Για κάποιους η Εβδοµάδα των Παθών συνεχίζεται

ΕΥΘΕΩΣ

 

Της Ελένης Κωνσταντίνου

 

Ολοκληρώθηκε µε την Ανάσταση η Εβδοµάδα των Παθών, για κάποιους όµως αυτή συνεχίζεται. Ο Γολγοθάς, η Σταύρωση, ο Θάνατος. Εννοιες οι οποίες δεν αφορούν µόνο τη θρησκευτική τους ερµηνεία, άλλα όσα βιώνουν γύρω µας χιλιάδες παιδιά, γυναίκες, φτωχοί και αδικηµένοι. Όλοι αυτοί που στη σηµερινή εποχή των πολέµων, της προσφυγιάς, της κοινωνικής ανισότητας κουβαλούν τον δικό τους σταυρό και αναµένουν τη δική τους ανάσταση που αργεί να φανεί. Όλοι αυτοί που σε κάποια γωνιά της γης παραµένουν αδικαίωτοι, αόρατοι, όχι και τόσο σηµαντικοί για να νοιαστεί κάποιος γι’ αυτούς. Σε κάθε γωνιά της γης χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται αντιµετώποι µε την αδικία και την εκµετάλλευση. Με τη µυρωδιά του θανάτου που δεν τους αφήνει να ζήσουν. Χιλιάδες είναι οι άνθρωποι αυτής της γης που σταυρώνονται ξανά και ξανά.

Στη χώρα µας η Εβδοµάδα των Παθών σηµαδεύτηκε µε την αποκάλυψη πολύ σοβαρών, αποτρόπαιων εγκληµάτων σε βάρος πέντε γυναικών και δύο ανήλικων παιδιών. Συγκλονισµός και αγανάκτηση για όλα αυτά που διαδραµατίστηκαν τα τελευταία χρόνια µε την αδιαφορία που οδήγησε σε συγκάλυψη, µε αποτέλεσµα και άλλες γυναίκες να χάσουν τη ζωή τους. Την ίδια ώρα και στον υπόλοιπο κόσµο τα όσα συντελούνται φανερώνουν ότι η ανθρωπότητα έχει χάσει µεγάλο µέρος από αυτό που ονοµάζεται ανθρωπιά. ∆υστυχώς γύρω µας κυριαρχούν τέρατα, πολλαπλών µορφών. Το τέρας της βίας, της φρίκης, της οικονοµικής εξαθλίωσης.

Κάθε λεπτό, οκτώ άνθρωποι αφήνουν τα πάντα πίσω τους για να ξεφύγουν από τη φρίκη του πολέµου και των διώξεων. Κάθε µέρα εκατοντάδες επιβιβάζονται, µεταξύ άλλων, στα σαπιοκάραβα του τρόµου για να βρουν ένα καλύτερο αύριο. Οι αριθµοί αδυσώπητοι που µαρτυρούν τη σκληρή πραγµατικότητα. Ο αριθµός των εκτοπισµένων και των προσφύγων λόγω των πολεµικών συγκρούσεων σε διάφορες χώρες του κόσµου έφθασε το ρεκόρ των 60 εκατοµµυρίων ανθρώπων το 2014. Η κύρια αιτία της κλιµάκωσης παρατηρήθηκε από τις αρχές του 2011 µε την επέµβαση στη Συρία, καθιστώντας την παγκοσµίως τη µεγαλύτερη πηγή εκτοπισµού. Το 2014 κατά µέσο όρο 42.500 άνθρωποι έγιναν πρόσφυγες, αιτούντες άσυλο, ή εσωτερικά εκτοπισµένοι κάθε µέρα, που αντιστοιχεί σε τετραπλάσια αύξηση σε διάστηµα τεσσάρων χρόνων. Ακολουθούν το Αφγανιστάν και η Σοµαλία. Στην υποσαχάρια Αφρική κάθε χρόνο περισσότερα από 1.000.000 παιδιά πεθαίνουν πριν προλάβουν να φτάσουν στο 5ο έτος της ηλικίας τους από -ιάσιµες στη ∆ύση- ασθένειες.

Σχεδόν τα δύο τρίτα των παιδιών που δεν έχουν εµβολιαστεί µε τα βασικά εµβόλια. Τον δικό τους Γολγοθά όµως ανεβαίνουν και εκείνοι οι πιο «τυχεροί» που ζουν σε ευρωπαϊκές χώρες. Σε χώρες όπου τα µνηµόνια και οι πολιτικές λιτότητας, που το Κεφάλαιο ορίζει, τους έχουν κατασπαράξει την όποια αξιοπρέπεια.