Γραμμές/ Ορίζοντας

Μιχαλάκης Γ. Τσαππαρίλας

Ο κύκλος της ελπίδας

Εκδόσεις Μικρόκυκλος, 2017

 

Μοναξιά

Κάθομαι με συντροφιά
τη μυστικότητα της νύχτας.
Το πικ-απ της φύσης
ανοιγμένο στη διαπασών
σκορπίζει γύρω μου
τη μελωδία της βροχής.
Τρέμω από το κρύο
της μοναξιάς μου.
Αναζητώ τη ζεστασιά
στη θερμάστρα με τη μάρκα
«Άνθρωπος».
Σπατάλησε ο χρόνος
το φωταέριο της.
Κανένας δεν θέλει
να μου προσφέρει
μια σταλιά για δανεικό.
Όλοι το πωλούν
«τοις μετρητοίς».

 

Μπροστά στη ζωή

Καθισμένος στο βράχο

ατενίζω τη πλατειά θάλασσα.

Ένα καράβι με προσμένει

για το μεγάλο ταξίδι.

Μόνος εγώ καπετάνιος

Μόνος εγώ επιβάτης του.

Θα βάλω πλώρη

για το άγνωστο.

Τιμόνι η ψυχή μου

Πανιά η κάρδια κι ο νους.

Ψηλά στο κατάρτι

ένα λάβαρο:

«ΑΓΩΝΑΣ»

 

Μήνυμα

            (Στον Φοίβο Μεράνο)

Τούτη η νύκτα

στη ξένη γη

λες και είναι δίδυμη

με κείνες τις καλοκαιριάτικες

του Βαρωσιού μας,

αδελφέ μου.

Ακάλεστες οι θύμησες

κουβαληθήκαν:

οι ατέλειωτοι θαλασσινοί

περίπατοι μας,

το γέλιο σου σαν φεγγαριού ακτίνα.

Η βεβαιότητα σου:

«Ὀλους μας χωρεί τούτος

ο μικρός πανέμορφος τόπος.

Μην μας τον κλέψουν.»

Ναι φίλε μου

Δεν ήθελες

να μας κλέψουν τη γαλήνη

και τη φιλία μας.

Σε χάσαμε,

όπως χάσαμε

την ολόχρυση αμμουδιά μας

και την ησυχία μας.

Νάξερα,

αδελφέ μου,

πούναι κρυμμένη

κείν’ η πεποίθηση σου,

το γέλιο

και η ολόθερμη καρδία σου.

Θα σου στελλα

μ’ ένα ολόλευκο περιστέρι

το μήνυμα

πως πάντα

Σε καρτερούμε.

 

Αναμνήσεις

Φύσηξε ο αέρας

Και μου κουβάλησε το ραγούδι

Της παλιάς, χαμένης αγάπης.

Οι αναμνήσεις πήραν να στριφογυρίζουν

Σαν κακά δαιμόνια του μυαλού μου.

 

Το πρώτο βλέμμα της

Πλημμυρισμένο από ελπίδα.

Δυο λέξεις της καρδιάς:

«Σ’ αγαπώ.»

 

Μια θύελλα μεσ’ την Άνοιξη.

Η φυγή μου σαν λιποτάχτης

Της νύκτας.

 

Αέρα, φύγε.

Άφησε με μονάχο δίχως

τις θλιβερές μου αναμνήσεις.

 

Γαλήνη

Κουράστηκα αναζητώντας

μεσ’ τη νύκτα τη γαλήνη.

Τη βρήκα μες’ το κάμπο

την ώρα που γεννιόταν ο ήλιος.

Τη χάρηκα συντροφιά

με τα γλυκοτράγουδα

της θάλασσας.

Σκίρτησε μεσ’ τη καρδιά μου

σαν με χάιδεψε τ’ αγέρι

Τη δέχτηκα δώρο ανεκτίμητο,

απ’ την ελιά

και το ψωμί

τ’ αγρότη

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy