«Για την Ειρήνη και τη Λύση, Ανοίξτε όλους τους Δρόμους»

Του Μιχάλη Μιχαήλ

Με το σύνθημα που θέσαμε ως τίτλο πραγματοποιήθηκε χθες στη Λευκωσία δικοινοτική εκδήλωση για το άνοιγμα των δρόμων που θα επανενώνουν τη μοιρασμένη Κύπρο.

Η εκδήλωση δεν πραγματοποιήθηκε τυχαία αφού περάσαμε ένα διάστημα που με αφορμή την COVID-19 οι δύο πλευρές έκλεισαν για μεγάλο διάστημα τα οδοφράγματα, στερώντας την επαφή των απλών ανθρώπων των δύο πλευρών. Με το επανάνοιγμά τους φούντωσε ο πόθος της λύσης και της επανένωσης, αλλά και η συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας λύσης του Κυπριακού.

Οι χειρισμοί του Προέδρου Αναστασιάδη και του τέως Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Χριστοδουλίδη, με την πλήρη στήριξη του ΔΗΣΥ και του Αβέρωφ Νεοφύτου στο Κραν Μοντανά, αλλά και τη μετέπειτα περίοδο μέχρι σήμερα, βοήθησαν στο να τεθεί το Κυπριακό στο περιθώριο.

Από την άλλη, οι παλινδρομήσεις των κυβερνώντων και οι συνεχείς αλλαγές στη στόχευση, έδωσαν την ευκαιρία στην άλλη πλευρά να προβάλει και να στηρίζει τις διχοτομικές θέσεις της για δύο κράτη ή για συνομοσπονδία δύο κρατών.

Όλα αυτά δεν ήρθαν τυχαία αφού παρά τις προσπάθειες του Γ.Γ. του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, έπεσαν στο κενό, ύστερα από την εμμονή των δύο πλευρών σε άτεγκτες θέσεις και στόχους. Χαλαρή ή αποκεντρωμένη ομοσπονδία, επιστροφή στο Σύνταγμα του 1960, αλλαγές στη σύγκλιση για πολιτική ισότητα δεν άφηναν περιθώρια να συνεχιστεί η διαδικασία.

Προς την ίδια κατεύθυνση ήταν και οι ενέργειες της τουρκικής και τ/κυπριακής ηγεσίας με τις θέσεις που προαναφέραμε.

Θυμίζουμε πως το ΑΚΕΛ είχε πολύ έγκαιρα προειδοποιήσει για το ότι μετά το Κραν Μοντανά οδηγούμασταν με μαθηματική ακρίβεια στη διχοτόμηση. Θυμίζουμε επίσης πως στελέχη του κόμματος τόνιζαν μετά το ναυάγιο ότι όταν οι δύο πλευρές θα άνοιγαν τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές τους όταν θα επανάρχιζαν οι συνομιλίες, όλα όσα ήδη ήταν γραμμένα δεν θα ίσχυαν.

Και φάνηκε ότι είχε δίκαιο το ΑΚΕΛ. Όπως είχε δίκαιο πως οι παλινδρομήσεις και η αδράνεια των κυβερνώντων θα άνοιγαν την πόρτα στο να θέσει στο τραπέζι η τουρκική πλευρά τις πραγματικές της προθέσεις.

Οι υγιείς δυνάμεις της κυπριακής κοινωνίας και στις δύο πλευρές του οδοφράγματος αντιλαμβάνονται τους κινδύνους ενώπιον των οποίων βρίσκεται η Κύπρος.

Με την αδράνεια και τη στασιμότητα που κατάφεραν να επιφέρουν οι ηγεσίες των δύο πλευρών αντιλαμβάνονται ότι μέρα με τη μέρα το όραμα της λύσης και της επανένωσης απομακρύνεται.

Γίνεται πράξη το όραμα εκείνων των δυνάμεων και των απογόνων τους που ευθύνονται για όσα έγιναν στον τόπο, για να μετατραπεί από τη μια η Κύπρος σε ελληνικό κράτος και από την άλλη τουρκικό κράτος.

Και όταν λέμε Κύπρος, εννοούμε βέβαια τη μισή σε κάθε περίπτωση. Έτσι πρέπει να αποφασίσουμε: αυτό θα είναι το μέλλον μας;