H βία το υπ’ αριθμόν ένα ζήτημα που απασχολεί Ε/κ και Τ/κ γυναίκες

Τα θέματα της βίας κατά των γυναικών (σωματική και ψυχολογική) είναι πρωταρχικής σημασίας για τις γυναίκες και στις δύο κοινότητες κατέδειξε έρευνα του Εθνικού Μηχανισμού για τα Δικαιώματα της Γυναίκας σε ό,τι αφορά τις αντιλήψεις και τη θέση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων γυναικών. Η έρευνα παρουσιάστηκε σε διάσκεψη Τύπου την Τρίτη, από την Επίτροπο Ισότητας των Φύλων Ιωσηφίνα Αντωνίου, παρουσία του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως.

Όπως αναφέρεται σε δελτίο Τύπου που στάληκε στα ΜΜΕ, στόχος της έρευνας ήταν η διερεύνηση της θέσης της γυναίκας, των αντιλήψεων, προσδοκιών και εμπειριών τόσο των Ελληνοκυπρίων, όσο και των Τουρκοκυπρίων γυναικών σε ό,τι αφορά προσωπικά, επαγγελματικά και πολιτικά θέματα. Στην έρευνα που διενεργήθηκε τον Νοέμβριο του 2017, ρωτήθηκαν γυναίκες 18 χρονών και άνω, 350 Ελληνοκύπριες και 355 Τουρκοκύπριες.

Με βάση τα ευρήματα, όπως αναφέρεται στο δελτίο Τύπου, η προσωπική οικονομική ανεξαρτησία και η πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι επίσης θέματα που άπτονται των ανησυχιών των γυναικών και των δύο κοινοτήτων.

Η ισότιμη πρόσβαση στις ευκαιρίες κατάρτισης και στην ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής είναι επίσης σημαντικοί τομείς ανησυχίας, κάπως περισσότερο μεταξύ των Ελληνοκυπρίων παρά των Τουρκοκυπρίων γυναικών.

Σε γενικές γραμμές, η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών και από τις δύο κοινότητες ισχυρίζονται ότι είναι ικανοποιημένες από τη ζωή τους γενικά, με ιδιαιτέρως υψηλά επίπεδα ικανοποίησης όσον αφορά την ελευθερία να κάνουν αυτά που επιλέγουν με τη ζωή τους, την επαγγελματική τους ζωή και το βιοτικό επίπεδο. Αυτό αντικατοπτρίζεται περαιτέρω στην αντίληψη ότι η θέση των γυναικών στην κοινωνία βελτιώνεται συνολικά (περισσότερες από τρεις στις τέσσερις Ελληνοκύπριες γυναίκες και περίπου δύο στις τρείς Τουρκοκύπριες γυναίκες αναφέρουν αυτό).

Αντιθέτως, παρατηρείται αξιοσημείωτη διαφορά όσον αφορά την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και την αναγνώριση δεξιοτήτων, ικανοτήτων και προσόντων, σε σχέση με τις οποίες οι Ελληνοκύπριες γυναίκες είναι σημαντικά πιο ικανοποιημένες από τις αντίστοιχες Τουρκοκύπριες.

Παρά τα γενικά θετικά επίπεδα προσωπικής ικανοποίησης, υπάρχει σαφώς ένα κενό σε σχέση με το βαθμό στον οποίο οι γυναίκες θεωρούν ότι αντιμετωπίζονται ως ίσες, με λιγότερες από τρεις στις πέντε Ελληνοκύπριες γυναίκες και μόλις περίπου δύο στις πέντε Τουρκοκύπριες γυναίκες να ισχυρίζονται ότι αντιμετωπίζονται εξίσου με τους άνδρες προκειμένου να εκπληρώσουν πλήρως τις δυνατότητές τους.

