ΓΓ της Πανινδικής Συνδικαλιστικής Ένωσης, Kaur Amarjeet:  Η κοινωνική ανισότητα, η ανεργία και η φτώχεια ανεβαίνουν επικίνδυνα

ΓΓ της Πανινδικής Συνδικαλιστικής Ένωσης, Kaur Amarjeet

Η κυβέρνηση Μόντι εφαρμόζει φασιστικές μεθόδους διακυβέρνησης

 Η κοινωνική ανισότητα, η ανεργία και η φτώχεια ανεβαίνουν επικίνδυνα

 Συνέντευξη στους Σπύρο Σωτηρίου και Γιάννη Κακαρή

  • Υπήρχαν 44 νόμοι για τα εργασιακά και η κυβέρνηση Μόντι τούς συμπίεσε σε τέσσερις κώδικες εργασίας
  • Νόμοι για τους αγρότες και τους εργαζομένους δεν είχαν συζητηθεί στη Βουλή. Πέρασαν μέσα από αντιδημοκρατικές διαδικασίες

 

 

Για τους συνεχιζόμενους αγώνες του λαού της Ινδίας κατά της νεοφιλελεύθερης και αντιλαϊκής κυβέρνησης Μόντι μιλά στη «Χαραυγή» η Kaur Amarjeet, ΓΓ της Πανινδικής Συνδικαλιστικής Ένωσης (AITUC) και αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ). Η Kaur Amarjeet αναλύει τη σημερινή κατάσταση και εξηγεί γιατί ο λαός της Ινδίας αντιδρά και διεκδικεί και σχολιάζει το γεγονός ότι 250 εκατομμύρια εργαζόμενοι και αγρότες βγήκαν στους δρόμους εν μέσω πανδημίας. Αναλύει επίσης το πλαίσιο μέσα στο οποίο υπήρξε κοινό μέτωπο εργαζομένων και αγροτών κατά της κυβέρνησης Μόντι στη χώρα.

 

 

 

Τα τελευταία χρόνια στην Ινδία γίνονται ογκώδεις απεργίες ενάντια στις αντεργατικές πολιτικές την κυβέρνησης Μόντι. Ποιες είναι οι πολιτικές της ινδικής κυβέρνησης που προκαλούν αυτή την αντίδραση;

Δύο από τους λόγους που προκαλείται αυτή η αντίδραση είναι ότι από τη μια, η κυβέρνηση Μόντι δεν πιστεύει στον δημόσιο τομέα. Θεωρεί ότι όλα μπορούν να ρυθμίζονται από την ελεύθερη αγορά και τους κανόνες της. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι για να πετύχουν αυτό το πράγμα θεωρούν ότι πρέπει να καταπιέζουν, να αμφισβητούν τα εργασιακά δικαιώματα.

Υπάρχουν πάρα πολλές εργατικές νομοθεσίες που εμποδίζουν την ελεύθερη αγορά και τους επιχειρηματίες να επενδύσουν περισσότερο και πρέπει να υπάρξει ισορροπία η οποία, κατά την άποψη του κεφαλαίου και της κυβέρνησης, πρέπει να είναι εις βάρος των εργαζομένων και των δικαιωμάτων τους.

Ένας επίσης σημαντικός λόγος που προκαλεί αντίδραση είναι ότι παραδοσιακά, ιστορικά υπήρχε στο σύστημα εργασιακών σχέσεων της Ινδίας διμερής διάλογος όπου συζητούσαν μια φορά το χρόνο τα ζητήματα που αφορούν τους εργαζομένους. Μεταξύ του 2015 και του 2020 δεν έγινε καθόλου αυτός ο διάλογος. Αυτός ήταν ένας επιπρόσθετος λόγος που προκλήθηκε η αντίδραση των εργαζομένων.

 

Άλλαξαν δηλαδή και οι νόμοι για τα εργασιακά δικαιώματα;

Επειδή στην Ινδία είναι ομοσπονδιακό το σύστημα, υπάρχουν κεντρικοί και περιφερειακοί νόμοι στα διάφορα κρατίδια. Σε κεντρικό επίπεδο υπήρχαν 44 νόμοι για τα εργασιακά και η κυβέρνηση Μόντι τούς συμπίεσε σε τέσσερις κώδικες εργασίας. Μέσα από αυτή τη διαδικασία αφαιρέθηκαν εργασιακοί νόμοι που στήριζαν τα εργασιακά δικαιώματα.

Ένα πρώτο βήμα που επιχείρησε να κάνει η κυβέρνηση είναι να αυξήσει τις ημερήσιες ώρες εργασίας από οκτώ σε δώδεκα που παραβιάζει και τη σύμβαση του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας για τον εργάσιμο χρόνο. Ακολουθήσαμε τη διαδικασία και καταγγείλαμε την παραβίαση αυτή στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας που ακολούθως έκανε παρατήρηση στην κυβέρνηση της Ινδίας ότι παραβιάζει τη σύμβαση. Για να ξεπεράσουν αυτό το εμπόδιο η κυβέρνηση Μόντι διπλασίασε τις ώρες της πρόσθετης εργασίας (overtime) από 75 σε 150 ώρες το μήνα. Δηλαδή πάλι αύξησαν τον εργάσιμο χρόνο.

 

Μέχρι και 250 εκατομμύρια εργαζόμενοι απέργησαν σε πρόσφατες απεργίες στη χώρα σας, αριθμός που αντιστοιχεί στον πληθυσμό περίπου των πέντε-έξι μεγαλύτερων χωρών της ΕΕ. Είχαν κάποιο αποτέλεσμα αυτοί οι μαζικοί αγώνες των εργαζομένων;

Προηγούμενες κυβερνήσεις, που και πάλι εφάρμοζαν νεοφιλελεύθερες πολιτικές και υπήρχαν κινητοποιήσεις, απεργίες και συζήτηση για αυτά τα ζητήματα, υποχωρούσαν φοβούμενες την κοινή γνώμη. Αυτή η κυβέρνηση δεν κάνει πίσω. Και πάλι όμως, μέσα από αυτή τη διαδικασία και τη συζήτηση που αναπτύσσεται νιώθουμε ότι δημιουργείται μια νέα συνείδηση και η κοινή γνώμη αρχίζει και νιώθει ότι πρέπει να αλλάξει η κατάσταση. Και επειδή πλησιάζουν οι εκλογές θεωρούμε ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία θα επηρεάσουμε το πολιτικό γίγνεσθαι.

Ένα ζήτημα που πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι μέσα από αυτές τις πολιτικές ευνοούνται οικονομικά συμφέροντα μεγάλων εταιρειών της Ινδίας, των οποίων οι ιδιοκτήτες συνδέονται με προσωπικές σχέσεις με τον Μόντι. Τεράστια κονδύλια διοχετεύονται σε αυτές τις εταιρείες και μεγάλο κομμάτι του δημοσίου τομέα περνά σε αυτούς τους επιχειρηματίες που σχετίζονται με τον Μόντι. Ως αποτέλεσμα αυτών των διαδικασιών, η κοινωνική ανισότητα, η ανεργία και η φτώχεια ανεβαίνουν επικίνδυνα.

Η κυβέρνηση νιώθει ότι αυξάνεται η κοινωνική πίεση, η αντίδραση του κόσμου και αντιλαμβάνεται ότι θα συνεχίσει να αυξάνεται.

 

Πώς διαχειρίζεται αυτή την αυξημένη αντίδραση η κυβέρνηση;

Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση Μόντι υιοθετεί και εφαρμόζει φασιστικές μεθόδους διακυβέρνησης. Χρησιμοποιεί τους κυβερνητικούς μηχανισμούς για να καταστείλει την αντίδραση. Ξεκίνησε να φυλακίζει και να απειλεί για να αντιμετωπίσει την πίεση από τον κόσμο. Εξαιτίας όμως αυτών των πολιτικών ανεβαίνει κι άλλο η αντίδραση του κόσμου και βλέπουμε τους εργαζομένους μαζί με άλλα κοινωνικά στρώματα να αγωνίζονται.

Επίσης, τεράστια κεφάλαια διοχετεύονται από τις επιχειρήσεις που είναι φίλα προσκείμενες στην κυβέρνηση, σε κόμματα και δημιουργείται ένα πλέγμα αδιαφάνειας και διαφθοράς που σιγά-σιγά καταστρέφει την οικονομία και τη χώρα.

Παράλληλα, ένα πράγμα που παρατηρούμε είναι ότι ξεκίνησαν να δημιουργούνται ομάδες, όπως συνέβη και στη Γερμανία, που στηρίζονται στη θρησκεία, στην κοινωνική τάξη κ.λπ. και αυτές οι ομάδες προασπίζονται τα συμφέροντα του συστήματος δημιουργώντας ένα είδος διάκρισης και διαχωρισμού μεταξύ των ανθρώπων με βάση τη θρησκεία, την κοινωνική τάξη, τη γλώσσα.

Πριν ακόμα εκλεγεί στην εξουσία αυτή η κυβέρνηση οι συντεχνίες είχαν οργανώσει ένα είδος πλατφόρμας για να κινητοποιούνται. Με την κυβέρνηση Μόντι αυτό έγινε ακόμα πιο έντονο γιατί η κυβέρνηση αρνείται να εφαρμόσει τον θεσμικό διάλογο και αναγκάζει τον κόσμο να κινητοποιηθεί μέσω των συντεχνιών.

 

Οι εργαζόμενοι της Ινδίας αγωνίζονται συχνά σε συνεργασία με τους αγρότες διοργανώνοντας μεγάλες και δυναμικές κινητοποιήσεις. Μπορείτε να μας περιγράψετε αυτή τη συνεργασία μεταξύ εργατών και αγροτών;

Μια από τις πρώτες ενέργειες της κυβέρνησης Μόντι ήταν να αλλάξει τους νόμους που αφορούσαν τα δικαιώματα των αγροτών, το δικαίωμα στη γη, με αποτέλεσμα να αντιδράσουν. Εμείς απευθύναμε αλληλεγγύη και συνεργασία και αυτοί αντίστροφα προς εμάς. Την περίοδο της πανδημίας που απαγορευόταν και η διακίνηση, η κυβέρνηση προώθησε τρεις νόμους που αφορούσαν τη μεταρρύθμιση για τη γη και τη γεωργία γενικότερα. Όταν πέρασαν αυτοί οι νόμοι και αντέδρασαν οι αγρότες, εμείς τους προσφέραμε τη στήριξή μας. Λίγες μέρες μετά, πέρασαν οι νόμοι που αφορούσαν τα εργατικά και αυτοί με τη σειρά τους συμπαρατάχθηκαν στον αγώνα μας.

Επίσης, όταν πέρασαν αυτοί οι νόμοι για τους αγρότες και τους εργαζομένους, δεν είχαν συζητηθεί στη Βουλή. Πέρασαν μέσα από αντιδημοκρατικές διαδικασίες. Οι αγρότες είχαν αποφασίσει ότι ακόμα και εν μέσω περιοριστικών μέτρων θα έπρεπε να βγουν στους δρόμους. Μετά ακολούθησαν και οι εργαζόμενοι και τον Νοέμβριο του 2020 είχε γίνει το τεράστιο κύμα των απεργιών.

Στην περιοχή που ξεκίνησε η κινητοποίηση των αγροτών, το κρατίδιο ελέγχεται από το κόμμα του Μόντι και έκλεισαν τους δρόμους για να μην περάσουν. Το αίσθημα όμως των αγροτών ήταν τόσο μεγάλο που έσπασαν όλους τους περιορισμούς. Αυτό το κίνημα οδηγήθηκε στο Δελχί και μπλόκαρε τους δρόμους για 13 μήνες.

Ξεκίνησε στις 26 Νοεμβρίου του 2020 η σύνδεση των δύο κινημάτων με αλληλεγγύη και αλληλοϋποστήριξη. Η δική μας οργάνωση είχε διαδραματίσει ηγετικό ρόλο σε αυτές τις κινητοποιήσεις.

Αυτή η αλληλεγγύη και αλληλοϋποστήριξη συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy