Για να αποτραπεί η οριστική διχοτόμηση

Του
Άριστου Δαμιανού*

 

Η ανάδειξη του κ. Τατάρ ως του νέου ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας, μέσα από την παράνομη εκλογική διαδικασία στα κατεχόμενα και οι διχοτομικές θέσεις τις οποίες στηρίζει, υπογραμμίζουν κάποιες αλήθειες για τις οποίες εμείς έγκαιρα απευθύναμε προειδοποιήσεις πλην όμως κατέληγαν εις ώτα μη ακουόντων.

Η πρώτη αλήθεια είναι ότι με έναν διχοτομιστή στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων τα δεδομένα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα. Η δεύτερη αλήθεια, την οποία όλοι οφείλουν να αναγνωρίσουν πλέον, είναι πως δεν είναι όλοι οι Τουρκοκύπριοι ηγέτες οι ίδιοι όπως δεν είναι όλοι οι Τουρκοκύπριοι οι ίδιοι, πάντα σε σχέση με το δίπολο «ομοσπονδία ή διχοτόμηση». Η τρίτη αλήθεια είναι ότι η παθητική ενατένιση των εξελίξεων από πλευράς του κ. Αναστασιάδη, για τρία και πλέον χρόνια, έχει ζημιώσει -ενδεχομένως ανεπανόρθωτα- την προοπτική της λύσης του Κυπριακού.

Μπροστά μας έχουμε ως ελληνοκυπριακή κοινότητα τον ορατό κίνδυνο οριστικοποίησης της διχοτόμησης. Η αποτροπή της περνά μέσα από την απόρριψη κάθε πρότασης για λύση έξω από το συμφωνημένο πλαίσιο δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας. Οι απαράδεκτες θέσεις του κ. Τατάρ και της Τουρκίας είτε για λύση δύο κρατών, είτε για συνομοσπονδία και άρα συγκαλυμμένη λύση δύο κρατών, είτε για «νέες ιδέες», λύση «έξω από το κουτί» ή «έξω από το καλούπι», πρέπει να απορριφθούν αποφασιστικά και απαρέγκλιτα. Αν υπάρχουν (και υπάρχουν) πολιτικές δυνάμεις στην ελληνοκυπριακή κοινότητα που φλερτάρουν με τέτοια σενάρια, αυτό είναι επικίνδυνο. Αν αυτά τα σενάρια επανέλθουν στο μυαλό του κ. Αναστασιάδη όμως, πέρα από επικίνδυνο θα είναι και καταστροφικό. Άρα χρειάζεται σταθερότητα θέσεων και διεκδίκηση λύσης εντός του συμφωνημένου πλαισίου του ΟΗΕ. Χωρίς παλινδρομήσεις, πειραματισμούς και σκοπιμότητες.

Την ίδια ώρα, η προετοιμασία για διάλογο πρέπει να περάσει από τα λόγια στην πράξη. Δεν αρκεί μόνο η λεκτική επανάληψη της ετοιμότητάς μας για συνέχιση των διαπραγματεύσεων από κει που διακόπηκαν. Χρειάζεται κατά τρόπο πειστικό να αποδεικνύεται η ετοιμότητα του Προέδρου, κάτι που εξυπακούει έμπρακτη υιοθέτηση του κεκτημένου των συνομιλιών, των συγκλίσεων, των κοινών ανακοινωθέντων. Η αμφισβήτηση λ.χ. του δικαιώματος των Τουρκοκυπρίων για αποτελεσματική συμμετοχή μάς άφησε εκτεθειμένους ενώπιον του ΟΗΕ. Όπως και η παραφιλολογία περί της δήθεν ύπαρξης δύο εγγράφων Γκουτέρες, της 30ής Ιουνίου και της 4ης Ιουλίου 2017. Για να μην υπενθυμίσω τη φυγή του κ. Αναστασιάδη από το Μοντ Πελεράν, όταν η απόσταση στο θέμα του εδαφικού ήταν 0,5%. Όλα αυτά, αν δεν είναι ήδη αργά, πρέπει να παραμείνουν στο παρελθόν γιατί πλήγωσαν τη διαδικασία και έδωσαν αχρείαστα άλλοθι στην Τουρκία, τα οποία εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο, αφού εξακολουθεί να παρανομεί και να προκαλεί, χωρίς να καταβάλλει ουσιαστικό κόστος.

Προετοιμασία συνεπάγεται παράλληλα ενημέρωση του λαού, των πολιτών. Χωρίς ωραιοποίηση μα και χωρίς αναθεματισμό της Ομοσπονδίας. Αλήθεια, πότε η κυβέρνηση Αναστασιάδη – Συναγερμού έκανε την όποια προσπάθεια να εξηγήσει στο λαό τι σημαίνει ομοσπονδία και τι σημαίνει διχοτόμηση και δύο κράτη; Επομένως η προετοιμασία, όπως μας ζητά και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, συνεπάγεται την ενεργό προώθηση δημόσιας ρητορικής που να υπογραμμίζει τα θετικά της λύσης, της απελευθέρωσης και της επανένωσης. Όχι την από πρωίας μέχρι νυκτός ακατάσχετη κινδυνολογία, ούτε το φλερτ με τον εθνικισμό.

Από τα δύο διαδοχικά ναυάγια το 2017, στη Γενεύη και στο Κραν Μοντανά, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Το οποίο νερό -δυστυχώς- κατέληξε στο μύλο της διχοτόμησης. Καθήκον μας είναι η αποτροπή των απαράδεκτων τουρκικών σχεδιασμών και η διεκδίκηση μιας σωστής και βιώσιμης λύσης. Ειδάλλως θα μας μείνει η διχοτόμηση, που δεν είναι στατική αλλά γίνεται μέρα με τη μέρα πιο επαχθής, όπως κατά τρόπο κυνικό μας δείχνει η Τουρκία και στο θέμα της Αμμοχώστου.

*Μέλος Πολιτικού Γραφείου ΚΕ ΑΚΕΛ, βουλευτής