Το τελευταία (αυτά τουλάχιστον που είδαν το φως της δηµοσιότητας) περιστατικά βίας ή έστω ανάρµοστης συµπεριφοράς που εκτυλίχθηκαν σε σχολικούς χώρους µε πρωταγωνιστές µαθητές, καθηγητές και γονείς, πέραν της σοβαρότητας βέβαια των ίδιων των γεγονότων, έδωσαν για µια ακόµα φορά την ευκαιρία να διαπιστώσουµε τον στρουθοκαµηλισµό αυτών που είναι καθ’ ύλην υπεύθυνοι και αρµόδιοι.
Το Υπουργείο και οι υπηρεσίες του, οι εκπαιδευτικοί και αναµφίβολα οι οργανωµένοι γονείς. Σίγουρα είναι καταδικαστέα κάθε µορφή βίας και θα πρέπει οι πάντες να επιδεικνύουν ουσιαστική ανησυχία και να δραστηριοποιούνται µε τέτοιο τρόπο ώστε να προλαµβάνονται τέτοιου είδους περιστατικά, ιδιαίτερα όταν έχουν να κάνουν µε παιδιά.
Αυτό όµως που συµβαίνει κάθε φορά που βρισκόµαστε αντιµέτωποι µε κάποιο νέο περιστατικό βίας στους σχολικούς χώρους και ειδικότερα ο τρόπος µε τον οποίο αναδεικνύεται και αναλύεται µέσα από τα ΜΜΕ και τις κάθε προέλευσης αναφορές, δηλώσεις και εκτιµήσεις, δηµιουργεί ή θα πρέπει να δηµιουργεί κάποιους επιπλέον προβληµατισµούς. «Πρωτοφανές επεισόδιο», «σοκ και οργή» και διάφοροι άλλοι παρόµοιοι χαρακτηρισµοί και επίθετα πλαισιώνουν τις αναφορές και τα βιντεάκια που προβάλλονται από τα διάφορα κανάλια, τα οποία, δυστυχώς, τείνουν να εφαρµόσουν πρακτικές που ισχύουν στο facebook και άλλα µέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και το θέµα κρατείται «ζωντανό» αφού συνέχεια προκύπτουν «νέα συγκλονιστικά στοιχεία» και βέβαια είναι από τα θέµατα που «πουλούν».
∆εν ασχολούνται µε τις βασικές αιτίες που δηµιουργούν τη βία στους σχολικούς χώρους και προτιµούν να αφήνουν τους εµπλεκόµενους να λένε και να βγάζουν την αντιπαράθεσή τους, παρά να τους θέτουν επιτακτικά προ των δικών τους ευθυνών. Από την άλλη, οι αντιδράσεις τόσο του Υπουργείου Παιδείας όσο και άλλων φορέων σε τέτοιου είδους ζητήµατα αποδεικνύουν τον στρουθοκαµηλισµό που επικρατεί. Λες και τα όσα αρνητικά διαδραµατίζονται στα σχολεία είναι άγνωστα και όταν δηµοσιοποιηθούν προκαλούν έκπληξη και στενοχώρια. Κανένας όµως απ’ όλους αυτούς δεν τολµά να πει τα πράγµατα µε το όνοµά τους.
Να θέσει επιτακτικά το ζήτηµα της απαγόρευσης, όχι µόνο της χρήσης αλλά της µεταφοράς στο σχολείο από τους µαθητές κινητού τηλεφώνου που, αν έψαχναν το θέµα σε βάθος και επί της ουσίας, θα διαπίστωναν ότι αποτελεί πρόξενο πολλών κακών στους σχολικούς χώρους.
Κι ακόµα, µήπως είναι καιρός να κατανοήσουν όλοι ότι τον βασικό ρόλο στα σχολεία έχουν το Υπουργείο και οι εκπαιδευτικοί κι ότι κάπου θα πρέπει να περιοριστούν οι παρεµβάσεις των οργανωµένων γονιών;
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