Κατ’ επέκταση, αυτό αντικατοπτρίζεται σε σχετικά χαμηλά επίπεδα ικανοποίησης όσον αφορά στις ευκαιρίες που προσφέρονται στις γυναίκες σε ένα φάσμα τομέων, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία των γυναικών θεωρεί ότι προσφέρονται επαρκείς ευκαιρίες όσον αφορά στη συμμετοχή σε φιλανθρωπικές οργανώσεις ή ΜΚΟ οργανώσεις, μια σημαντικά χαμηλότερη μερίδα είναι ικανοποιημένη με ευκαιρίες που σχετίζονται με τη συμμετοχή στην πολιτική, να κατέχουν διευθυντικές θέσεις ή να εκπροσωπούνται σε επαγγελματικούς φορείς, ιδιαίτερα ανάμεσα στις Ελληνοκύπριες.

Επιπλέον, οι γυναίκες και από τις δύο κοινότητες αναφέρουν μια σειρά από αρνητικές εμπειρίες κατά τη διάρκεια του τελευταίου ενός έτους, ιδίως σε σχέση με το γεγονός ότι έπρεπε να θυσιάσουν ένα προσωπικό ενδιαφέρον ή ένα χόμπι λόγω έλλειψης προσωπικού χρόνου. Για τις Ελληνοκύπριες γυναίκες αυτό φαίνεται να συνδέεται εν μέρει με το γεγονός ότι δεν έχουν κάπου να αφήσουν τα παιδιά τους, ενώ για τις Τουρκοκύπριες γυναίκες το επιπλέον στοιχείο της έλλειψης ενθάρρυνσης από άλλο μέλος της οικογένειας μπορεί επίσης να έχει κάποιο ρόλο.

Το ζήτημα της έλλειψης προσωπικής οικονομικής ανεξαρτησίας είναι επίσης σημαντικό, με περισσότερες από δύο στις πέντε Ελληνοκύπριες γυναίκες και σχεδόν τρεις στις πέντε Τουρκοκύπριες γυναίκες να ισχυρίζονται ότι έπρεπε να ζητήσουν χρήματα από άλλο μέλος της οικογένειας για να καλύψουν προσωπικά έξοδα.

Οι πιο σαφείς διαφορές ανάμεσα στις δύο κοινότητες έγκεινται σε γενικές αντιλήψεις όσον αφορά τη θέση των γυναικών. Οι Τουρκοκύπριες γυναίκες έχουν μια σημαντικά υψηλότερη πεποίθηση ότι ορισμένοι τύποι εργασίας πρέπει να γίνονται μόνο από γυναίκες και άλλοι μόνο από τους άνδρες, και ότι είναι δίκαιο για τις γυναίκες να περνούν περισσότερο χρόνο στο σπίτι και για τους άνδρες για να φέρνουν στο σπίτι το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος.

Ομοίως, οι Τουρκοκύπριες γυναίκες τείνουν περισσότερο να πιστεύουν ότι οι γυναίκες ανταμείβονται εξίσου στην εργασία και είναι πιο ειλικρινείς από τους άνδρες. Αντίθετα, οι Ελληνοκύπριες γυναίκες αντιλαμβάνονται σαφώς ότι βρίσκονται σε καλύτερη θέση στην κοινωνία σε σύγκριση με την κατάσταση των Τουρκοκυπρίων γυναικών.

Η εξέλιξη του Κυπριακού κατατάσσεται στα χαμηλότερα επίπεδα σημαντικών ζητημάτων ανησυχίας για τις γυναίκες και των δύο κοινοτήτων. Μεταξύ των Τουρκοκυπρίων γυναικών, αυτό αντικατοπτρίζεται σε χαμηλά επίπεδα ανησυχίας ως προς το αν θα επιλυθεί το Κυπριακό. Αντιθέτως, η λύση στο πρόβλημα χαρακτηρίζεται σαν μεγάλης σημασίας από τις Ελληνοκύπριες. Και στις δύο κοινότητες οι απαντήσεις των γυναικών ήταν περίπου οι ίδιες σε σχέση με το αν οι γυναίκες μπορούν να συνεισφέρουν περισσότερο από τους άνδρες ή να επωφεληθούν από μια λύση στο Κυπριακό.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy