
Το νέο Σύµφωνο Μετανάστευσης υιοθετεί, πίσω από τον «εξορθολογισµό της διαδικασίας ασύλου», ένα σύστηµα φυλάκισης των προσφύγων σε κλειστά κέντρα, για διάστηµα που µπορεί να φτάσει µέχρι και τους έξι µήνες και διαδικασίες γρήγορης επιστροφής αν προέρχονται από ασφαλείς τρίτες χώρες. Ως τέτοιες θεωρούνται σχεδόν όλες οι χώρες από τις οποίες προέρχονται οι προσφυγικές ροές, µε πρώτη και καλύτερη την Τουρκία, αλλά και χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές και όλες τις χώρες του Μαγκρέµπ.
Η τελική πρόταση εγκρίθηκε παρά τις αρνητικές ψήφους της Πολωνίας και της Ουγγαρίας και την αποχή της Μάλτας, της Λιθουανίας, της Σλοβακίας και της Βουλγαρίας.
Η άρνηση Πολωνών και Ούγγρων αφορά κυρίως το σκέλος της «αλληλεγγύης», που υποχρεώνει όλα τα κράτη-µέλη να επιλέξουν αν θα φιλοξενήσουν πρόσφυγες ή θα εξαγοράσουν αυτή την υποχρέωση µε 20.000 ευρώ το κεφάλι. Πέραν του κυνισµού αυτού του µέτρου και του αν και πώς οι χώρες που δεν βρίσκονται στην «πρώτη γραµµή» θα συµµορφωθούν, υπάρχει και το ερώτηµα τι θα γίνει µε αυτούς τους ανθρώπους µακροπρόθεσµα. Ανοικτό παραµένει ακόµα το πώς θα καθοριστεί ο αριθµός των µετεγκαταστάσεων αυτών ανά χώρα.
Το βασικό ερώτηµα ωστόσο που προκύπτει είναι αν οι χώρες της πρώτης γραµµής ουσιαστικά αποδέχονται να µετατραπούν σε ένα προσωρινό κρατητήριο για πρόσφυγες, παζαρεύοντας απλώς, το ποσό που θα πληρώνουν ανά κεφαλή οι χώρες, που δεν θα αποδέχονται τη µετεγκατάσταση στο έδαφός τους. Πηγές στις Βρυξέλλες δηλώνουν ότι ήδη παρασκηνιακά κάποιες χώρες (όπως η Αυστρία ή η Κροατία) δηλώνουν έτοιµες να πληρώσουν αν χρειαστεί και κάτι παραπάνω, προκειµένου να µη φύγουν από τη χώρα άφιξης οι πρόσφυγες.
Αριστερά: Η µεταναστευτική πολιτική της ΕΕ σκοτώνει ανθρώπους!
Καταγγέλλοντας την προτεινόµενη από τους υπουργούς της ΕΕ de facto κατάργηση του δικαιώµατος στο άσυλο στην ΕΕ, η ευρωβουλευτής της Αριστεράς Cornelia Ernst λέει ότι η ΕΕ «έχει γίνει συνεργός στην επικίνδυνη ακροδεξιά ατζέντα στην Ευρώπη. Πρόκειται για µια ιστορική οπισθοδρόµηση, µια επαίσχυντη προδοσία της ευρωπαϊκής ιστορίας».
Οι προτεινόµενες αλλαγές από το Συµβούλιο δεν έχουν καµία σχέση µε την αλληλεγγύη. «Η διαιώνιση των ρατσιστικών συναισθηµάτων και η κατοχύρωσή τους στο νόµο είναι απαράδεκτη και θα ενθαρρύνει ένα εντεινόµενο περιβάλλον εχθρότητας και διακρίσεων που θα διαβρώσει περαιτέρω τις αξίες πάνω στις οποίες η ΕΕ ισχυρίζεται ότι οικοδοµείται», καταλήγει η Ernst.
Η Αριστερά στέκεται δίπλα σε όσους αναζητούν προστασία και σε αυτούς που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώµατα ενάντια σε αυτά τα δρακόντεια µέτρα. Καλούµε την ΕΕ και τα κράτη-µέλη της να σεβαστούν το διεθνές δίκαιο, να οικοδοµήσουν µια δίκαιη, βασισµένη στα δικαιώµατα προσέγγιση των διαδικασιών ασύλου µε επίκεντρο όσους αναζητούν προστασία.
Πρόσφατα, ευρωβουλευτές της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών βρέθηκαν στη Λαµπεντούζα για να αξιολογήσουν τις προκλήσεις έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο.
Η Cornelia Ernst επισκέφθηκε επίσης το Aurora, το σκάφος που λειτουργεί η Sea-Watch, το οποίο έχει ακινητοποιηθεί στο νησί Lampedusa από τις 14 Ιουνίου µετά τη διάσωση 39 ατόµων. Ο λόγος που έδωσαν οι Αρχές ήταν ότι το πλήρωµα του πλοίου αγνόησε το διάταγµα κατά της διάσωσης της κυβέρνησης Μελόνι.
Το διάταγµα αυτό «θα µπορούσε να έχει σηµαντικό αντίκτυπο στο δικαίωµα στη ζωή που κατοχυρώνεται στο Χάρτη των Θεµελιωδών ∆ικαιωµάτων», τονίζει η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς τον Επίτροπο Johansson. Όπως σηµειώνει, «τα πλοία διάσωσης υποχρεώνονται να κατευθύνονται αµέσως σε ένα καθορισµένο ιταλικό λιµάνι µετά από κάθε διάσωση, ενώ άλλοι άνθρωποι µπορεί να βρίσκονται σε κίνδυνο στη θάλασσα και να χρειάζονται διάσωση».
Η Cornelia Ernst σηµείωσε ότι: «Έχουν περάσει 10 χρόνια από τότε που η ΕΕ είπε “ποτέ ξανά” µετά το ναυάγιο της Λαµπεντούζα, αλλά λίγα έχουν αλλάξει. Οι δεξιές και συντηρητικές δυνάµεις σε ολόκληρη την ΕΕ τροφοδοτούν το φόβο για να κερδίσουν ψήφους. Η ΕΕ έχει ξοδέψει δισεκατοµµύρια ευρώ για να οχυρώσει µε βίαιο τρόπο τα σύνορά της και να γεµίσει τις τσέπες πολέµαρχων, πολιτοφυλακών και δικτατοριών για να κρατήσει τους ανθρώπους έξω αντί να παρέχει ασφαλή και νόµιµη πρόσβαση στην ΕΕ ή να εκπληρώσει το καθήκον της να σώσει ζωές στη θάλασσα. Αντίθετα, ποινικοποιούν την έρευνα και τη διάσωση πολιτών.
Πύλος, Κούτρο, Λαµπεντούζα: η µεταναστευτική πολιτική της ΕΕ σκοτώνει ανθρώπους εδώ και χρόνια!»
