Της
Ελένης Κωνσταντίνου
Βαρυφορτωμένα προγράμματα, διαγωνίσματα, εξετάσεις, και πάλι διαγωνίσματα και πάλι εξετάσεις. Αγέλαστοι μαθητές μέσα σε σχολεία που μόνη τους έγνοια είναι ο βαθμός. Ο βαθμός στο διαγώνισμα, ο βαθμός στις εξετάσεις, ο βαθμός στις εξετάσεις για εισαγωγή στα πανεπιστήμια και πάει λέγοντας. 12 χρόνια γεμάτα με βαθμούς, 12 χρόνια γεμάτα με άγχος με ελάχιστο ελεύθερο χρόνο, αφού και αυτός που υπάρχει ενισχύεται με ιδιαίτερα μαθήματα.
Μέχρι και τις Κυριακές λειτουργούν πλέον τα ιδιωτικά φροντιστήρια, ακόμη και τις αργίες. Προχθές περνώντας έξω από ένα ιδιωτικό φροντιστήριο γινόταν χαμός.
Προφανώς και θα είχαν χθες κάποιο διαγώνισμα οι μαθητές και οι μαθήτριες, έτσι είχαν και επιπλέον μάθημα.
Τις επόμενες μέρες αναμένεται μάλιστα να ξεκαθαρίσει και το ζήτημα με τις εξετάσεις τετραμήνων. Ήδη το Υπουργείο Παιδείας έχει κάνει το σχεδιασμό του και είναι έτοιμο όπως έχει δηλώσει αρκετές φορές ο αρμόδιος υπουργός Κώστας Χαμπιαούρης να τις εφαρμόσει. Από την άλλη η πλειοψηφία των εμπλεκομένων, εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές ζητούν την αναστολή της εφαρμογής του θεσμού για ένα χρόνο. Όχι δηλαδή ότι αυτή η αναστολή αλλάζει και πολλά επί της ουσίας. Απλά κάποιοι μαθητές θα πάρουν αναβολή στο ρόλο του πειραματόζωου για το επόμενο έτος.
Θα πάρουν κάποιες ανάσες για να αρχίσουν να κυνηγούν βαθμούς πιο έντονα από την επόμενη χρονιά.
Δυστυχώς το «παιχνίδι» αυτό το βλέπουμε εδώ και χρόνια και δεν φαίνεται ότι πρόκειται να αλλάξει κάτι ουσιαστικό, αφού οι όποιες μεταρρυθμίσεις έχουν τον ίδιο κοινό παρανομαστή.
Μαθητές που όπως ομολογούν οι ίδιοι δέχονται την πίεση στο σχολείο, στο σπίτι με μόνο στόχο την εξασφάλιση κάποιας θέσης σε πανεπιστήμιο. Μαθητές που όπως ομολογούν οι ίδιοι και τους παραδέχονται οι καθηγητές τους αν και γνωρίζουν ότι είναι βαρυφορτωμένοι με ιδιαίτερα μαθήματα δεν μπορούν παρά να τους φορτώσουν και μαθήματα στο σπίτι αφού πρέπει να καλυφθεί η ύλη.
15χρονα και 16χρονα που πηγαίνουν τέσσερα και πέντε ιδιαίτερα μαθήματα μόνο αυτά του σχολείου. Εκτός εάν έχουν και κάποιο άλλο ενδιαφέρον που τότε ο κατάλογος αυξάνεται.
Γονείς που τα απογεύματα αναλαμβάνουν ρόλο μεταφορέα από το σχολείο στο σπίτι και μετά στα ιδιαίτερα.
Αυτή είναι η εικόνα σήμερα, αυτή ήταν και πριν μερικά χρόνια και αυτή θα συνεχίσει να είναι και τα επόμενα εάν δεν αλλάξει κάτι δραστικά. Εάν δεν αναλογιστούμε πρωτίστως τι σχολείο θέλουμε, τι μαθητές θέλουμε. Εάν θέλουμε χαρούμενα παιδιά, αυριανούς πολίτες με κριτική σκέψη. Παιδιά που θα έχουν το χρόνο για παράδειγμα να διαβάσουν ένα λογοτεχνικό βιβλίο και μέσα από αυτά να κερδίσουν τόσα πολλά που κανένα μάθημα δεν μπορεί να τους προσφέρει. Παιδιά που θα έχουν το χρόνο να ζωγραφίσουν, να τραγουδήσουν και να ονειρευτούν πέρα από το Α, Β, Γ!
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
