Γραμμές της Ρωξάνης Νικολάου

ΡΩΞΑΝΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΕΡΑ

Τρέχουν συνεχώς δάκρυα, πέφτουν
μες το πηγάδι που μ’ άνοιξε η γέννησή μου.
Γέμισα λέπια αδερφέ. Κουλουριασμένη στο
κρύο. Ούτε μια κουβέρτα. Σα σκυλί με κλωτσούν
οι μέρες κι εξαφανίζονται.
Μηδενικά στιγμών και κοχύλια κατειλημμένα από φόβο
βρέχει με ελάχιστες διακοπές.
Μην έχεις έγνοια.
Πάνω από το κουφάρι μου θα τραγουδάει ο αέρας
ότι μέχρι θανάτου κράτησα.

 

ΈΝΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΕ ΠΑΡΟΔΟ ΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΑΝΑΗ
ΝΑ ΣΧΟΛΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ
Ένας γάτος
με σιγουριά κατεύθυνσης
περπατά νωχελικά στην άσφαλτο
ένας άντρας με κοιτάζει
σκύβω ντροπαλά κι αντιγράφω
από το στόμα της στιγμής
δε
θα
τον
ξανα
δώ
πώς θα ζήσει πώς θα πεθάνει
*
Με καλούν θαρρώ
τα σχήματα των γραμμάτων
τάχα πως το’ χει ανάγκη
η Αντρειάνα καθώς πλέκει
κι ο Ευέλθοντας
που περπατά πλάι στο υδραγωγείο

-άνθρωποι κυρίως νεκροί -.

 

 

 

 

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy