Του Λεόντιου Φιλοθέου
Εξήγγειλε διάγγελμα για τη διαφθορά. Ναι, ο Νίκος Αναστασιάδης. Αν μη τι άλλο είναι μια ένδειξη ότι έχουμε αστείρευτο χιούμορ.
Και το διάγγελμα συνοψίζεται εκ του αποτελέσματος, περίπου ως εξής:
Φταίει η διαστρέβλωση των γεγονότων. Φταίει η ενορχηστρωμένη προσπάθεια να πλήξουν το κύρος του αγωνιστή και πατριώτη Προέδρου μας. Ο πατριωτισμός άλλωστε, πάντα πάει με όλα. Φταίνε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, φταίει και η ψιθυρολογία. Φταίνε οι γκεμπελικές μέθοδοι! Εδώ φτάσαμε, να επικαλείται ο Νίκος Αναστασιάδης τον Γκέμπελς.
Φταίνε τα ψέματα. Φταίνε οι φήμες. Φταίνε τα fake news. Φταίει η λασπολογία. Κάποια στιγμή κάτι είπε και για τους οπαδούς του Τραμπ. Φταίνε άραγε και αυτοί για τη διαφθορά στον τόπο μας; Φταίει μας είπε και η χειραγώγηση. Φταίει η πλεκτάνη που στήθηκε- είναι και θύμα βλέπετε.
Φταίει η αντιπολίτευση που τα μεγαλοποιεί, η Βουλή, η Ελεγκτική Υπηρεσία. Φταίνε και κάποιοι δημοσιογράφοι. Σε γενικές γραμμές φταίνε οι άλλοι. Φταίμε εμείς, φταίτε εσείς, φταίει κι ο Χατζηπετρής.
Τέλος, φταίει και η διαφθορά μας είπε, από αρχαιοτάτων χρόνων. Ξανά. Από αρχαιοτάτων χρόνων. Διότι ως γνωστό κι ο Περικλής κατά το δικό του χρυσό αιώνα, έμπαινε στα τζετ του φίλου Σαουδάραβα συν γυναιξί, τέκνοις, γαμπρών και εγγονών και πήγαινε δωρεάν διακοπές για τρέλες στις Σεϋχέλλες.
Στο κλείσιμο, είπε, ότι αναλαμβάνει κάτι ευθύνες. Έτσι, στον αέρα τις αναλαμβάνει. Όχι στην πράξη. Γιατί αν αναλάμβανε τις ευθύνες του για το διασυρμό της χώρας μας στο εξωτερικό, για τη σταθερή επιδείνωση στο δείκτη διαφθοράς, για όλα αυτά που βλέπουν διαρκώς το φως της δημοσιότητας, θα ήταν ήδη στο σπίτι του.
Και το διάγγελμά του θα έπρεπε να είναι μονολεκτικό: Παραιτούμαι.
Ο Νίκος Αναστασιάδης όμως, μας είπε ότι έχουμε σοβαρότερα προβλήματα όπως η πανδημία, και κάπου εκεί έβαλε και τελεία, έβαλε και παύλα. Κούππα άπαννη.
Την ίδια ώρα για την απόλυτη σύγκρουση συμφέροντος και τη διαπλοκή ούτε λόγος.
Για το γεγονός ότι ξεχείλωσαν το επενδυτικό πρόγραμμα τόσο πολύ ώστε σε αυτό να χωράει ο Μαλαισιανός Τζο Ταεκ Λόου μαζί με αυτόν και όλοι οι δικτάτορες της Καμπότζης, ούτε λόγος.
Για το γεγονός ότι στην πώληση διαβατηρίων εμπλέκονται έμμεσα ή άμεσα γραφεία υπουργών του που στη συνέχεια δίνουν και τις εγκρίσεις, ούτε λόγος.
Για το γεγονός ότι οι δικές του θυγατέρες πουλούσαν διαβατήρια, οι γαμπροί σπίτια, διαμερίσματα και αυτοκίνητα, η ανιψιά και ξαδέρφη – με απόσπαση- έκοβε κι έραβε στις εγκρίσεις, και ο ίδιος ως στοργικός σύζυγος, πατέρας, παππούς, πεθερός και θείος έδινε την έγκριση ως Πρόεδρος του κράτους, την ιθαγένεια του οποίου πουλούσαν, ούτε λόγος.
Αυτό δεν είναι κράτος. Είναι οι Οικογενειακές Ιστορίες.
Πάλι καλά να λέμε, που την εβδομάδα που μας πέρασε έκανε την εμφάνισή του ο όνομα-και-πράγμα Χρυσόστομος ο Β’ κι έβαλε τα πράγματα στη θέση τους:
«Πρόεδρε να σταματήσουμε όλοι να κλέβουμε, βάζω και τον εαυτό μου μέσα»
Αν μη τι άλλο, το παραδέχονται μόνοι τους.
Υστερόγραφο: Τώρα που το ξαναδιαβάζω, από την οικογένεια λείπει μόνο ο Νονός. Λείπει;
Aκολουθήστε μας στο Google News
