι για το θέμα, αυτός επιμένει ότι οι πύραυλοι έχουν φύγει από τη Ρωσία. Ήδη στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού υπάρχουν φωνές τόσο από πολιτικούς όσο και από στρατιωτικούς κύκλους ότι η υπομονή με την αλλόκοτη συμπεριφορά του παρανοϊκού αυτού ατόμου πρέπει να τελειώνει.
Είναι πραγματικά λυπηρό εν έτει 2022 να βιώνουμε τα συγκεκριμένα γεγονότα, βλέπουμε πρόσφυγες να φεύγουν από τις εστίες τους, όπως ακριβώς και εδώ πριν από 48 χρόνια. Η Ευρώπη πρέπει να βρει τη δύναμη να αποτινάξει όλα αυτά τα βαρίδια. Μπορεί οι δημόσιες δηλώσεις να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να λύσουν τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας. Η συνεχής αποστολή πολεμικού υλικού είναι τα λεφτά που φεύγουν από τις οικονομίες της Ευρώπης για να στηρίξουν έναν παρανοϊκό που δεν μπορεί να αναγνωρίσει έστω και ένα λάθος. Με την οικονομία να καταρρέει πραγματικά, η Ευρώπη χρειάζεται να δει την αλήθεια κατάματα.
*Ακαδημαϊκός – Σύμβουλος Εκπαίδευσης και Επιχειρήσεων [email protected]
Aκολουθήστε μας στο Google News
