Γερμανία: «Παραλύουν» οι μεταφορές – Αρχίζει η μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων ετών

Προειδοποιητικές 24ωρες απεργίες με αυξημένη συμμετοχή των εργαζομένων το τελευταίο διάστημα, σε πολλές πόλεις της Γερμανίας συνεχίζουν να κρατάνε κλειστά κεντρικά αεροδρόμια, μέσα μαζικής μεταφοράς και δημόσιες υπηρεσίες. Ανάμεσά τους, κοινωνικές υπηρεσίες, παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία, ταχυδρομεία και τράπεζες, αποκομιδή των σκουπιδιών, ύδρευση, κλινικές και νοσοκομεία, κρατικά και δημοτικά θέατρα.

Τώρα, όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στην απεργία που ξεκινά σήμερα και η οποία έχει ήδη αποκτήσει τον χαρακτηρισμό «Mega-Streik». Τα συνδικάτα προχωράνε σε κλιμάκωση των προειδοποιητικών απεργιακών κινητοποιήσεων με παγγερμανική απεργία στους σιδηρόδρομους και τις μεταφορές, ενώ όλα τα μεγάλα αεροδρόμια σε επτά κρατίδια της χώρας θα παραμείνουν κλειστά.

Το ίδιο ισχύει για πολλά τοπικά λιμάνια και υπηρεσίες διαχείρισης υποδομών, όπως αυτοκινητοδρόμων και ποτάμιων μεταφορών. Υπογραμμίζεται ότι τέτοια μαζική απεργία έχει να γίνει από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν απεργούσαν επί εβδομάδες οι εργαζόμενοι σε όλα τα Μέσα Μεταφοράς της χώρας.

Τα βασικά αιτήματα του απεργιακού αγώνα

Η απαγόρευση των απεργιών, η λεγόμενη «υποχρεωτική απεργιακή ειρήνη» με βάση τους νόμους που βρίσκονται σε ισχύ στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, έχει ανασταλεί αυτήν την περίοδο στο δημόσιο τομέα, και για όσο διαρκούν οι διαπραγματεύσεις για την υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας στον κλάδο.

Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στο Ενοποιημένο Συνδικάτο Υπηρεσιών (ver.di) και τα υπόλοιπα συνδικάτα εργαζομένων του δημόσιου τομέα, ανάμεσά τους το Συνδικάτο Εκπαίδευσης και Επιστημών (GEW) και το Συνδικάτο Σιδηροδρόμων και Μεταφορών (EVG) από τη μία μεριά, και τις ενώσεις των εργοδοτών από την άλλη, στη συγκεκριμένη περίπτωση κρατίδια, δήμοι και ιδιωτικοί επιχειρηματικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στο δημόσιο, βρίσκονται σε εξέλιξη και αφορούν περίπου 2,5 εκατομμύρια εργαζόμενους σε όλη τη Γερμανία.

Ύστερα από δύο γύρους διαπραγματεύσεων στα τέλη Γενάρη και τέλη Φλεβάρη που ολοκληρώθηκαν χωρίς επίτευξη συμφωνίας, οι διαπραγματεύσεις περνούν στις 27 με 29 Μάρτη στον τρίτο και τελευταίο γύρο τους.

Το ver.di διεκδικεί νέα συλλογική σύμβαση εργασίας διάρκειας ενός έτους, αυξήσεις μισθών 10,5% με ελάχιστη αύξηση 500€ μηνιαίως για τους εργαζόμενους και 200 € για τους μαθητευόμενους καθώς και μαζικές προσλήψεις προσωπικού για να καλυφθούν τα τεράστια κενά και να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας που σε πολλούς κλάδους έχουν φέρει τους εργαζόμενους στα όριά τους.

Το GEW ζητά παράλληλα προσλήψεις δασκάλων και καθηγητών, μείωση του αριθμού των παιδιών στις τάξεις και μείωση των ωρών διδασκαλίας ανά δάσκαλο, ενώ το EVG ζητά αυξήσεις μισθών 12,5 % με ελάχιστη αύξηση 650 € μηνιαίως. Οι νοσοκομειακοί γιατροί απαιτούν αύξηση μισθού ίση με τον πληθωρισμό και επιπλέον 2,5 %, προσλήψεις και μείωση των εφημεριών που φτάνουν σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και τα 5 συνεχόμενα σαββατοκύριακα ή τις 9 24ωρες εφημερίες το μήνα.

Η εργοδοσία προτείνει σύμβαση διάρκειας 27 μηνών με 3% αύξηση που θα ισχύει από τον Οκτώβρη του 2023 και 2% από τον Ιούνη του 2024, ενώ καταγγέλλει τις απεργιακές κινητοποιήσεις παίζοντας το χαρτί του «κοινωνικού αυτοματισμού», φορτώνοντας στους απεργούς τους κινδύνους για την υγεία των ασθενών, την ταλαιπωρία όσων χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς και εκβιάζοντας τους εκπαιδευτικούς μπροστά στις παγγερμανικές εξετάσεις για το απολυτήριο και την εισαγωγή σε σχολές και πανεπιστήμια.

Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα έχει σημειωθεί προσπάθεια «καλοπιάσματος» των εργαζομένων με μικρές αυξήσεις, πολύ μικρότερες από αυτές που διεκδικούν μέσα από τα συνδικάτα, ή και εφάπαξ αποζημιώσεις που τάχα αντιμετωπίζουν την ακρίβεια, φυσικά εκτός συλλογικής σύμβασης.

