Γραμμές/ Ορίζοντας
Αντωνίνη Σμυρίλλη
Κάτω απ’ το πάπλωμα
Εκδόσεις Σαιξπηρικόν, 2020
Τις μέρες που δεν χωράω στο jean μου
Σιχαίνομαι
Το εσώρουχο στο αιδοίο μου
Το κουμπί στον αφαλό μου
Τις τιράντες του σουτιέν
Στην πλάτη μου
Τις βρεγμένες τρίχες
Των μαλλιών μου
Τις τσίμπλες
Στα μάτια μου
Σιχαίνομαι
Εσένα
Εμένα
Τη γάτα μου
Σιχαίνομαι ό,τι μ’ αγγίζει
Καμουφλάζ
Στα δέκα
Παίζαμε το ζευγάρι
Εκείνη έκανε τον άνδρα
Εγώ τη γυναίκα
Έτσι μάθαμε τους ρόλους
Φόρεσε κάτι φαρδύ
Nα κρύψει το στήθος της
Τη φίλησα
Ζωγραφίζοντάς της ένα μουστάκι
Ο καθυστερημένος
Έβγαζε το στυλό απ’ τη μύτη
Και το έγλειφε
Σκούπιζε τις μύξες του
Στο μανίκι
Έχωνε το σβηστήρι του στον κώλο
Και το μύριζε
Ευτυχισμένος
Τον δείχναμε: Τέρας, τέρας
Στη γυμναστική καβαλούσε το πεζούλι
Στις γιορτές δεν είχε λόγια
Και στο λεωφορείο
Κανείς δεν τον ήθελε δίπλα του
Οι γονείς του επέμεναν
Να τον κάνουν αστροναύτη
Οι δάσκαλοι να του μάθουν
Savoir vivre
Κι εμείς τον βάζαμε στη μέση
Τυφλόμυγα
ζζζ κάναμε
Και τον χτυπούσαμε
Μέχρι να μελανιάσει
Όταν ερχόταν ο επιθεωρητής
Γινόταν μπαλάκι στα τμήματα
-Όλα λειτουργούν ομαλά
Έλεγε η δασκάλα
Εμείς το βεβαιώναμε
I’m positive
Πάνε μήνες που δεν κάνουμε σεξ
Έχω πειστεί
Δεν του αρέσει πια η πίσω όψη μου
Χουχουλιάζω στον καναπέ
Έχει κάτι να μου πει
Kαι φόρεσα τις επίσημες πιτζάμες μου
Παίρνει το σοβαρό του
-Είμαι γκέι
Όχι από τους καλούς
Νιώθει ένοχος
Του κλείνω το μάτι
Τον ρωτάω αν θέλει ζεστή σοκολάτα με marshmallows
Πρόσκληση
Σε τριάντα χρόνια
Θα εξακολουθώ να μην πηγαίνω σε reunion
Θα λένε: απέτυχε
Ούτε άνδρα, ούτε παιδί
Θα τη γεροκομήσουν τα βρωμόγατα
Θα ’θελα να ζαρώσουμε μαζί
Έτσι όπως ζαρώνουν
Τα καραμελωμένα μήλα
Στον φούρνο
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy