Γραμμές του Κωνσταντίνου Παπαγεωργίου

Γραμμές /Ορίζοντας

Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου
Ανθρωπόκαινος
Ενύπνιο, Αθήνα, 2022

 

Ταύρος

Αφού είδαν ότι δεν είμαι

ικανός για ταυρομαχίες

(δεν με ερεθίζει το κόκκινο πανί

δεν με ζώνει ο θυμός

δεν με εξοργίζουν οι ματαντόρ

δεν με εκνευρίζουν τα γιουχαΐσματα)

 

Αφού κατάλαβαν ότι τα γυαλικά στα υαλοπωλεία

δεν κινδυνεύουν να γίνουν κομμάτια

απ’ την πάρτη μου

 

Αφού αντιλήφθηκαν, τελοσπάντων

ότι δεν είμαι ένας συνηθισμένος ταύρος

μ’ άφησαν να βόσκω ελεύθερα

να κάθομαι κάτω από τούτη την οξιά

κι όλη μέρα να γράφω ποιήματα.

 

Θρησκειολογία

Ο Amir είναι πρόσφυγας

δεν μπορεί να επιστρέψει στο Ιράν

επειδή εκεί σκοτώνουν ό,τι απαγορεύει το Κοράνι

όταν ήρθε εδώ μπόρεσε να αλλαξοπιστήσει

αλλά η σφραγίδα στο πέος του αμετάκλητη

 

Amir, Amor, Amen! του είπε

γέλασαν με την ψυχή τους

ύστερα έκαναν έρωτα

 

Ο Μωάμεθ έβλεπε με αποτροπιασμό

οι 12 Απόστολοι παρομοίως

μα πιο πολύ απ’ όλους ο Απόστολος Παύλος.

 

Πράσινη Γραμμή

               Στην Ελένη Μ.

Αμοληθήκαμε στον κάμπο

εκεί όπου μπλέκονται οι γραμμές:

πράσινη, γαλάζια, κόκκινη, νεκρή

 

Προσοχή Ναρκοπέδιο! έλεγε η ταμπέλα

ας βγάλουν επιτέλους τις νάρκες να τελειώνουμε

 

Χαρακώματα σκαμμένα παντού

βρίσκεις μέσα ό,τι φανταστείς

–μέχρι και μια σακαράκα–

 

Μπροστά μας το εγκαταλελειμμένο φυλάκιο

– Πού πήγε ο σκοπός; –

Ποίος ο σκοπός αυτών όλων;

 

Ανεβήκαμε τον λόφο

ΑΛΤ ΠΡΟΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

εκείνη μάζεψε ό,τι μπόρεσε

λαψάνες, μολόχες, σπαράγγια

στο χέρι της μια πράσινη γραμμή.

                                                                                      Γέρι

 

Ζαμπονομηχανή

Στη ζαμπονομηχανή στο μπακάλικό του

ο μπαμπάς έκοψε τον δείκτη του

 

Μέχρι να κάνουν την πλαστική

βρήκε την ευκαιρία να τους πει

την ιστορία ενός αιχμαλώτου

την ιστορία του, εννοώ

 

Ράφτηκε η πληγή

μα η ουλή μαρτυρά ακόμη το τραύμα του

 

Ανθρωπόκενος

Δεν επιθυμώ να απλώσω

αλεξάνθρωπο συρματόπλεγμα

από τη μια μου άκρη στην άλλη

δεν θέλω να ζω κενός ανθρώπων

μονάχα επιχειρώ να επιβιώνω στην Ανθρωπόκαινο

 

Τι κι αν κάποιος ά-νθρωπος ενέχει άλφα στερητικό

τι κάνω εγώ είν’ το θέμα

πόσο πολύ θα αφεθώ να φθείρομαι

 

Όταν με σκάβουν έχω ευθύνη

όταν με διαβρώνουν είμαι υπεύθυνος

δεν είμαι έδαφος απροστάτευτο

 

Άνθρωπος είμαι κι εγώ

ά-νθρωπος κι εγώ

 

Ιδιόκτητο

Όλα ήταν δικό μου ποίημα

 

Ο πόθος κτήμα μου

η θύρα μου άνοιξε για τη θήρα

 

Η ηδονή ολόδική μου

την ένιωσα σε κάθε μου απόληξη

 

Δική μου κατασκευή ο έρωτας

είδα με την ίριδά μου

 

Κι αυτό το ποίημα ιδιόκτητο

εσύ, η τυχάρπαστη αφορμή.