Υπενθυμίζεται πως και στη Γερμανία ο πληθωρισμός άγγιξε όλο το προηγούμενο διάστημα πρωτόγνωρα ύψη για τη μεταπολεμική περίοδο και υπολογίζεται τώρα στο 8,7%, με τις αυξήσεις τιμών σε πολλά είδη να ξεπερνάνε το 10%, ενώ σε πολλά βασικά είδη ακόμη και το 20%. Παράλληλα, οι αυξήσεις στο ρεύμα και τη θέρμανση έχουν γονατίσει τα νοικοκυριά, με την ενεργειακή φτώχεια να έχει εκτοξευτεί και να υπολογίζεται πως περίπου 1 στους 4 εργαζόμενους δίνει περισσότερο από το 10% του μισθού του για ενέργεια.

Από την άλλη, ενώ οι λαϊκές οικογένειες στενάζουν, το ομοσπονδιακό κράτος της Γερμανίας αύξησε τις δαπάνες για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ στο 1,49% του ΑΕΠ και έχει εξαγγείλει ήδη από πέρυσι, διά στόματος του σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου Σολτς, 100 δις άμεσα και επενδύσεις πάνω από 2% του ΑΕΠ κάθε χρόνο για τα επόμενα χρόνια στην πολεμική βιομηχανία.

Σε αυτό το κλίμα και με την κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία και την ενεργό συμμετοχή της Γερμανίας σε αυτόν να εντείνεται, στο πλαίσιο του ευρωΝΑΤΟϊκού στρατοπέδου, η δυσαρέσκεια και η αγανάκτηση επικρατούν στη λαϊκή σκέψη, όπως και ένα κλίμα γενικότερης ανασφάλειας για το μέλλον.

Σε αυτές τις συνθήκες έχει σημασία ότι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο απεργούν με μεγάλη συμμετοχή και σημαντικές αγωνιστικές διαθέσεις, ενώ σε πολλές περιπτώσεις ασκούν σοβαρές πιέσεις στη σοσιαλδημοκρατική ηγεσία των συνδικάτων και αναγκάζουν ακόμη και πολιτικούς του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), του βασικού κόμματος του κυβερνητικού συνασπισμού, να προβαίνουν σε δηλώσεις στήριξης των κινητοποιήσεων, στο πλαίσιο «της λογικής του καρότου», ώστε να τις κατευνάσουν.

Εξάλλου, η εμπειρία από την έκβαση των αντίστοιχων διαπραγματεύσεων στον κλάδο του Μετάλλου το προηγούμενο διάστημα έχει θορυβήσει πολλούς εργαζόμενους, καθώς ύστερα από μαζικότατες προειδοποιητικές απεργίες και τρεις γύρους διαπραγματεύσεων, τελικά η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του Συνδικάτου Μετάλλου (IG Metall) συμφώνησε σε συλλογική σύμβαση στον κλάδο, πολύ κάτω από τις διαθέσεις των εργαζομένων και προς όφελος της εργοδοσίας.

Αγωνιστικό κλίμα από τις προηγούμενες μέρες

Την περασμένη εβδομάδα, μόνο στο Βερολίνο προχώρησαν σε 48ωρη απεργία πάνω από 3.000 εκπαιδευτικοί και προσωπικό σε σχολεία. Μαζικές ήταν και οι απεργίες των νοσοκομειακών γιατρών στο κρατίδιο με χαρακτηριστικά συνθήματα «γιατροί στα όριά τους, ασθενείς σε κίνδυνο», «μισοπεθαμένοι στα άσπρα», «κατάσταση: μαύροι κύκλοι», «τώρα δεν αξίζουμε πια χειροκρότημα;». Στο δρόμο βρέθηκαν και οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα, τις κοινωνικές υπηρεσίες, τις δημοτικές πισίνες, τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα προχώρησαν μάλιστα σε άμεση επαναληπτική 24ωρη απεργία.

Στο Μόναχο, μαζική ήταν η ανταπόκριση των εργαζομένων στο κάλεσμα των συνδικάτων για 24ωρη απεργία σε όλο το δημόσιο. Χαρακτηριστικό είναι πως περισσότεροι από τους μισούς παιδικούς σταθμούς έμειναν κλειστοί, ενώ τα σκουπίδια δεν μαζεύτηκαν πουθενά σε όλη την πόλη. Στην απεργιακή συγκέντρωση μπροστά από το δημαρχείο της πόλης συγκεντρώθηκαν περισσότεροι από 6.000 απεργοί όλων των κλάδων του δημοσίου. Ακολούθησε 24ωρη απεργία που κράτησε κλειστό και το αεροδρόμιο του Μονάχου.

Στη Στουτγάρδη και άλλες πόλεις της Βάδης-Βυρτεμβέργης πραγματοποιήθηκαν απεργίες σε όλες τις υπηρεσίες του δημοσίου με περισσότερους από 3.500 απεργούς να συγκεντρώνονται μόνο στις απεργιακές κινητοποιήσεις της Στουτγάρδης.

Σε πολλές πόλεις της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας τα μέσα μαζικής μεταφοράς παρέμειναν για δυο μέρες καθηλωμένα, δημόσιες υπηρεσίες δε λειτούργησαν ή λειτούργησαν με προσωπικό ασφαλείας, ενώ και τα τοπικά λιμάνια έμειναν κλειστά, πολλές πτήσεις ακυρώθηκαν, με τους απεργούς στις απεργιακές συγκεντρώσεις να υπολογίζεται πως ξεπέρασαν τις 30.000 στο κρατίδιο.

Στο Αμβούργο η συμμετοχή ήταν επίσης μεγάλη, με περισσότερους από 6.000 νηπιαγωγούς, εκπαιδευτικούς, εργαζόμενους στην καθαριότητα, καλλιτέχνες, εργαζόμενους στο αεροδρόμιο, λιμενεργάτες να απεργούν. Με επαναληπτικές απεργίες απάντησαν αγωνιστικά και χιλιάδες νοσοκομειακοί γιατροί.