«Αγώνας διαρκείας»

Tου Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Η Κύπρος έχει μετατραπεί στην πιο κοινωνικά ανάλγητη χώρα της Ευρώπης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας η Κύπρος έχει τις πιο χαμηλές δαπάνες στα κοινωνικά επιδόματα και στον τομέα της Υγείας, μεταξύ όλων των χωρών της ΕΕ και της ευρωζώνης. Συγκεκριμένα, οι δαπάνες για κοινωνική προστασία ανέρχονται στην Κύπρο στο 25% του ετήσιου κρατικού προϋπολογισμού, σε σχέση με 40,4% στην ΕΕ και 41,2% στην ευρωζώνη. Επίσης, οι δαπάνες για τον τομέα της Υγείας ανέρχονται στην Κύπρο μόλις στο 5,5%, σε σχέση με 15% στην ΕΕ και 14,8% στην ευρωζώνη. Δηλαδή τρεις φορές λιγότερα σε σχέση με την Ευρώπη.

Ακόμη, οι δαπάνες για τα άτομα με αναπηρίες ανέρχονται στην Κύπρο μόλις στο 0,5% του ΑΕΠ, σε σχέση με 2,8% στην ΕΕ και στην ευρωζώνη. Δηλαδή πεντέμισι φορές λιγότερα σε σχέση με την Ευρώπη. Επιπρόσθετα, η Κύπρος έχει τη μεγαλύτερη μείωση μισθών (30,6%) μεταξύ όλων των χωρών της ευρωζώνης τα τελευταία τρία χρόνια. Ακόμη, ο αριθμός των ανέργων ανήλθε στις 64 χιλιάδες, οι περισσότεροι για μακρά περίοδο. Επίσης, η Κύπρος έχει το πιο υψηλό ποσοστό «κρυφής» ανεργίας μεταξύ όλων των χωρών της ΕΕ (7,1% του εργατικού δυναμικού είναι σε καθεστώς υποαπασχόλησης με μειωμένο ωράριο, σε σχέση με 4,1% στην ΕΕ και 4,4% στην ευρωζώνη).

Η κυβέρνηση παρουσιάζει τις απεργίες ως κεραυνό εν αιθρία. Μάλιστα πολλά στελέχη της κυβέρνησης – με πρωτοστάτη τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου – χαρακτηρίζουν τους εργαζομένους ως «βολεμένους», χαραμοφάηδες, υπερβολικούς, ανεύθυνους, κατευθυνόμενους κ.τ.λ.. Επίσης, τους κατηγορούν ότι εμποδίζουν την ανάπτυξη!

Η Κύπρος έπιασε πάτο, έχει μετατραπεί στην πιο κοινωνικά ανάλγητη χώρα της Ευρώπης, αλλά οι κυβερνώντες ακόμη αυτο-επαινούνται για τα εύσημα της Τρόικας, τις διεθνείς αγορές, τους οίκους αξιολόγησης (που ακόμη μας έχουν στην κατηγορία «σκουπίδια» αλλά αυτό δεν έχει σημασία για την κυβέρνηση) κ.τ.λ..

Το σκηνικό δεν είναι πρωτοφανές. Με τον ίδιο τρόπο συμπεριφέρθηκε ο ΔΗΣΥ και την περίοδο της μεγάλης ληστείας στις τράπεζες, η οποία οδήγησε την Κύπρο στο μνημόνιο. Αντί να ασκεί κριτική στις τράπεζες, κατηγορούσε και πάλι τους εργαζομένους και τις συντεχνίες. Αντί να προβληματιστεί για τις ζημιές ύψους 19 δισ. ευρώ στις τράπεζες, κατηγορούσε την τότε κυβέρνηση Χριστόφια ότι έδινε «τσεκούθκια» στους χαμηλοσυνταξιούχους και στις ευάλωτες ομάδες. Το θεωρούσε εξωφρενικό να δίνει το κράτος 100 με 150 ευρώ σε αυτούς που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, αντί να τα βάζει στο απόθεμα για μία ώρα ανάγκης των καλύτερων τραπεζιτών του κόσμου. Και έτσι, μόλις ο ΔΗΣΥ ανέλαβε τη διακυβέρνηση τα έκοψε μαχαίρι. Με αποτέλεσμα οι δαπάνες για τις ευάλωτες ομάδες και την υγεία να μειωθούν μέχρι και πεντέμισι φορές πιο κάτω από τον μέσο όρο της Ευρώπης!

«Αγώνας διαρκείας η απάντηση στον Υπουργό Υγείας», βροντοφώναξαν προχθές οι νοσηλευτές δείχνοντας το δρόμο στην υπόλοιπη κοινωνία. «Αγώνας διαρκείας η απάντηση στην κυβερνητική αναλγησία».