Γραμμές του Βάκη Λοϊζίδη

Γραμμές/ Ορίζοντας

Βάκης Λοϊζίδης

Ψεύτικο τζάκι

Εκδόσεις Μανδραγόρας 2022

 

Σπίτι χωρίς κουδούνι

Ζούμε σε σπίτι χωρίς κουδούνι.

Από το χτύπημα στην πόρτα

αναγνωρίζουμε τους επισκέπτες.

Το χτύπημα του παππού

ρυθμικό κι επίμονο.

Του Μιχάλη παρατεταμένο.

Τα χτυπήματα των παιδιών

πάντα σε κλίμακα σεισμού.

Ενας φίλος, αντί να χτυπά, σφυρίζει.

Χάνουμε κάποιους επισκέπτες.

Αυτούς που διστάζουν να χτυπήσουν.

Αυτούς που δεν διανοούνται

σπίτι χωρίς ηλεκτρονικό κουδούνι.

Η μάνα μου δεν χτύπησε ποτέ την πόρτα.

Οι νεκροί μας δεν χρειάζονται

πόρτες και κουδούνια για να μπουν.

 

Ξένο σπίτι

Όταν φωτογραφίζω πόρτες

εις τον Μούτταλον

οι άνθρωποι φοβούνται.

Νομίζουν πως είμαι Τουρκοκύπριος

κι επέστρεψα στο σπίτι μου.

Όταν φωτογραφίζω πόρτες εις την Λάπηθο

οι άνθρωποι αντιδρούν.

Νομίζουν πως είμαι Ελληνοκύπριος

κι επέστρεψα στο σπίτι μου.

Είναι φριχτό να κατέχεις

ξένο σπίτι μετά τον πόλεμο.

Σε στοιχειώνουν

οι μνήμες των ανθρώπων του.

Με τίποτε δεν ησυχάζουν

οι άνθρωποι και ο τόπος.

 

Ευτυχείς νοσούντες

Η γη δεν έχει κρικέλια
να την πάρουν στον ώμο και να φύγουν.
Μπόρεσαν όμως
να τον παραμορφώσουν.
Κανένας δεν περίμενε
να γίνουμε συμπρωταγωνιστές
στο χυδαίο παιχνίδι.
Να βιαιοπραγήσουμε
απέναντι στην θάλασσα.
Να λησμονήσουμε
πως είχαμε προγόνους μετανάστες.
Να γίνει ουτοπία ο μπαξές
και το μπετόν δεξί μας χέρι.
Oι δικαστές χασμωδούν υπέρ των βιαστών.
Οι μεταπράτες πουλούν την πολιτότητά μας.
Δηλώνουν αδιάφθοροι.
Είμαστε ομοφοβικοί.
Ποιον νοιάζει
αν πετάχτηκαν ανθρώπινες ζωές
σε λίμνη με χαλκό;
Ποιος μασκάρεψε το απάνθρωπο
στο σύγχρονο σφαγείο;
Επιβιώνουμε ως ευτυχείς νοσούντες
σε σαπισμένο φύλλο.
Τα πράγματα δεν κρίνονται
από την καταγωγή και τις καλές προθέσεις.
Τι περιμένεις; Να μας σώσει
η κάθοδος των Αχαιών τον 12ο αιώνα.

 

Παλιά χειρόγραφα

Μ’ αρέσουν τα παλιά χειρόγραφα

και μου τραβούν την προσοχή∙

κάτι διάτρητα σημεία

θυμίζουν σχήμα ζώου.

Σημάδι πως υπάρχει πάντα

δυνατότητα ανάγνωσης

πέραν της αλφαβήτας

με τα σημάδια της φθοράς

στο σώμα.

 

Ο αγώνας του νερού

Πώς να κατανοήσεις τον αγώνα του νερού

στη μεταναστευτική οδό πουλιών που ζούμε;

Η Σκαλιφούρτα φεύγει

για Αφρική, Οκτώβρη μήνα.

Το Μουγιαννούδιν επιστρέφει στο νησί

Φεβράρη μήνα από την Ιορδανία.

Αν είναι τυχερά πουλιά

και δεν πιαστούν στα ξόβεργα,

θα συνεχίσουν τον αγώνα του νερού

κόντρα στην ανομβρία.

 

Πλημμυρισμένο σκοτάδι

Ο πατέρας δεν βάζει

τα καλά του την πρωτοχρονιά.

Φορά ένα γκρίζο σκούροι πόλο

που του δώρισε ο φίλος μου.

Φυτεύει λεβάντες και μονολογεί.

Κάνουμε τους χαρούμενους

μα είμαστε πολύ λυπημένοι.

Θα μείνουμε λιγότεροι.

Τα πέντε κενά βάζα

στον τάφο της γιαγιάς

εντείνουν την αγωνία μας.

Ευτυχώς η χρονιά

τέλειωσε με πλημμύρα.

 

Το ταξίδι των νεκρών

Οι νεκροί δεν πηγαίνουν στον ουρανό∙

ακολουθούν υπόγεια σήραγγα

προς τη θάλασσα.

Ας επιβάλει μια θρησκεία

μεταθανάτιο κολύμπι.

Κανείς δεν θα το αρνηθεί.

Ας είναι στα ρηχά,

να τους θυμίζει τα παιδικά τους χρόνια.

Στη μέριμνα για τους νεκρούς Θεέ

καιρός να προνοήσεις

για ένα κουβάδακι.