Γραμμές/ Ορίζοντας

Αντωνίνη Σμυρίλλη

Κάτω απ’ το πάπλωμα

Εκδόσεις Σαιξπηρικόν, 2020

 

Τις μέρες που δεν χωράω στο jean μου

Σιχαίνομαι

Το εσώρουχο στο αιδοίο μου

Το κουμπί στον αφαλό μου

Τις τιράντες του σουτιέν

Στην πλάτη μου

Τις βρεγμένες τρίχες

Των μαλλιών μου

Τις τσίμπλες

Στα μάτια μου

 

Σιχαίνομαι

Εσένα

Εμένα

Τη γάτα μου

 

Σιχαίνομαι  ό,τι μ’ αγγίζει

 

Καμουφλάζ

Στα δέκα

Παίζαμε το ζευγάρι

Εκείνη έκανε τον άνδρα

Εγώ τη γυναίκα

Έτσι μάθαμε τους ρόλους

 

Φόρεσε κάτι φαρδύ

Nα κρύψει το στήθος της

 

Τη φίλησα

Ζωγραφίζοντάς της ένα μουστάκι

 

Ο καθυστερημένος

Έβγαζε το στυλό απ’ τη μύτη

Και το έγλειφε

Σκούπιζε τις μύξες του

Στο μανίκι

Έχωνε το σβηστήρι του στον κώλο

Και το μύριζε

Ευτυχισμένος

 

Τον δείχναμε: Τέρας, τέρας

 

Στη γυμναστική καβαλούσε το πεζούλι

Στις γιορτές δεν είχε λόγια

Και στο λεωφορείο

Κανείς δεν τον ήθελε δίπλα του

 

Οι γονείς του επέμεναν

Να τον κάνουν αστροναύτη

Οι δάσκαλοι να του μάθουν

Savoir vivre

Κι εμείς τον βάζαμε στη μέση

Τυφλόμυγα

ζζζ κάναμε

Και τον χτυπούσαμε

Μέχρι να μελανιάσει

 

Όταν ερχόταν ο επιθεωρητής

Γινόταν μπαλάκι στα τμήματα

-Όλα λειτουργούν ομαλά

Έλεγε η δασκάλα

 

Εμείς το βεβαιώναμε

 

I’m positive

Πάνε μήνες που δεν κάνουμε σεξ

Έχω πειστεί

Δεν του αρέσει πια η πίσω όψη μου

Χουχουλιάζω στον καναπέ

Έχει κάτι να μου πει

Kαι φόρεσα τις επίσημες πιτζάμες μου

 

Παίρνει το σοβαρό του

-Είμαι γκέι

Όχι από τους καλούς

 

Νιώθει ένοχος

Του κλείνω το μάτι

Τον ρωτάω αν θέλει ζεστή σοκολάτα με marshmallows

 

Πρόσκληση

Σε τριάντα χρόνια

Θα εξακολουθώ να μην πηγαίνω σε reunion

Θα λένε: απέτυχε

Ούτε άνδρα, ούτε παιδί

Θα τη γεροκομήσουν τα βρωμόγατα

 

Θα ’θελα να ζαρώσουμε μαζί

Έτσι όπως ζαρώνουν

Τα καραμελωμένα μήλα

Στον φούρνο

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy