H προδοσία της 15ης Ιουλίου 1974, η αλήθεια που δεξιά και η ακροδεξιά επιμένουν να την αρνούνται

«Για να δικαιωθεί ο τόπος μας, για να κλείσουν οι πληγές και να σωθεί η Κύπρος πρέπει να μάθουμε από το παρελθόν. Πρέπει να βρούμε το θάρρος, να πούμε την αλήθεια. Δυστυχώς η δεξιά και η ακροδεξιά επιμένουν να την αρνούνται» δήλωσε μεταξύ άλλων ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ στην Ολομέλεια της Βουλής για καταδίκη των μαύρων επετείων του πραξικοπήματος και της εισβολής.

Ο κ. Κυπριανού τόνισε επίσης ότι η όποια προσπάθεια διαστρέβλωσης ή παρασιώπησης του τι έγινε το 1974 είναι τεράστια πρόκληση. Προκαλεί την ίδια την Ιστορία. Προκαλεί τη μνήμη των όσων έζησαν τα γεγονότα.

Αναλυτικά ολόκληρη η ομιλία του κ. Άντρου Κυπριανού στην Ολομέλεια της Βουλής:

Τιμούμε σήμερα όσους αντιστάθηκαν για να μην περάσει ο φασισμός. Όσους υπερασπίστηκαν την ελευθερία και την αξιοπρέπεια της Κύπρου και του λαού μας. Τιμούμε αυτούς που δεν έσκυψαν το κεφάλι στην προδοσία και στο έγκλημα της ΕΟΚΑ Β’ και της Χούντας των Αθηνών. Τιμούμε σήμερα ζώντες και νεκρούς που επαγρυπνούσαν και γέμιζαν τις πλατείες για να υπερασπιστούν τη δημοκρατία.  Ζώντες και νεκρούς που έτρεξαν στην πρώτη γραμμή να υπερασπιστούν την Κύπρο, λιγοστοί και άοπλοι μπροστά στα πανίσχυρα στρατεύματα της εισβολής.

Για να δικαιωθεί ο τόπος μας, για να κλείσουν οι πληγές και να σωθεί η Κύπρος πρέπει να μάθουμε από το παρελθόν. Πρέπει να βρούμε το θάρρος, να πούμε την αλήθεια. Δυστυχώς η δεξιά και η ακροδεξιά επιμένουν να την αρνούνται. Επιμένουν να αρνούνται να μιλήσουν για τις ευθύνες του ιμπεριαλισμού, του εθνικισμού, της Χούντας, τις ευθύνες της γριβικής ΕΟΚΑ Β΄ και τα εγκλήματα της. Αρνούνται να μιλήσουν για την προδοσία, άρα και για τους προδότες, που άνοιξαν την πόρτα στην τουρκική εισβολή. Αυτό προσβάλει τη θυσία των ηρώων, θρέφει την αδικία που ένιωσαν στο πετσί τους οι χαροκαμένες οικογένειες και οι χιλιάδες πρόσφυγες που ξεριζώθηκαν και ακόμα περιμένουν να γυρίσουν. Ακόμα χειρότερα, δίνει έδαφος στον εθνικισμό να επιστρέψει για να αποτελειώσει το έγκλημα του.

Το 1974 ο λαός μας προδόθηκε. Και από τα έξω και από τα μέσα. Αυτή είναι η αλήθεια. Πιστοποιημένη από το Πόρισμα για το Φάκελο της Κύπρου που συντάχθηκε με βάση τις καταθέσεις πολλών πρωταγωνιστών που πέρασαν από την Επιτροπή. Αυτή την αλήθεια την έζησε στο πετσί του ο λαός μας.

Γι’ αυτό και η όποια προσπάθεια διαστρέβλωσης ή παρασιώπησης του τι έγινε το 1974 είναι τεράστια πρόκληση. Προκαλεί την ίδια την Ιστορία. Προκαλεί τη μνήμη των όσων έζησαν τα γεγονότα.

Η ιστορική αλήθεια είναι αδιαμφισβήτητη. Την κύρια ευθύνη για την τραγωδία του 1974 την έχει ο αμερικανονατοϊκός ιμπεριαλισμός. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ήθελαν την Κύπρο ως κατασκοπευτική βάση∙ ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο και ορμητήριο. Για να εξυπηρετηθεί αυτός ο στόχος, εκπονούνταν διχοτομικά σχέδια από τη δεκαετία του 1960.

Το πώς φτάσαμε στο 1974 είναι γνωστό. Ούτε οι γεωστρατηγικοί στόχοι υποταγής της Κύπρου στα νατοϊκά συμφέροντα, ούτε οι επεκτατικοί τουρκικοί υπολογισμοί θα είχαν πετύχει αν δεν υπήρχαν πρόθυμοι δούρειοι ίπποι για να τους υλοποιήσουν. Η Χούντα των Αθηνών και η γριβική ΕΟΚΑ Β, έπαιξαν αυτό το ρόλο. Κανένας από όλα αυτά τα πρωτοπαλίκαρα της εθνικοφροσύνης δεν ξύπνησαν το πρωί της 15ης Ιουλίου και άρπαξαν «αυθόρμητα» τα όπλα για να ανατρέψουν το Μακάριο «παρασυρμένοι από το ενωτικό όραμα», όπως αρέσκονται να λένε όσοι νιώθουν άβολα κάθε Ιούλιο. Ήταν συνειδητά στρατευμένοι στην προετοιμασία του πραξικοπήματος, αδιαφορώντας αν αυτό θα άνοιγε την κερκόπορτα να περάσει ο τουρκικός στρατός. Το πραξικόπημα σχεδιαζόταν συνειδητά και προετοιμαζόταν μεθοδικά χρόνια πριν. Στόχος ήταν η ανάληψη της εξουσίας και η εξουδετέρωση του Μακαρίου και του ρόλου του ΑΚΕΛ. Για τους εθνικόφρονες ήταν πιο σημαντικό να καταστραφεί το ΑΚΕΛ από το να σωθεί η πατρίδα. Το αντιμακαριακό, αντικομμουνιστικό ντελίριο της ΕΟΚΑ Β΄ κορυφώθηκε με εγκλήματα και δολοφονίες.

Η προδοσία της 15ης του Ιούλη έδωσε στην Τουρκία το «φύλλο συκής» για να εισβάλει στην Κύπρο και να καταλάβει το 40% σχεδόν της πατρίδας μας.  Τα συρματοπλέγματα χάραξαν βαθιά το κορμί του Νησιού μας. Ο λαός μας καταδικάστηκε από τότε στη διαίρεση. Στην προσφυγιά και στο ξεριζωμό.

Τα χρόνια πέρασαν, όμως οι πληγές δεν έκλεισαν. Ούτε πρόκειται να κλείσουν όσο υπάρχουν συρματοπλέγματα, οδοφράγματα, πρόσφυγες, παθόντες, εγκλωβισμένοι, λείψανα αγνοουμένων άταφα. Πότε θα λάμψει η δικαιοσύνη; Πότε θα δικαιώσουμε το αίμα που χύθηκε; Πότε θα κλείσουν οι πληγές για να ανθίσει το χαμόγελο στα χείλη του πολύπαθου κυπριακού λαού;

Μόνο όταν κλείσουμε μια για πάντα τα συρματοπλέγματα μέσα στα μουσεία. Όταν καταφέρουμε να ρίξουμε τα οδοφράγματα. Όταν ανοίξουμε το δρόμο για να ζήσει ο λαός μας ενωμένος σε μια πατρίδα. Όταν κλείσουμε την πόρτα στη διχοτόμηση. Η διχοτόμηση ήταν ο στόχος όσων διέταξαν το έγκλημα σε βάρος της Κύπρου. Δεν μπορεί σήμερα να είναι επιλογή. Οι πληγές θα κλείσουν μόνο όταν δούμε την αλήθεια κατάματα, την παραδεχτούμε και αντιμετωπίσουμε την κατάσταση με πατριωτισμό, ρεαλισμό, προσγειωμένα και χωρίς φαντασιώσεις.

Δυστυχώς οι χειρισμοί που έγιναν τα τελευταία χρόνια έφεραν την Κύπρο σε χειρότερη θέση. Είναι γεγονός ότι η Τουρκία κλιμακώνει την προκλητικότητα και την επιθετικότητα της. Καθίσταται ολοένα και πιο επικίνδυνη για ολόκληρη την περιοχή. Το ερώτημα είναι εμείς τι κάναμε για να τη δυσκολέψουμε; Πώς την εκθέσαμε στα μάτια της διεθνούς κοινότητας; Δυστυχώς η Τουρκία όχι μόνο δεν εκτέθηκε αλλά και αποενοχοποιήθηκε, ενώ οι εταίροι μας την χαϊδεύουν. Έστω και τώρα η Κυβέρνηση χρειάζεται να εγκαταλείψει τις αυταπάτες. Να αξιοποιήσει τον προδιαγραφόμενο διάλογο ΕΕ-Τουρκίας προς όφελος μας, προκειμένου να αναχαιτίσουμε την τουρκική επιθετικότητα και να προωθήσουμε τη λύση του Κυπριακού. Να είμαστε και να φαινόμαστε έτοιμοι να επαναρχίσουμε διαπραγματεύσεις  από το σημείο που είχαν διακοπεί.

Στόχος και προτεραιότητα μας πρέπει να είναι η λύση του Κυπριακού. Λύση όπως την έχουμε συμφωνήσει με τη διεθνή και την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, βασισμένη στα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και στο συμφωνημένο πλαίσιο. Λύση που θα επανενώνει τον τόπο και το λαό μας, τους θεσμούς και την οικονομία. Λύση που θα απαλλάσσει τον τόπο μας από τα συρματοπλέγματα, τα οδοφράγματα και τους ξένους στρατούς.   Λύση που θα ανοίγει το δρόμο της συμβίωσης του λαού μας σε ενωμένο Κράτος- συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, με μια κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα, χωρίς εγγυήσεις και παρεμβατικά δικαιώματα. Λύση με πολιτική ισότητα όπως προνοείται από τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.

Σ’ αυτή την προσπάθεια έχουμε πλήρη επίγνωση των δυσκολιών που θα συναντήσουμε. Η Τουρκία είναι ισχυρή χώρα που δεν σέβεται το Διεθνές Δίκαιο. Αν όμως παραιτηθούμε από τον στόχο μας εξαιτίας των δυσκολιών που ξέρουμε ότι θα προκύψουν τότε μοιραία θα οδηγηθούμε στη διχοτόμηση αφού όσο περνά ο χρόνος τόσο πιο κοντά έρχεται.

Ο δρόμος προς τη λύση θα είναι στρωμένος από αγκάθια. Αν όμως καταφέρουμε να τον διαβούμε, θα φτάσουμε στην ποθούμενη λύση. Λόγω των δυσκολιών που θα αντιμετωπίσουμε δεν επιτρέπονται λάθη και αντιφάσεις. Δεν επιτρέπονται παλινδρομήσεις. Απαιτείται προσήλωση στο στόχο και ξεκάθαρο μυαλό. Καλή προετοιμασία και αξιοποίηση στο έπακρο του δίκαιου του αγώνα μας.

Μέχρι τη διεξαγωγή της εκλογικής διαδικασίας στην τουρκοκυπριακή κοινότητα δεν θα επαναρχίσουν διαπραγματεύσεις. Σε όλο αυτό το διάστημα ο κ. Αναστασιάδης επιβάλλεται να κινηθεί προς δύο κατευθύνσεις. Να αναλάβει πρωτοβουλίες έτσι ώστε αμέσως μετά να επαναρχίσουν ουσιαστικές διαπραγματεύσεις για δίκαιη, υπό τις περιστάσεις, λειτουργική και βιώσιμη λύση του Κυπριακού.

Επίσης με τη ρητορική που θα αναπτύσσει χρειάζεται να καλλιεργεί την ανάγκη για λύση, συμφιλίωση ειρήνη και επανένωση. Να προετοιμάζει όλους τους Κύπριους να στηρίξουν την προσπάθεια για λύση.

Εμείς και όλοι όσοι αγωνίζονται για την ειρήνη έχουμε όραμα για την Κύπρο του αύριο. Έχουμε όραμα για μια επανενωμένη ομοσπονδιακή Κύπρος, φάρο και παράδειγμα για όλο τον κόσμο. Προσδοκούμε ότι θα είναι σύγχρονο πρότυπο αρμονικής συμβίωσης δύο κοινοτήτων διαφορετικής εθνικότητας, γλώσσας και θρησκείας που θα συνδιαχειρίζονται το κοινό τους κράτος. Θα είναι χώρα που θα έχει καταφέρει να διώξει τους στρατούς και θα διοχετεύει όλες της τις δυνάμεις και τους πόρους στις κοινωνικές επενδύσεις και στην οικονομική ανάπτυξη.

Σε αυτή την Κύπρο θέλουμε να ζήσουν οι επόμενες γενιές και δεν θα σταματήσουμε να παλεύουμε μέχρι να κάνουμε το όραμα πράξη.

Σήμερα τιμούμε το ποτάμι του αίματος που χύθηκε στην κυπριακή γη για την ελευθερία, τη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια της πατρίδας και του λαού μας. Τιμούμε τους πραγματικούς ήρωες. Αυτούς που δεν δειλίασαν. Αυτούς που αρνήθηκαν να εκτελέσουν τις διαταγές του φασισμού και το πλήρωσαν με τη ζωή τους. Αυτούς που αντιστάθηκαν στα καλάσνικωφ και το πλήρωσαν με το αίμα τους μέσα στους Αστυνομικούς Σταθμούς, στις Κεντρικές Φυλακές, μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, έξω στο δρόμο, μέσα στα νεκροταφεία, πάνω από τους ανοιχτούς τάφους των ηρώων μας. Σήμερα τιμούμε τους χιλιάδες πατριώτες που τους έστειλαν άοπλους και προδομένους να πολεμήσουν στην πρώτη γραμμή. Τιμούμε τους χιλιάδες συμπατριώτες μας που τους μάτωσε ο πόλεμος, που τους χάραξε η προσφυγιά και ο ξεριζωμός, που τους ξερίζωσαν την καρδιά οι φωτογραφίες των αγνοούμενων.

Η καλύτερη τιμή για όλους αυτούς είναι η μνήμη που γίνεται συνείδηση. Συνείδηση για αγώνα μέχρι τη δικαίωση της Κύπρου μας. Μέχρι που να ξημερώσει η μέρα της επανένωσης και της ειρήνης.