Γραμμές του Βάκη Λοϊζίδη

Βάκης Λοϊζίδης

ΓΕΤΕΜΠΟΡΓΚ

Εκδόσεις Oppenheim 2014

 

ΑΝΟΙΞΗ ΣΤΟ ΓΕΤΕΜΠΟΡΓΚ

Ημέρα της Ανάστασης
να περπατάς στο Γέτεμποργκ
Έτσι την λεν την πόλη λιμάνι στο βορρά οι ντόπιοι
Έτσι θέλω κι εγώ να την γνωρίζω
με το αληθινό της όνομα
κι όχι αγγλιστί
όπως τους ολιγοήμερους επισκέπτες
με τις προσχεδιασμένες μνήμες
Γιατί γυναίκα μεγαλωμένη στην πόλη αυτή αγάπησα
που κουβαλά τη νοσταλγία των μεταναστών του ’60
Κι όταν παραπονιέμαι πως στη δική μου πόλη
οι έμποροι δεν ανταπέδωσαν την ευεργεσία
αφήνει με το βλέμμα της να νοηθεί
πως κάθε ευεργεσία
έχει το τίμημα της.

 

ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ

To δάσος που μας κέρδισε
Οι φωνές των πουλιών που θα μας αναστήσουν
Τα θολά νερά του ποταμού
που βιάζονται να παραδώσουν την αλήθεια τους
στο βορινό αρχιπέλαγος
Τα οριζοντιωμένα δέντρα
που νιώθουν τη χαρά των παιδιών
όταν ισορροπούν περπατώντας
στο σώμα τους
Είναι δώρα του βορρά
Δώρα της πόλης που έβαλε πολύ νωρίς
τους δρόμους για την ανατολή
στη ζωή μας.

 

ΚΑΘΩΣ ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ

Από τότε που μνήμες σουηδικές μπήκαν στο σπίτι μου

Τα παιδικά σου χρόνια στο Βίμερμπι

Το κόκκινο σπίτι στο Λόκνεβι

Η μοναξιά του Άλφ

Τα πετρώδη χωράφια της Σμώλαντ

Μια γιαγιά με κόρες κυνηγούς

κι όνομα λουλουδιού

με παίρνει συχνά περίπατο στο δάσος

Ακούω για πρώτη φορά τον στίχο του Ντάγκερμαν

«Ο θάνατος είναι μικρό ταξίδι

Απ’ το κλαδί ως το χώμα».

 

OTAN H ΝΥΧΤΑ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΗΣ ΝΥΧΙ

Οι γλάροι μπαίνουν στη ζωή σου
με το έτσι θέλω στο Γέτεμποργκ
Γεμίζουν με παράπονο την πόλη
Τα βράδια κλέβουν λουλούδια
από το χέρι της Κάριν Μπόγιε
Κάθονται στη φωτογραφική μηχανή του Βίκτωρα
Μαθαίνουν για το πρώτο ταξίδι στο φεγγάρι
πριν αρχίσουν το τραγούδι στο λιμάνι
Οι μετανάστες στέλνουν καρτ- ποστάλ
με γλάρους στις πατρίδες τους.

Όταν Ιούνη μήνα
η νύχτα χάσει το τελευταίο της νύχι
όλα τα δευτερόλεπτα διασώζουν φως
Τότε οι γλάροι με βραχνή φωνή
ζητούν από τον ορίζοντα
να φέρει πίσω το σκοτάδι.

 

ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Ανθρώπους με χαμένες πατρίδες
και μνήμες από τόπους ζεστούς
συναντώ στα παγκάκια της Γιέλμπου
Διαβιώνουν υπό το μηδέν
Μιλούν σπαστά σουηδικά
και περιμένουν το καλοκαίρι
Το ταξίδι για τον βορρά
ήταν το πιο μακρινό
Το πιο ακριβό
Ο μεσάζοντας δεν έκανε σκόντο
Ο δικός τους κόσμος
και μέσα του
το ξένο πάλι δικό τους κομμάτι
μοιάζει ρόδι γινωμένο που σκάει
μα κανείς δεν το ζητάει.

 

AΛΛΗ ΤΕΧΝΗ

Η άλλη τέχνη ζει στο δάσος
με τις αμέτρητες αναπνοές
Το σώμα της τηρεί άλλες αναλογίες
Έχει ξωτικά
μολύβια μ’ ανθρώπινες κεφαλές
κορμούς, φαντάσματα κουβαρίστρες
Πάντα χρειάζεται μια κουβαρίστρα
Ένα μπλεγμένο νήμα
Δύο τουλάχιστον οικογένειες
για να ξεκινήσει μια μυθολογία.

 

ΔΕΝΤΡΟΣΤΟΙΧΙΑ

Μικρή στοιχημάτιζες μ΄ ένα αγόρι

ποιος Ιούδας θα ξεπετάξει πρώτος

φύλλα την άνοιξη

σε μια δεντροστοιχία

που τη βασάνιζε το κρύο

και πέρασε τον χειμώνα χωρίς πουλιά

Φορούσες τζιν μπουφάν

πάνινα παπούτσια

και σκάρωνες μες στο μυαλό σου

ταξίδια στην Ελλάδα

Τότε γεννιόταν μέσα σου

μια μακρινή πατρίδα.

 

ΧΙΟΝΙΖΕΙ ΣΥΧΝΑ

Όταν χιονίζει δεν γίνεται πανικός

Το μπλε τραμ φτάνει στην ώρα του

Τα παιδιά πηγαίνουν σχολείο

Οι μεγάλοι βρίσκονται στη δουλειά

Οι γλάροι βρίσκουν τη θέση τους στο λευκό

Οι νιφάδες του χιονιού, πρωί και βράδυ

δουλεύουν πάνω στην εικόνα σου, πόλη.

 

Όταν παγώνει μια στάλα βροχής

η πολυσημία της ομορφιάς κατανοείται

και μαζί με την εγρήγορση

που γεννά το λευκό

παίρνει φως ο σκοτεινός ουρανός

από το σώμα σου, πόλη.

 

Η ΑΡΓΟΠΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

Μέμφομαι τον ήλιο
για την αργοπορία της νύχτας
κι ύστερα μετανιώνω
Αν δεν επέμενε να μεσουρανεί
σχεδόν μεσάνυχτα
αφώτιστες θα έμεναν
άγνωστες πτυχές της πόλης
Ίσως και να συνέδραμε στο ψέμα
που κουβαλώ για το λιμάνι του βορρά,
γιατί όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται
το φως την κρύβει την αλήθεια
κι οι γλάροι πολιορκητές
δεν ησυχάζουν το σούρουπο
στο Γέτεμποργκ.

 

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy