Γ. Μπούστρας: «Επανεξέταση της καταγραφής των επικίνδυνων βιομηχανιών»

Θα πρέπει να εξεταστεί ξανά το θέμα της καταγραφής των επικίνδυνων βιομηχανιών, πέραν αυτών που είναι ενταγμένες στο σύστημα ΣΕΒΕΖΟ όπως αυτές οι οποίες διαθέτουν όγκο τοξικών ή εύφλεκτων ουσιών τονίζει ο Καθηγητής Εκτίμησης Κινδύνου του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Γιώργος Μπούστρας. 

Μιλώντας στον ΑΣΤΡΑ με αφορμή την χθεσινή μεγάλη πυρκαγιά στη Βιομηχανική Περιοχή Στροβόλου τονίζει ότι ο σωστός ιδιοκτήτης επιχείρησης είναι και ο πρώτος που θα πρέπει να φροντίζει για την πρόληψη μιας πυρκαγιάς.

Επεσήμανε ότι η χθεσινή φωτιά, δεν ήταν απλά μια μεγάλη πυρκαγιά αλλά μια μεγαλύτερη πυρκαγιά από όσες καταγράφηκαν στο παρελθόν τόνισε μιλώντας στον ΑΣΤΡΑ ο Καθηγητής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου και τόνισε χαρακτηριστικά ότι τέτοια περιστατικά στέλνουν μηνύματα.

Εξέφρασε την ελπίδα ότι λαμβάνουμε αυτά τα μηνύματα κι ότι προλαβαίνουμε να τα διαβάζουμε για να μην έχουμε κάτι μεγαλύτερο, είτε  στην περιοχή του Στροβόλου που φαίνεται ότι είναι η πιο ευάλωτη, είτε  σε άλλες Βιομηχανικές ζώνες γενικότερα σε όλη την Κύπρο.

Ο Γιώργος Μπούστρας επεσήμανε  ότι οι βιομηχανικές πυρκαγιές είναι όπως φαίνεται  πιο περίπλοκες στη διαχείριση τους από τις δασικές και τόνισε στον ΑΣΤΡΑ ότι θα πρέπει να υπάρξει μια πολύ συστηματική καταγραφή  του τι χημικά στοιχεία περιέχονται σε κάθε βιομηχανία ή εργοστάσιο.

Καθοριστική η διαδικασία καταγραφής

Θα μπορούσαν, εισηγείται, να καταγραφούν ορισμένα  εύφλεκτα ή χημικά προϊόντα και να υπάρξει μια ηλεκτρονική διαχείριση.

Υπενθύμισε μάλιστα ότι προ δεκαετίας, σε μια εντελώς ιδιωτική βάση, είχε γίνει μια πρώτη προσπάθεια δημιουργίας μιας βάσης δεδομένων.

Το 2018 το ΚΕΒΕ είχε συγκαλέσει, μάλιστα ειδική σύσκεψη εξετάστηκε το πως θα προχωρήσει αυτή η ιδέα.

Όμως δεν έγινε μια συστηματική προσπάθεια ώστε να υπάρξει ένα μητρώο υποχρεωτικής καταγραφής το οποίο,

1. Να ανανεώνεται εύκολα από τον ιδιοκτήτη μιας επιχείρησης.
2. Να είναι διασυνδεδεμένο με την Πυροσβεστική Υπηρεσία και το Τμήμα Επιθεώρησης Εργασίας και άλλες υπηρεσίες που πιθανόν να έχουν σχέση με το αντικείμενο της διαχείρισης μιας κατάστασης εκτάκτου ανάγκης ώστε ν υπάρχει διαρκής παρακολούθηση και
3. να επιτυγχάνει το στόχο της λήψης αποφάσεων για διαχείριση κρίσεων εύκολα και γρήγορα.

Η κλίμακα κόστους και οφέλους

 

Εγείραμε στον κ. Μπούστρα το ερώτημα κατά πόσον η εγκατάστασης μικρών Πυροσβεστικών Σταθμών στις Βιομηχανικές Περιοχές για άμεση παρέμβαση.

Σημειώνοντας ότι στην χτεσινή περίπτωση η Πυροσβεστική κινήθηκε πολύ γρήγορα επεσήμανε ότι η αιώνια συζήτηση μεταξύ των επιστημόνων και των ιδιοκτητών -είτε αυτοί είναι το κράτος ή ιδιώτες- συνδέεται με την κλίμακα κόστους και οφέλους.

Θέλουν δηλαδή  θέλουν πάντοτε μελέτη κόστους και οφέλους. Μικρότερο μεγαλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα με το λιγότερο δυνατόν κόστος. Ιδανικά θα μπορούσε να τοποθετηθεί σε κάθε βιομηχανική Ζώνη όπως είπε ένας σταθμός ο οποίος όμως θα ήταν χρήσιμος στο 1% και θα υπολειτουργούσε στο υπόλοιπο 99%. Όμως τόνισε τα γεγονότα των πυρκαγιών, συμβαίνουν σπάνια όμως μπορεί να έχουν μεγάλο αντίκτυπο και σημείωσε ότι είναι ένα ορθό ερώτημα ως προς το κατά πόσον θα πρέπει να γίνει ένας επανασχεδιασμός, αλλά απαιτείται πολιτική απόφαση .

Τόνισε δε ότι ο σωστός ιδιοκτήτης είναι ο πρώτος που θα πρέπει να επενδύσει στη δημιουργία ενός εργασιακού χώρου που θα παρέχει τα απαραίτητα για την υγεία και ασφάλεια  στο προσωπικό.

“Η πραγματικότητα είναι ότι το Τμήμα Επιθεώρησης Εργασίας, υποφέρει από το γεγονός ότι δεν έχει τον κατάλληλο αριθμό επιθεωρητών  εργασίας. Εκεί έρχεται η προσωπική  ευθύνη και η ηθική αν θέλετε δέσμευση του ιδιοκτήτη μιας επιχείρησης απέναντι στου εργαζόμενους  και στο κοινωνικό σύνολο για να πάρει σωστά μέτρα.

Οι περισσότεροι, χωρίς να λέω ότι είμαι επιθεωρητής, έχουν αυτή την καλή θέληση και προσπαθούν για το καλύτερο.

Η πραγματικότητα  όμως είναι ότι έχουμε και ατυχήματα, κάτι το οποίο μας δείχνει ότι, είτε δεν έχουν ληφθεί κατάλληλα μέτρα, είτε τα μέτρα που έχουν ληφθεί δεν έχουν εκσυγχρονιστεί ή δεν έχουν αναβαπτιστεί.

Δεν σημαίνει ότι αν πάρω ένα πυροσβεστήρα σήμερα, για τα επόμενα πενήντα χρόνια είμαι καλυμμένος. Πρέπει να υπάρχει πρόγραμμα συντήρησης και κάθε φορά που εισάγεται μια νέα διεργασία ένα νέο προϊόν ή νέοι εργαζόμενοι πρέπει να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα ώστε  να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες για να τρέξουν όλα σωστά” τόνισε ο Καθηγητής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου.

Κώστας Α. Κωνσταντίνου