Ακόμα μια ήττα του εθνικισμού

Του

Μιχάλη Μιχαήλ

 

Όχι, η διάνοιξη οδοφραγμάτων δεν αποτελεί τη λύση του Κυπριακού. Είναι ένα ρήγμα στο τείχος του διαχωρισμού. Το κάνουμε ξεκάθαρο, ο τελικός στόχος είναι η λύση του Κυπριακού. Όχι γενικά κι αόριστα αλλά στη βάση ορισμένων προϋποθέσεων, κυρίως όπως αυτές καθορίζονται στα ψηφίσματα και στις αποφάσεις του ΟΗΕ και μέσα στο πλαίσιο μιας Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας.

Η διάνοιξη των δύο οδοφραγμάτων Δερύνειας και Λεύκας-Απλικίου την περασμένη Δευτέρα αποτέλεσε ακόμα μια νίκη ενάντια στον εθνικισμό, όπως κι αν αυτός παρουσιάζεται. Υπό το μανδύα ενός λαϊκίστικου ψευδοπατριωτισμού, είτε υπό το μανδύα μιας αριστερίστικης προσέγγισης. Η διάνοιξη κυρίως του οδοφράγματος της Δερύνειας πολεμήθηκε με ένταση το τελευταίο διάστημα, κυρίως από τα κόμματα του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου με πρωτοστάτη την ΕΔΕΚ αλλά και από το ΕΛΑΜ. Και δυστυχώς είδαμε και σε αυτή την πτυχή (η πρώτη ήταν η συμπόρευση όλων αυτών –περιλαμβανομένου και του ΔΗΣΥ– στην καθιέρωση της 15ης Ιανουαρίου ως ημέρας εορτασμού στα σχολεία του ενωτικού δημοψηφίσματος του 1950) μια σύμπτωση απόψεων και θέσεων του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου με το ακροδεξιό ΕΛΑΜ.

Και όλοι αυτοί βρέθηκαν μαζί σε εκδήλωση εναντίον της διάνοιξης του οδοφράγματος της Δερύνειας στις 20 του περασμένου Οκτώβρη.

Τη Δευτέρα όμως, όλοι αυτοί πλην του ΕΛΑΜ, δεν τόλμησαν να εμφανιστούν στο χώρο του οδοφράγματος της Δερύνειας για να διαμαρτυρηθούν. Έμεινε μόνο του το ακροδεξιό μόρφωμα με μία μικρή ομάδα να διαμαρτυρηθεί.

Η πλειοψηφία του λαού απέρριψε την καλλιέργεια του φόβου, αλλά τολμούμε να πούμε και της προσπάθειας καλλιέργειας κλίματος μισαλλοδοξίας. Το σκηνικό ήταν το ίδιο με όσα επιχείρησαν να στήσουν όταν άνοιγε το οδόφραγμα της Λήδρας.

Όπως τότε, έτσι και τώρα προσπάθησαν να αναδείξουν την οικονομική πτυχή του θέματος με κύρια θέση το ότι θα πληγεί η οικονομία της ελεύθερης περιοχής Αμμοχώστου. Ωστόσο το παράδειγμα της Λήδρας τούς διαψεύδει παταγωδώς. Θα θυμίσουμε ότι πριν από το άνοιγμα του οδοφράγματος στο κέντρο της Λευκωσίας, η Λήδρας αργοπέθαινε και παρουσίαζε μια κατάσταση σταδιακού μαρασμού.

Κι όμως, η διάνοιξη του οδοφράγματος αναζωογόνησε την περιοχή, η οποία σήμερα σφύζει από ζωή.

Ο αγώνας για λύση του Κυπριακού και επανένωσης της πατρίδας μας έχει ακόμα δρόμο να διανύσει. Και χρειάζεται συνέπεια σε αυτό τον αγώνα. Οποιαδήποτε παρέκκλιση ενέχει κινδύνους οι οποίοι ενδέχεται να μας οδηγήσουν σε άλλες ατραπούς.