Αυτή είναι η εναλλακτική πρόταση; Σωθήκαμε..!

Του Γιώργου Δεληγιάννη

Ο πρίγκιπας Νικόλας Παπαδόπουλος, πλαισιωμένος από τους αυλοκόλακες που τον στηρίζουν για την ενθρόνισή του- συγνώμη, για την ανάληψη της προεδρίας- κατέθεσε πρόταση για τα θέματα της ασφάλειας και των εγγυήσεων.

Το συνονθύλευμα αυτό αποτελείται από το ΔΗΚΟ, που θέλει (λέει) ομοσπονδία με σωστό περιεχόμενο, την ΕΔΕΚ, που αποκήρυξε δημόσια τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία και την Αλληλεγγύη της «αυτοπυρπολούμενης» Ελένης Θεοχάρους, η οποία ζητά ενιαίο ελληνικό κράτος, το οποίο θα διοικούν οι Έλληνες. Είναι και η Πλατφόρμα Πολιτών του Παύλου Μυλωνά, η οποία φόρεσε τις φουστανέλες και μας βγαίνει πολιτικά από τα ακροδεξιά…

Τα επεμβατικά και εγγυητικά δικαιώματα πρέπει να καταργηθούν πριν από την υπογραφή της όποιας συμφωνίας λύσης σε δημοψήφισμα. Το ίδιο να γίνει και με τη Συνθήκη Συμμαχίας του ’60.

Να φύγουν όλα τα στρατεύματα των Τούρκων από την Κύπρο πριν από την εφαρμογή της λύσης.

Αφήνω τα υπόλοιπα και διερωτώμαι:

Γιατί δεν περιλάβατε στην πρόταση μια πρόνοια που να λέει, αφού γίνουν όλα αυτά- στο τέλος και πριν τα εμπλεκόμενα μέρη υπογράψουν τη συμφωνία της λύσης- ο Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, ο αρχηγός του στρατού της Τουρκίας και ο ανώτατος Ιμάμης της Τουρκίας να ζητήσουν με δημόσια γραπτή δήλωση συγνώμη για την εισβολή;

Και το αμέσως επόμενο ερώτημα που δημιουργείται στον κάθε λογικό άνθρωπο – και για το οποίο είμαι σίγουρος ότι το γνωρίζουν και οι ίδιοι και έχουν και την απάντηση- είναι:

Έχει κανένας την αμυδρά υποψία ότι αυτά που εισηγούνται μπορούν ΠΟΤΕ να γίνουν δεκτά και να είναι πραγματικότητα;

Ξέρουμε όλοι, περιλαμβανομένων και αρκετών στα πάνω-πάνω δώματα αυτού του συνονθυλεύματος, που διαθέτουν και λογική (αφήνω κάμποσους ονειροπαρμένους στους οποίους απευθύνονται), ότι αυτό είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ, όχι μόνο γιατί η Τουρκία είναι εκείνη που ξέρουμε και θα είναι όπως τη ξέρουμε για πολλές δεκαετίες- μην πω αιώνες ακόμα- αλλά και γιατί δεν υπάρχει καμία δύναμη σε αυτό τον πλανήτη που να ΘΕΛΕΙ να γίνει κάτι τέτοιο, πόσω μάλλον να πιέσει την Άγκυρα για κάτι τέτοιο.

Συνεπώς, είναι εύλογο και το ερώτημα: Μήπως κάποιοι συνειδητά θέλουν να βάζουν εμπόδια σε κάθε προσπάθεια για να μην φθάσουμε σε λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, για την οποία αγωνιζόμαστε εδώ και δεκαετίες και περιλαμβάνεται σε όλα τα ψηφίσματα και αποφάσεις του ΟΗΕ;