2020 σ’ ευχαριστούμε!

Του Τάσου Περδίου

Αν δεν είσαι αρνητής, ψεκασμένος, συνωμοσιολόγος, μίζερος και ισοπεδωτικά μονόβουλος, μπορείς να δεις και τα θετικά που μας άφησε το 2020. «Παρά να καταριέσαι το σκοτάδι, άναψε ένα κερί», λέει μια παροιμία που έλκει την καταγωγή της από την Κίνα, όπως και ο καταραμένος ιός που έκανε άνω κάτω τις ζωές μας.

Μαζί του, ο κορονοϊός έφερε και την επιβεβαίωση ότι τα θαύματα στις ζωές των ανθρώπων δεν τα φέρνουν τα πνεύματα που κάθονται στα συννεφάκια, ούτε οι εικόνες που δακρύζουν, ούτε τα ευχέλαια, ούτε η κάθε λογής μεταφυσική ανοησία.  Τα θαύματα τα φέρνει η επιστήμη και εν προκειμένω η εργασία λαμπρών μυαλών της ανθρωπότητας, που έκανε εφικτό μέσα σε ένα χρόνο να έχουμε εμβόλιο για έναν εχθρό που είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί με άλλον τρόπο.

Ανάμεσα στις απανωτές τραγωδίες του περασμένου χρόνου, όπως ο θάνατος του Ντιέγκο Μαραντόνα, του μεγαλύτερου ποδοσφαιριστή που γέννησε το είδος του ανθρώπου και μοναδικού ποδοσφαιριστή που ήταν πραγματικά κάτι περισσότερο από ένας απλός παίκτης, απαλλαχθήκαμε από το φαινόμενο Ντόναλντ Τραμπ. Χωρίς να τρέφουμε αυταπάτες για την πολιτική των ΗΠΑ, που θα συνεχίσουν να είναι ο μεγαλύτερος ληστής και δολοφόνος στη γη, ο κόσμος θα είναι σίγουρα ένα καλύτερο μέρος χωρίς τόση εξουσία συγκεντρωμένη στα χέρια ενός ανθρώπου αμφιβόλου ψυχικής ισορροπίας, χώρια από όλα τα άλλα κουσούρια. Αν μη τι άλλο, δεν θα έχουμε στη θέση του πλανητάρχη έναν απροκάλυπτο θαυμαστή της Κου Κλουξ Κλαν.

Στα αμιγώς δικά μας, η ρήση «ουδέν κακόν αμιγές καλού» ταιριάζει γάντι στην κυβέρνηση Νίκου Χρυσάνθου Αναστασιάδη και ΔΗΣΥ. Μέσα στο 2020 έμαθαν όλοι, εκτός από τους κλινικά ηλίθιους και όσους απλώς εθελοτυφλούν, ποιοι ακριβώς μας κυβερνούν από το 2013 και εντεύθεν. Και αυτό είναι άκρως θετικό αν θέλει κάποιος να σταθμίσει πόση σημασία έχει η πολιτική τοποθέτηση και η ψήφος.

Από το 2020 βγαίνουμε σοφότεροι. Ξέρουμε πια ότι την ώρα που θεωρείς ότι δίνεις σε κάποιον την εξουσία για να κάνει τη ζωή σου καλύτερη, μπορεί αυτός ο κάποιος να πέσει τόσο χαμηλά, ώστε να χρησιμοποιεί αυτή την εξουσία για να πλουτίσει σε βαθμό αηδίας και εμετού μια διεφθαρμένη κλίκα, την ώρα που ο πολύς ο κόσμος παλεύει με το ημερολόγιο για να τα βγάλει πέρα. Το διεθνές ρεζιλίκι με τη βιομηχανία των «χρυσών» διαβατηρίων, οι αποκαλύψεις για τα χατιρικά ταξίδια του Προέδρου με τζετ Σαουδάραβα, στον οποίο δώσαμε καμιά σαρανταριά διαβατήρια ωσάν και είναι κουλούρια αρκατένα από το Όμοδος, οι γελοιωδέστατες «εξηγήσεις» που δόθηκαν, η αισχρή συμμετοχή υπουργών και του ίδιου του Προέδρου στην κατά συρροή παραχώρηση διαβατηρίων, τα οποία διευθετούσαν τα γραφεία πατεράδων, θυγατέρων, γιων, κουμπάρων και δεν συμμαζεύεται, το απίστευτο βίντεο του Al Jazeera, που έβαλε για πρώτη φορά ήχο και εικόνα στη συστημική διαφθορά στο υψηλότερο επίπεδο, όλα αυτά είναι παιδιά του 2020. Το οποίο είδαμε και πάθαμε μέχρι να φύγει. Αλλά φεύγοντας, αν μη τι άλλο, μας άνοιξε τα μάτια…