Γραμμές/ Ορίζοντας

Ερατώ Κοζάκου – Μαρκουλλή

Πατρίδας Οράματα

Εκδόσεις Άνευ 2021

 

Επίγραμμα

Οι ψυχές

μέσα στη σιωπή τους,

κτυπούν στα τοιχώματα

της εσωτερικής μόνωσης

και ανεβαίνουν στο στόμα

κραυγές.

 

Αντιπολεμικό ΙΙ

Απομονώστε ένα κομμάτι

απ’ τη γη μας,

μικρό να χωρέσει ένα δάκρυ,

για να δείτε στο φως

το μαινόμενο Ἀρη

να αφαίρει απ’ τα χείλη

ζωή και χαμόγελα.

 

Ο δρόμος

Τα πρόσωπα αυτοσχεδιάζουν

Με τη μάσκα της έκφρασης,

στο δρόμο

για να βρούνε τον εαυτό του

και την αλήθεια

 

Πρόβλεψη

Όταν οι φωνές

της καθημερινής ανησυχίας

κτυπούν της σκέψης τη στιγμή

και κάνουν τα μάτια

δύο κύκλους αιώνιας σιωπής,

Όταν το κορμί

μέσα στην άφωνη κραυγή

πονά απροσδιόριστα,

την ώρα της απρόσμενης ακινησίας,

Όταν τα χέρια αδυνατούν

ν’ αδράξουν ελεύθερα τον ήλιο

να κτίσουν τα όνειρα με φως

τις απρόσμενες νύκτες,

Όταν μιλάς

και χάνεσαι στην ηχώ της φωνής σου,

αντίλαλος στην έρημο της ψυχής,

δίχως μια λέξη προσευχής

να τη χαρίσεις θυσία στο Θεό σου,

Όταν είσαι και δεν είσαι

στον καθρέφτη της ψυχής σου

ο εαυτός σου,

Τότε κλαις ή γελάς

για να βγεις νικητής απ’ την ήττα

 

Τα περιστέρια

Ποιος γνωρίζει τον πόνο της μάνας;

Ποιος είδε το τρομαγμένο βλέμμα του παιδιού,

τον ιδρώτα στο μέτωπο του άνδρα,

τα δάκρυα να βρέχουν το κατάξερο χώμα;

Τούτη η παράξενη σιωπή με πληγώνει.

Και τα περιστέρια;

Αν πετούσαν τα περιστέρια

θα έφερναν, τουλάχιστον,

κάποια μηνύματα.

 

Αλασία

Μη μου δίνεις άλλες ελπίδες.

Αυτές που έχω τις φυλάω προσεκτικά

στο κουτί της αφθαρσίας,

μαζί με τις παγκόσμιες υποσχέσεις,

τα φανταχτερά λόγια,

που ηχούν κενά,

σε κάθε εκδήλωση,

σε κάθε επέτειο.

Δώσε μου μόνο δύναμη

να μεταλαμπαδεύω το Νόστο,

σε γενεές γενεών,

στ’ αγέννητα παιδιά,

στις ψυχές αυτών που μας άφησαν.

Μέσα στο άπειρο

Ν’ ακουστεί η φωνή μου,

δοξαστική για σένα,

Αλασία

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy